لواسانی، سید حسن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'اصفهانی، ابوالحسن' به 'اصفهانی، سید ابوالحسن') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[نور الأفهام في علم الکلام]] | [[نور الأفهام في علم الکلام]] | ||
خط ۶۷: | خط ۶۸: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مرداد(1400)]] |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۰
نام | لواسانی، حسن |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1400 ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE02259AUTHORCODE |
سيد حسن حسينى لواسانى(1400 -1308 ق)، عالم دينى، مجتهد و مورخ. نسبش به امام زينالعابدين(ع) مىرسد. در نجف به دنيا آمد.
مقدمات و ادبيات را نزد علماى نجف فراگرفت.
اساتيد
وى از شاگردان آيتاللَّه شيخ محمد كاظم خراسانى و آيتاللَّه سيد محمد كاظم يزدى و آيتاللَّه شيخ على گنابادى و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه ميرزا حسين نايينى و آيتاللَّه شيخ على قوچانى و آيتاللَّه ميرزا حسين نايينى و آيتاللَّه ميرزا محمدتقى شيرازى و آيتاللَّه سيد اسماعيل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد.
در 1333ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيتاللَّه آقا محمد آقازادهى كفايى استفاده نمود. در 1344ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيتاللَّه آقا سيد ابوالحسن اصفهانى و آيتاللَّه آقا ضياءالدين عراقى و آيتاللَّه شيخ محمدحسین غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليهى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازههاى اجتهاد نايل شد. در 1348ق براى ارشاد و سرپرستى شیعیان به لبنان رفت و در 1370ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزدیک علامه امينى بود. در تهران درگذشت.
آثار
- الدروس البهية، در مختصرى از تاريخ پيامبر(ص) و ائمه(ع)؛
- مرقاة الجنان (الزهر)؛
- نور الافهام، شرح منظومهى، مصباح الظلام، در علم كلام؛
- الشريعة السماحاء و الحنيفه الغراء
- تاريخ النبى احمد(ص)، در دو مجلد؛
- تواريخ الانبياء از حضرات آدم تا حضرت خاتم؛
- نقض الهفوات و تكذيب المفتريات، ردى بر دعاوى بهائيت و تكذيب على محمد باب؛ فضيحة الكذابين، در رد قاديانى؛
- الكشكول.
- تقريرات درس النائينى
- شرح نهجالبلاغه
- ديوان شعر
وغيره.