دری، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: 25 آبان الی 24 آذر' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''ضیاءالدین دری اصفهانی''' (1293-1375ق)، مدرس فلسفه در قرن چهاردهم، روش او در فلسفه، مشائی بود و نزد میرزا محمدحسن کرمانشاهی شاگردی نمود. شرح منظومه سبزواری از جمله آثار اوست. | '''ضیاءالدین دری اصفهانی''' (1293-1375ق)، مدرس فلسفه در قرن چهاردهم، روش او در فلسفه، مشائی بود و نزد میرزا محمدحسن کرمانشاهی شاگردی نمود. شرح منظومه سبزواری از جمله آثار اوست. | ||
== | ==ولادت== | ||
ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1293ق، در روستای درّ، از توابع اصفهان به دنیا آمد | ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1293ق، در روستای درّ، از توابع اصفهان به دنیا آمد. | ||
== تحصیلات == | |||
بعد از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش، در سال 1309 به قصد دانش‌اندوزی به اصفهان و سپس به تهران رفت. | |||
او پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد. روش او در فلسفه، مشائی بود. | او پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد. روش او در فلسفه، مشائی بود. | ||
در سال 1327ق، مدرسه‌ای تأسیس کرد و با جدیت به تدریس و مباحثه در آن و همچنین مطالعه، تحقیق و نگارش کتاب پرداخت. | در سال 1327ق، مدرسه‌ای تأسیس کرد و با جدیت به تدریس و مباحثه در آن و همچنین مطالعه، تحقیق و نگارش کتاب پرداخت. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۳۷
| نام | ضیاءالدین دری اصفهانی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1254ش / 1293ق |
| محل تولد | دُر - اصفهان |
| رحلت | 1334ش / 1375ق / 1956م |
| اساتید | میرزا محمدحسن کرمانشاهی
ملا محمد کاشانی جهان‌گیرخان قشقایی |
| برخی آثار | كنز المسائل في شرح أربع رسائل |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06739AUTHORCODE |
ضیاءالدین دری اصفهانی (1293-1375ق)، مدرس فلسفه در قرن چهاردهم، روش او در فلسفه، مشائی بود و نزد میرزا محمدحسن کرمانشاهی شاگردی نمود. شرح منظومه سبزواری از جمله آثار اوست.
ولادت
ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1293ق، در روستای درّ، از توابع اصفهان به دنیا آمد.
تحصیلات
بعد از تحصیل علوم مقدماتی در زادگاهش، در سال 1309 به قصد دانش‌اندوزی به اصفهان و سپس به تهران رفت.
او پس از سکونت در تهران، به تدریس در دانشگاه مشغول شد. روش او در فلسفه، مشائی بود.
در سال 1327ق، مدرسه‌ای تأسیس کرد و با جدیت به تدریس و مباحثه در آن و همچنین مطالعه، تحقیق و نگارش کتاب پرداخت.
اساتید
- میرزا محمدحسن کرمانشاهی؛
- ملا محمد کاشانی؛
- جهان‌گیرخان قشقایی.
آثار
- لمعات المسترشدين یا اصول عقاید دین؛
- فلسفة الاعتماد؛
- كنز الحكمة (ترجمه فارسی نزهة الأرواح و روضة الأفراح شمس‌الدین شهرزوری)؛
- كنز المسائل في أربع مسائل؛ که مشتمل بر ترجمه و شرح فصوص فارابی، ترجمه رساله‌ای درباره خیر و شر از خیام، تألیف رساله‌ای در بیان حدوث زلزله و رساله‌ای در شرح برخی اصطلاحات فلسفه است.
- ترجمه رسائلی از ابن سینا؛ از جمله: رساله عرشیه، همراه با مقدمه مفصلی که آن را فوائد الدرية نام نهاده است؛ رساله در سر قدر؛ رساله فیض الهی؛ رساله عشق؛ رساله تحفه، درباره تجرد و جوهریت نفس ناطقه؛ رساله ترغیب بر دعا؛ رساله أسرار الصلوة؛ تفسیر سوره توحید؛ تفسیر سوره قل أعوذ برب الفلق؛ تفسیر سوره قل أعوذ برب الناس و کیفیت استجابت دعا. این مجموعه با عنوان رسائل ابن سینا است.
- شرح و ترجمه شش رساله از ابن سینا، از جمله: مبدأ و معاد، قصیده عینیه، اقسام علوم عقلی و تقسیم نفوس با عنوان راهنمای حکمت؛
- شرح منظومه سبزواری؛
- تصحیح ترجمه فروغی از طبیعیات شفاء.
وفات
ضیاءالدین دری اصفهانی در سال 1375ق، برابر با 1334ش، در تهران درگذشت[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: اسماعیلی، معصومه، ج17، ص362-361
منابع مقاله
اسماعیلی، معصومه، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، ج17، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1391.