راوندی کاشانی، سید فضل‌الله بن علی

راوندی کاشانی، فضل ‎الله بن علی

نام	راوندی کاشانی، فضل ‎الله بن علی
نام‎های دیگر	راون‍دی‌، ض‍ی‍اءال‍دی‍ن‌ ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ راون‍دی‌ ک‍اش‍ان‍ی‌، اب‍و ال‍رض‍ا ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ض‍ی‍اءال‍دی‍ن‌ ح‍س‍ن‍ی‌ راون‍دی‌ ک‍اش‍ان‍ی‌ راون‍دی‌، ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ ح‍س‍ن‍ی‌ راون‍دی‌، ف‍ض‍ل ‌ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌
نام پدر	علی
متولد
محل تولد	راوند کاشان
رحلت	570 ق
اساتید	عبدالواحد بن اسماعيل رويانى سيد ابوالبركات محمد بن اسماعيل حسينى مشهدى سيد مرتضى بن سيد داعى حسينى
برخی آثار	النوادر كتاب أبی الجعد أحمد بن عامر الطائي من أصحاب الرضا علیه‌السلام و كتاب نثر اللئالي و كتاب الطب
کد مؤلف	AUTHORCODE02372AUTHORCODE

سيد ابوالرضا ضياءالدين، فضل‌الله بن على بن عبيدالله حسينى راوندى (متوفای 570ق)، از علماى نام آور و از مشايخ بزرگ شيعه در قرن ششم هجرى به شمار مى‌آيد.

ولادت

او در يكى از شهرهاى اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده‌اى علاقه‌مند به خاندان محمد و آل محمد صلى‌الله‌عليهم اجمعين به دنيا آمد. او با دوازه واسطه به امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌رسد.

از همان كودكى مهر و محبت اهل‌بيت عليهم‌السلام را فرا گرفت و تشنۀ چشمۀ زلال و آب گواراى علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گرديد.

خاندان

خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده‌اند و شخصيتهاى برجسته‌اى از ميان اين خاندان برخاسته‌اند و فرزندان و نسل ايشان عموماًاز اهل علم و دانش بوده‌اند كه از جملۀ آنهاست:

1. سيد ابوالمحاسن، احمد بن فضل‌الله، عالم و فاضل و قاضى شهر كاشان
2. سيد عزالدين ابوالحسن على بن فضل‌الله راوندى

شخصيت

سيد فضل‌الله راوندى شخصيتى فاضل و دانشمند، عالمى بزرگوار و رئيس مذهب و از برجسته‌ترين علماى دوران خود به شمار مى‌رفت.

او شخصيتى اديب و شاعرى توانا بود كه ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است.

او از مشايخ ابن شهر آشوب و منتجب‌الدين بن بابويه و شيخ محمد بن حسن طوسى، پدر خواجه نصيرالدين طوسى و اكثر علماى بزرگ دوران خود بوده است.

نام وى پيوسته در كتاب‌هاى تراجم و علم رجال با احترام ياد مى‌شود و شخصيت ايشان مورد احترام علماى شيعه است.

سخن بزرگان

أنساب سمعانى:

سمعانى در كتاب خود مى‌گويد:

روزى به كاشان رفتم و تصميم به زيارت ابوالرضا فضل‌الله راوندى گرفتم. وقتى به خانۀ وى رسيدم، در زدم و منتظر خروج ايشان شدم. در آن هنگام ديدم بالاى درِ خانه اين آيۀ شريفه را نوشته‌اند: «إنَّما يُريدُ اللّٰهُ لِيُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَيتِ و يُطهِّرَكُم تَطهيراً»

لحظه‌اى كه چشمانم به روى مبارکش افتاد ديدم ايشان از آنچه تصور مى‌كردم بسيار بزرگوارتر است.

در آن ديدار من برخى احاديث و روايات و بخشى از اشعار وى را از ايشان شنيدم.

از جمله اشعارى كه ايشان به خط خود براى من نگاشتند اين ابيات بود:

هل لك يا مغرور من زاجر		أو حاجز من جهلك الغامر
أمس تقضي و غد لم يجيء		و اليوم يمضي لمحة الباصر
فذلك العمر كذا ينقضي		ما أشبه الماضي بالغابر

يعنى:اى فريفتۀ دنيا آيا چيزى تو را بيدار مى‌كند؟ و آيا مانعى در برابر درياى جهل تو وجود دارد؟

ديروز گذشت و فردا هنوز نيامده است. و امروز هم با يك چشم به هم زدن مى‌گذرد.

و عمر اين گونه به پايان مى‌رسد. چقدر گذشته به آينده شباهت دارد.

عماد كاتب درباره ايشان مى‌گويد:سيد فضل‌الله راوندى شخصيتى كم نظير و داراى نسبى شريف و اخلاقى بزرگوار بود. وى از قدماى علما و دانشمندى فاضل و داراى چهره‌اى جذاب و با ابهت و صاحب سخنى زيبا بود.

او واعظى بزرگ و داراى خطى خوش و تأليفاتى فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزى خوبى نيز بهره‌مند بود.

در سال 533 هجرى در دوران كودكى من و برادر كوچكم در مدرسۀ مجديه در شهر كاشان درس مى‌خواندم. در آن زمان مى‌ديدم كه آن سيد بزرگوار به مدرسه مى‌آمدند و در آنجا درس اخلاق مى‌دادند. جمعيت فراوانى از مردم عادى و علماى بزرگ نيز پاى درس ايشان حاضر مى‌شدند.

بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طريق ايشان بهتر با تأليفات و مقام علمى پدر بزرگوارش آشنا گشتم.

اجازۀ روايت

سيد فضل‌الله راوندى از علماى بزرگى اجازه روايت دارد از جمله:

1. شيخ ركن‌الدين على بن ابوالحسن على بن عبدالصمد بن محمد تميمى نيشابورى كه در ربيع‌الاول سال 529 هجرى به وى اجازۀ روايت داده است.
2. ابوالعباس احمد بن يحيى بن قافه كوفى
3. قاضى عمادالدين، ابومحمدحسن استرآبادى
4. احمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن مهرويه كرمندى
5. ذو الفقار بن محمد بن معبدابوالصمصام حسنى مروزى

اساتيد

وى از محضر اساتيد و علماى فراوانى نيز بهره برده مانند:

1. امام شهيد عبدالواحد بن اسماعيل رويانى
2. سيد ابوالبركات محمد بن اسماعيل حسينى مشهدى
3. سيد مرتضى بن سيد داعى حسينى
4. ابوالحرب المنتهى بن سيد داعى حسينى
5. سيد على بن ابوطالب حسنى
6. شيخ بارع، حسين بن محمد بن عبدالوهاب بغدادى
7. على بن على بن عبدالصمد و برادرش محمد بن على
8. ابوعبدالله جعفر بن محمد دوريستى
9. ابوجعفر، محمد بن على بن حسين مقرى نيشابورى

شاگردان

علماى بزرگى در محضر او تربيت شده‌اند كه هر يك ستاره‌اى هستند در آسمان پر فروغ تشيع مانند:

1. ابن شهر آشوب مازندرانى
2. شيخ منتجب‌الدين بن بابويه قمى
3. شيخ محمد بن حسن طوسى پدر خواجه نصيرالدين طوسى
4. سيد ناصرالدين ابوالمعالى محمد بن حسين بن محمد حمدانى
5. شيخ قوام‌الدين محمد بن محمد بحرانى
6. شيخ تاج‌الدين محمد بن محمد شعيرى

وفات

سرانجام پس از عمرى خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلى‌الله‌عليهم اجمعين، اين عالم انديشمند در حدود سال 570 هجرى در شهر كاشان ديده از جهان فرو بست و به ديار دوست شتافت.

آثار

او داراى تأليفات ارزشمندى است مانند:

1. كتاب النوادر
2. ضوء الشهاب في شرح الشهاب
3. الأربعين في الأحاديث
4. التفسير
5. ديوان اشعار

وابسته‌ها

النوادر

كتاب أبی الجعد أحمد بن عامر الطائي من أصحاب الرضا علیه‌السلام و كتاب نثر اللئالي و كتاب الطب

الفصول العشرة في الغیبة للشیخ المفید