تلمسانی (ابهامزدایی): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:فروردین(99)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:صفحههای ابهامزدایی' به 'Category:صفحههای ابهامزدایی افراد رده:صفحههای ابهامزدایی افراد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* [[بری، محمد بن ابیبکر|محمد بن ابىبكر تلمسانى]] (متوفای بعد از 695ق)، معروف به بری، از ادبای اندلس، قرن هفتم، مؤلف كتاب الجوهرة چندان شناخته شده نيست و مصحح كتاب نيز از شرح حال وى اظهار بى اطلاعى كرده است، جز آنكه نام و نسبش محمد بن ابىبكر بن عبدالله بن موسی انصارى تلمسانى مشهور به برى است و كتاب جوهره را در سال 645 به پايان برده است. | * [[بری، محمد بن ابیبکر|محمد بن ابىبكر تلمسانى]] (متوفای بعد از 695ق)، معروف به بری، از ادبای اندلس، قرن هفتم، مؤلف كتاب الجوهرة چندان شناخته شده نيست و مصحح كتاب نيز از شرح حال وى اظهار بى اطلاعى كرده است، جز آنكه نام و نسبش محمد بن ابىبكر بن عبدالله بن موسی انصارى تلمسانى مشهور به برى است و كتاب جوهره را در سال 645 به پايان برده است. | ||
[[رده:صفحههای ابهامزدایی]] | [[Category:صفحههای ابهامزدایی افراد]] | ||
[[رده:صفحههای ابهامزدایی افراد]] |
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۰
تِلِمْسان (یا تْلَمْسانْ در برخی گویشها) شهری در شمالغربی الجزائر و مرکز استان است. در میانهای سده ۱۳ تا ۱۵ میلادی شکوفا شد و پایتخت پادشاهیهای محلی مانند زَیّانیها بود.
تلمسانی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
- شهابالدين ابوالعباس احمد بن يحيى تلسمانى حنبلى (725-776ق)، معروف به «ابن ابى حَجَله تلسمانى»، شاعر و اديب بزرگ، نویسنده کتاب سلوة الحزين في موت البنين
- شرفالدین عبدالله بن محمد تلمسانی از علمای شافعیمذهب و ائمه کلامی اهل سنت و پیرو کلام اشعری در قرن ششم است.
«شرح معالم أصولالدين»، از آثار اوست.
- تِلمِسانى، ابو ربيع سليمان بن على كومّى (متوفای 690ق - دمشق)، ملقب به عفيفالدين، شاعر، اديب و عارف سده 7ق مىباشد. اصل او از قبيله كومّيه در مراكش بود.
- محمد بن ابىبكر تلمسانى (متوفای بعد از 695ق)، معروف به بری، از ادبای اندلس، قرن هفتم، مؤلف كتاب الجوهرة چندان شناخته شده نيست و مصحح كتاب نيز از شرح حال وى اظهار بى اطلاعى كرده است، جز آنكه نام و نسبش محمد بن ابىبكر بن عبدالله بن موسی انصارى تلمسانى مشهور به برى است و كتاب جوهره را در سال 645 به پايان برده است.