عسکری، ابواحمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شرح ما یقع فیه التصحیف و التحریف' به 'شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |عبدالله | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |شوال 293ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |یکی از شهرهای خراسان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[ | | data-type="authorTeachers" |[[ابومحمد بن عبدالله اهوازی]] | ||
[[ابوبکر بن درید]] | |||
[[ | [[ابوجعفر بن زهیر]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف]] | ||
[[أخبار المصحفین]] | |||
[[ | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
# ابومحمد بن عبدالله | # [[ابومحمد بن عبدالله اهوازی]]؛ | ||
# ابوبکر بن | # [[ابوبکر بن درید]]؛ | ||
# | # [[نفطویه]]؛ | ||
# ابوجعفر بن | # [[ابوجعفر بن زهیر]]؛ | ||
# ابوالقاسم بغوی؛ | # ابوالقاسم بغوی؛ | ||
# ابن ابوداود | # [[ابن ابوداود سجستانی]]؛ | ||
# ابن انباری؛ | # ابن انباری؛ | ||
# محمد بن یحیی؛ | # محمد بن یحیی؛ | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۵
| نام | ابواحمد عسکری |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | شوال 293ق |
| محل تولد | یکی از شهرهای خراسان |
| رحلت | |
| اساتید | ابومحمد بن عبدالله اهوازی |
| برخی آثار | شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف |
| کد مؤلف | AUTHORCODE19762AUTHORCODE |
ابواحمد عسکری (متولد 293ق)، عالم لغوی، از شاگردان ابوبکر بن درید و صاحب آثار متعدد، از جمله: «شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف» است.
نام و نسب و ولادت
حسن بن عبدالله بن سعید بن زید بن حکیم، مکنی به ابواحمد و معروف به عسکری، در پایگاه نظامی مکرم، یکی از شهرهای خراسان، در شوال 293ق، به دنیا آمد[۱].
تحصیل
وی در شهر محل تولدش تحصیلاتش را آغاز کرد و از اساتید آنجا علم آموخت. سپس برای دیدار علما و مجالست با ادبا به شهرهایی که مرکز علم و ادب محسوب می‌شدند، سفر کرد[۲].
تخصص
ابواحمد به تبحر در لغت و براعت در تحقیق و دقت در تمحیص شناخته می‌شود[۳].
اساتید
- ابومحمد بن عبدالله اهوازی؛
- ابوبکر بن درید؛
- نفطویه؛
- ابوجعفر بن زهیر؛
- ابوالقاسم بغوی؛
- ابن ابوداود سجستانی؛
- ابن انباری؛
- محمد بن یحیی؛
- عبدالرحمن بن مندویه شاعر اصفهانی؛
و... البته ارتباط وی در میان اساتیدش با ابن درید بیشتر بوده؛ ازاین‌رو بسیار از وی نقل و روایت دارد؛ گاهی از وی سؤال می‌کند و گاهی بر وی قرائت می‌نماید و گاه املائات وی را می‌نویسد و در کل، بسیار از وی روایت می‌کند[۴].
شاگردان
- ابوعتاد صائغ تستری؛
- ذوالنون بن محمد؛
- حسن بن احمد جرهمی؛
- ابوالعباس شروطی؛
- ابوبکر احمد بن یحیی اصفهانی، معروف به یزدی؛
- ابوالحسن علی بن احمد، معروف به نعیمی؛
- ابوعلی حسن بن علی بن ابراهیم مقری اهوازی؛
- ابوریاش؛
- ابوالحسن بن لنکک؛
و...[۵].
آثار
- شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف (مهم‌ترین اثر وی)؛
- المختلف و المؤتلف مما يدخل فيه الوهم علی المحدثين (که صاحب كشف الظنون از آن، با «المختلف و المؤتلف في مشتبه أسماء الرجال» نام برده است)؛
- ما لحن فيه الخواص؛
- علم النظم (که یاقوت آن را «صناعة الشعر» نام نهاده است)؛
- الحكم و الأمثال؛
- راحة الأرواح؛
- الزواجر و المواعظ؛
- تصحيح الوجوه و النظائر[۶].
پانویس
منابع مقاله
عبدالعزیز احمد، مقدمه کتاب «شرح ما يقع فيه التصحيف و التحريف»، اثر ابواحمد حسن بن عبدالله بن سعید عسکری، با تحقیق عبدالعزیز احمد، شركة مكتبة و مطبعة مصطفی البابي الحلبي و أولاده بمصر و محمود نشار الحلبي و شركائه، 1383ق/1963م.