ابن هبةالله، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|محمد بن محمد بن هبةالله {| class="wikitable abou...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
یحیی وهیب جبوری، مقدمه کتاب «المجموع اللفيف»، اثر محمد بن محمد بن هبةالله، ، بیروت، دارالمغرب الإسلامي، چاپ اول، 1425ق-2005م. | یحیی وهیب جبوری، مقدمه کتاب «المجموع اللفيف»، اثر محمد بن محمد بن هبةالله، ، بیروت، دارالمغرب الإسلامي، چاپ اول، 1425ق-2005م. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[المجموع اللفیف «مختارات تراثیة في الأدب و الفکر و الحضارة»]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید]] | [[رده:مقالات جدید]] | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۴۹
| نام | محمد بن محمد بن هبةالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | [[ | ]]
[[ | ]]؛ |
| برخی آثار | [[ ]]
[[ ]] |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02190AUTHORCODE |
محمد بن محمد بن هبةالله (462ق-518ق)، قاضی، نسب‌شناس و شاعر طرابلسی عرب قرن ششم هجری، از شاگردان علی بن محمد بن بلقطه علوی نسابه طرابلسی و صاحب کتاب «المجموع اللفيف».
کنیه، نام و نسب
وی ابوجعفر محمد بن محمد بن هبةالله بن علی بن حسین بن محمد بن علی بن محمد بن علی بن عمر بن حسن بن علی بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع)، علوی، حسینی، طرابلسی، ملقب به زکی و امین‌الدوله و معروف به افطسی بوده است[۱].
ولادت
وی در سال 462ق، در طرابلس شام به دنیا آمد[۲].
اساتید
- علی بن محمد بن بلقطه علوی نسابه طرابلسی؛
- طلیطلی؛
- ابوعبدالله بن مقله؛
و...[۳].
مناصب
وی در سال 510ق، منصب قضاوت در شهر عسقلان را برعهده گرفت و یک سال بعد، در سال 511ق، از آن کناره‌گیری نموده و به قاهره رفت و در آنجا، عهده‌دار منصب صاحب دیوانی احباش، جامع عقیق، اوقاف و مواریث گردید[۴].
پس از آنکه، وزیر مأمون بن بطائحی، مسجد جامع القبله را که افضل بن امیرالجیوش آن را بنا نهاده، اما فرصت تکمیل آن را نیافته و وفات نمود، تکمیل کرد، ابوجعفر، به‌عنوان خطیب آن برگزیده شد و بزرگان کشوری و مذهبی، برای استماع خطبه‌های وی، در آن گرد آمدند؛ او بر منبر رفت و الحمد لله گفت و پیوسته آن را تکرار نمود، تا جایی که حاضران خسته شدند و او از منبر فرود آمد، درحالی‌که تب کرده بود؛ لذا قیم مسجد جامع، نماز را با مردم اقامه کرد. ابوجعفر پس از آن به خانه رفت و پیوسته تا لحظه مرگ بیمار بود[۵].
آثار
- المجموع اللفيف؛
- دیوان شعر (که در آن، بیشتر به مدح فخرالملک علی بن عمار حاکم طرابلس، افضل امیرالجیوش و مأمون بطائحی پرداخته است)[۶].
وفات
در مورد تاریخ وفات وی، اختلاف وجود دارد و قول صحیح آن است که در سال 518ق، دار فانی را وداع گفت[۷].
پانویس
منابع مقاله
یحیی وهیب جبوری، مقدمه کتاب «المجموع اللفيف»، اثر محمد بن محمد بن هبةالله، ، بیروت، دارالمغرب الإسلامي، چاپ اول، 1425ق-2005م.