حائری شیرازی، محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها == [[' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} [[') |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تحجر گرایی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | [[تحجر گرایی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۹
| نام | حائری شیرازی، محمدصادق |
|---|---|
| نام های دیگر | آی‍ت‌ال‍ل‍ه حائری شیرازی
حائری، محمدصادق حائری، محی‌الدین حائری شیرازی، محی‌الدین |
| نام پدر | |
| متولد | 1315 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | تحجرگرایی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
سيرتهای دوگانه انسان / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده اخلاق اسلامی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | AUTHORCODE10856AUTHORCODE |
«محمدصادق (محى‌الدين) حائرى شيرازى»، در اسفند سال 1315، در شيراز در خانواده‌اى روحانى به دنيا آمد. پدرش آيت‌الله عبدالحسين حائرى، مجتهد زاهد و عارفى بود كه جز به‌ضرورت سخن نمى‌گفت.
آيت‌الله حائرى تحصيلات كلاسيك خود را تا اخذ ديپلم رياضى در شيراز طى كرد و در سال تحصيلى 35 - 34 به قصد شركت در كنكور و ورود به دانشگاه به تهران آمد، اما مأموران رژيم پهلوى، وى را على‌رغم داشتن همه شرايط براى ورود به دانشگاه، به دليل مسائل سياسى از تحصيل در دانشگاه بازداشتند. او از آن پس، به‌خاطر درك وجود جوهر استقلال در روحانيت و نظام طلبگى (سال 1335) به تحصيل علوم حوزوى رو آورد.
دوره سطح را ابتدا در مدرسه منصوريه و مدرسه سيد علاءالدين حسين و سپس مدرسه آقاباباخان طى نمود. در اين دوره از محضر درس آيت‌الله بهاءالدين محلاتى و آيت‌الله شيخ محمدعلى موحد بهره وافر برد.
وى پس از فراغت از دروس سطح، براى ادامه تحصيلات حوزوى به قم هجرت كرد و در درس آيت‌الله بروجردى و همچنين درس آيت‌الله داماد و امام خمينى(ره) حاضر شد و به كسب فيض پرداخت.
ورود آيت‌الله حائرى به عرصه مبارزات سياسى به سال‌هاى پس از تبعيد امام خمينى(ره) به تركيه بازمى‌گردد كه با تبعيد امام به تركيه، به شيراز مراجعت نموده و به تدريس دروس حوزوى و سامان دادن يك حركت فكرى و فرهنگى به‌روز، در مسجد شمشيرگرها پرداخت.
در طول 10 سال جلسات مستمر در اين مسجد، مبارزات سياسى - فرهنگى خود با رژيم را پيگيرى نمود و پس از تجربه سال‌ها زندان و تبعيد در سال 1353، به قم مهاجرت نمود و اين بار در كنار شهيدان آيت‌الله دكتر بهشتى و قدوسى و آيت‌الله جنتى و مصباح يزدى كمر همت به تربيت طلاب علوم دينى در مدرسه حقانى بست كه بسيارى از خدمتگزاران فعلى نظام ثمره اين ساليانند.
پس از انقلاب، جلسات درس منظمى را براى دانشجويان پيرو خط امام و دفتر تحكيم وحدت در محل لانه جاسوسى اداره نمود و به دفاع از مبانى نظام پرداخت كه كتاب ولايت فقيه، حاصل اين جلسات مى‌باشد.
ايشان در دوره اول مجلس شوراى اسلامى، به‌عنوان نماينده اول شيراز به اين مجلس راه يافت و رياست كميسيون اصل 90 را به عهده گرفت.
آيت‌الله حائرى در دوره اول و دوم خبرگان رهبرى به نمايندگى از مردم فارس به مجلس خبرگان راه يافت و پس از فوت امام راحل، به‌عنوان اولين مخالف شورايى شدن رهبرى، سخنان مؤثرى را در اين مجلس ايراد نمود كه در نهايت به انتخاب مقام معظم رهبرى منجر گرديد.
پس از شهادت شهيد محراب، حضرت آيت‌الله دستغيب در 20 آذر 1360، از جانب امام به امامت جمعه شيراز منصوب گرديد.
حاصل سال‌ها امامت جمعه ايشان، ايراد خطبه‌هاى محققانه و تشكيل جلسات مستمر علمى با اساتيد حوزه و دانشگاه حول محور علوم انسانى اسلامى است. تقديم بيش از بيست عنوان كتاب و ارائه مقالات تخصصى در حوزه اقتصاد اسلامى از ديگر ثمرات اين ساليان است.
آثار:
1. انسان الهى؛
2. انسان‌شناسى؛
3. با على در صحرا؛
4. تمثيلات؛
5. تفسير سوره حمد؛
6. تربيت كودكان؛
7. حافظ سر؛
8. درس سحر (در مورد اشعار حافظ)؛
9. در سايه‌سار وحى؛
10. رمز دوام پيوند يا آداب همسردارى؛
11. راه رشد؛
12. سيرى در آفاق؛
13. مقدمه‌اى بر علوم انسانى؛
14. نماز؛
15. نكته‌ها؛
و...
منابع مقاله
پايگاه شخصى مؤلف به آدرس: http://haerishirazi.ir، در تاريخ 5 ارديبهشت 1392.
وابسته‌ها
تحجر گرایی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
اخلاق اسلامی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
بحثي در باره جامعه شناسي اسلامي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
نکته ها / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
سيرتهای دو گانه انسان / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
تفکر / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده