اثری، ابواسحاق حوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۹

ابواسحاق حوینی

نام	ابواسحاق حوینی
نام‎های دیگر
نام پدر	محمد
متولد	1375ق
محل تولد	روستای حوین استان کفرشیخ مصر
رحلت
اساتید	عبدالعزیز بن باز محمد نجیب مطیعی
برخی آثار	کتاب الزهد (اسد بن موسی) ‏فضائل فاطمة
کد مؤلف	AUTHORCODE20617AUTHORCODE

ابواسحاق حوینی (متولد 1375ق/ 1956م)، محدث سلفی معاصر، از شاگردان عبدالعزیز بن باز و صاحب آثار متعدد، از جمله «خصائص أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب كرم الله وجهه» است.

ولادت

ابواسحاق حجازی بن محمد بن یوسف بن شریف حوینی مصری، در روز پنج‌شنبه اول ذی‌قعده سال 1375ق، برابر با 1956م، در روستای حوین استان کفرشیخ مصر در یک خانواده کشاورز به دنیا آمد^[۱].

تحصیلات

ابواسحاق حوینی تحصیلات ابتدایی خود را در یک مدرسه دولتی در روستای مجاورشان به اسم «وزاریه» که دو کیلومتر از حوین دور بود، شروع کرد و شش سال در آنجا ماند.

سپس برای تحصیلات مقدماتی راهی مدرسه شهید حمدی شهر کفرشیخ شد و بعد از یک سال وارد مدرسه متوسطه شهید ریاض شد و به دلیل دوری راه روستایشان از شهر، به‌همراه برادرانش در شهر یک خانه اجاره کردند.

بعد از تکمیل تحصیلات متوسطه، وارد دانشکده زبان اسپانیایی السن دانشگاه عین شمس قاهره شد. او در سه سال با رتبه بالا از دانشگاه فارغ‌التحصیل گردید. وی قصد داشت به عضویت انجمن زبان اسپانیایی درآید و با بورسیه دانشگاه به اسپانیا رفت، اما چون آن کشور را دوست نداشت، بازگشت^[۲].

وی قبل از دانشگاه اهتمام چندانی به کسب علم شرعی نداشت؛ تنها کیفیت نماز و دیگر احکام ساده دینی را می‌دانست. او در اواخر سال پایانی تحصیلات متوسطه خود (1395/74-1975م)، به قاهره رفت و همراه برادرش در خطبه جمعه شیخ عبدالحمید کشک در مسجد عین‌الحیات شرکت کرد. یک بار بعد از نماز، کتاب «صفة صلاة النبي» البانی را دید، برداشت و ورق زد، ولی چون قیمتش بالا بود آن را نخرید؛ تا اینکه مختصر آن کتاب را یافت و خرید. وقتی مطالعه کتاب را به پایان برد، متوجه شد بسیاری از اعمالی که مردم در نماز انجام می‌دهند و از والدین خود آموخته‌اند اشتباه است. برای همین مصمم شد که اصل کتاب را بخرد. بعد از آن تصمیم گرفت علم حدیث‌شناسی را بیاموزد.

وارد دانشگاه شد و شروع کرد به یافتن کتاب‌هایی درباره علم حدیث. روزی در خطبه جمعه نزد شیخ عبدالحمید بود و او حدیثی را بیان کرد، در آن تردید کرد، پس به دنبال آن رفت و متوجه شد که امام ابن قیم آن را ضعیف دانسته. او نیز شیخ عبدالحمید را از ضعف حدیث باخبر کرد، ولی شیخ عبدالحمید در پاسخ گفت: نظر ابن قیم اشتباه است، سپس سخنی به او گفت که از جمله بزرگ‌ترین عوامل برانگیزاننده وی برای کسب علم حدیث و علوم شرعی شد؛ گفت: فرزندم! قبل از آنکه اعتراض کنی، بیاموز. شیخ ابواسحاق می‌گوید: با شرم از پیش وی رفتم؛ گویا خروسی مرا نوک زده باشد.! درحالی وی را ترک کردم که درونم را اشتیاق زیادی برای آموختن علم حدیث فراگرفت. از آن پس هرکس را می‌یافت از وی درباره کسی که علم حدیث آموزش دهد، سؤال می‌کرد؛ تا اینکه شیخ محمد نجیب مطیعی را به وی معرفی کردند.

وی به دنبال کتاب‌های بیشتری گشت؛ تا اینکه صد حدیث اول از کتاب «سلسلةِ الأحاديث الضعيفة» علامه البانی را به دست آورد، متوجه شد که مؤلف بر احادیث منتشره بین مردم که صحیح نیستند، تمرکز کرده است. ملاحظه کرد که احکام شیخ بر احادیث کتاب یکی نیستند؛ یک بار گفته منکر است و یک بار گفته ضعیف است و یک بار گفته باطل! در پی آن شد تا بفهمد این مصطلحات چه هستند و چه تفاوتی با هم دارند. در این مورد از شیخ مطیعی سؤال کرد. او نیز کتابی تحت عنوان «تحت راية السنة» را که خود نگاشته بود، به وی پیشنهاد داد. کتاب را گرفت و از لابه‌لای کتاب اسامی کتاب‌های حدیثی را که شیخ البانی از آنها ذکر می‌کرد و معانی مصطلحات را شناخت. شیخ ابو‌اسحاق می‌گوید: دو سال با کتاب شیخ البانی همراه بودم که از دو سال تحصیل مفیدتر بود^[۳].

اساتید

اساتید وی در علوم دینی عبارتند از:

‌شیخ مطیعی؛
‌سید سابق؛
دایی خود؛
علامه البانی؛
‌شیخ عبدالله بن قاعود؛
‌عبدالعزیز بن باز؛
ابن عثیمین؛

و...

آثار

تنبيه الهاجد إلى ما وقع من النظر في كتبِ الأماجدِ (تألیف/استدراکات)؛
تسلية الكظيم بتخريج أحاديث تفسير القرآن العظيم (تحقیق و تخریج)؛
ناسخ الحديث و منسوخه، اثر امام ابن شاهین (تحقیق)؛
برءُ الكلم بشرح حديث قبض العلم (شرح حديث: «إنَّ اللهَ لا یقبضُ العلمَ انتزاعاً...)؛
الفوائد، اثر ابن بشران (تحقيق)؛
المنتقی، اثر ابن جارود (تحقيق)؛
تعلة المفئود شرح منتقى ابن الجارود؛
الديباج على صحيح مسلم بن الحجاج، اثر سیوطی (تحقیق و تخریج)؛
مسامرة الفاذِّ بمعنى الحديث الشاذِّ؛
النافلة في الأحاديث الضعيفة و الباطلة؛
المعجم، اثر امام ابن جمع (تحقیق)؛
نبع الأماني في ترجمة الشيخ الألباني؛
الثمر الداني في الذبِّ عن الألباني^[۴]؛
خصائص أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب كرم الله وجهه؛
بذل الإحسان بتقريب سنن النسائي أبي‌عبدالرحمن؛
‏فضائل فاطمة(س)؛
جزء فيه مجلسان من إملاء أبي‌عبدالرحمن أحمد بن شعيب بن علي النسائي؛
فضائل القرآن؛
نثل النبال بمعجم الرجال؛
تهذيب خصائص الإمام علي(ع)^[۵]؛ و...