۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'رایج سیالکوتی، میرمحمدعلی بن دوستمحمد' به 'رایج سیالکوتی، میر محمدعلی بن دوستمحمد'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رایج سیالکوتی، میرمحمدعلی بن دوستمحمد' به 'رایج سیالکوتی، میر محمدعلی بن دوستمحمد') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =ديوان | | عنوان‌های دیگر =ديوان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رایج سیالکوتی، | [[رایج سیالکوتی، میر محمدعلی بن دوستمحمد]] (نویسنده) | ||
[[ظفر، محمد سرفراز]] (مصحح) | [[ظفر، محمد سرفراز]] (مصحح) | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان رایج سیالکوتی'''، مجموعه اشعار [[رایج سیالکوتی، | '''دیوان رایج سیالکوتی'''، مجموعه اشعار [[رایج سیالکوتی، میر محمدعلی بن دوستمحمد|میر محمدعلی رایج سیالکوتی]] (متوفی 1150ق/1737م) است که با تصحیح [[ظفر، محمد سرفراز|محمد سرفراز ظفر]]، به چاپ رسیده است. | ||
==انگیزه تألیف== | ==انگیزه تألیف== | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مقدمه نخست، به این نکته اشاره دارد که تاکنون نام [[رایج سیالکوتی، | مقدمه نخست، به این نکته اشاره دارد که تاکنون نام [[رایج سیالکوتی، میر محمدعلی بن دوستمحمد|میر محمدعلی سیالکوتی]]، فقط در تذکره‌ها و کتب تاریخ زبان فارسی یافت می‌شد، اما به کوشش مصحح کتاب که از استادان زبان و ادبیات فارسی پاکستان است، دیوان رایج عرضه شده و روشن می‌شود که هنوز چهره‌ها و آثار درخشانی از زبان فارسی در این سرزمین، وجود دارد که ناشناخته است.<ref>ر.ک: مقدمه اول، صفحه نه - ده</ref>. | ||
مصحح در مقدمه خود، ضمن بررسی زندگی‌نامه شاعر، سروده‌های او را با پاره‌ای از ابیات همعصرانش چون بیدل و ناصرعلی و آفرین مقایسه کرده و به‌خصوص مضامین اشعار شاعر را تجزیه و تحلیل کرده و برخی از مضامین اجتماعی را از آنها بیرون کشیده است. به گفته وی سبک رایج، سبکی پیچیده و پرابهام و پر از تشبیهات است و صنایع بدیعی به‌وفور در آنها به‌کار گرفته شده است.<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص72</ref>. | مصحح در مقدمه خود، ضمن بررسی زندگی‌نامه شاعر، سروده‌های او را با پاره‌ای از ابیات همعصرانش چون بیدل و ناصرعلی و آفرین مقایسه کرده و به‌خصوص مضامین اشعار شاعر را تجزیه و تحلیل کرده و برخی از مضامین اجتماعی را از آنها بیرون کشیده است. به گفته وی سبک رایج، سبکی پیچیده و پرابهام و پر از تشبیهات است و صنایع بدیعی به‌وفور در آنها به‌کار گرفته شده است.<ref>ر.ک: آل داود، سید علی، ص72</ref>. | ||