حائری مازندرانی، محمدصالح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
تعدادى از تأليفات فقيد صاحب ترجمه بدين قرار است: | تعدادى از تأليفات فقيد صاحب ترجمه بدين قرار است: | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
#شرح كفاية الأصول | |||
# سبيكة الذهب، كه در آن كفاية الأصول را به نظم در آورده است | |||
# حاشيه بر نجاة العباد | |||
# حاشيه بر رياض، در نكاح و ميراث | |||
# تعليقه بر مكاسب | |||
# رساله در جواب شبهۀ ابن كمونه | |||
# بناء المهدوم في إعادة المعدوم | |||
# حكمت بوعلى سينا | |||
# خرد و امامت | |||
# شرح دعای سحر | |||
و تأليفات ديگر. | و تأليفات ديگر. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۴
نام | حائری مازندرانی، محمدصالح |
---|---|
نامهای دیگر | بار فروش مازندرانی حائری، محمد صالح
حائری، محمد صالح علامه حائری مازندرانی، محمد صالح مازندرانی حائری، محمد صالح مازندرانی، محمد صالح علامه مازندرانی، محمد صالح علامه سمنانی |
نام پدر | آیتالله شيخ فضلالله مازندرانى |
متولد | 1258 ش |
محل تولد | کربلای معلی |
رحلت | 1350 ش یا 1389 ق |
اساتید | آخوند خراسانی
ميرزا حسین حاجی میرزا خليل طهرانی |
برخی آثار | احسن الدلالات فی حل الاشکالات عن احکام اولاد الکلالات |
کد مؤلف | AUTHORCODE06981AUTHORCODE |
محمدصالح حائرى (1258-1350ش)، معروف به علامه مازندرانى، فرزند آیتالله شيخ فضلالله مازندرانى، وى در سال 1297 در شهر مقدس كربلاء متولد گرديد.
مادر علامه دختر آیتالله حاج ملا محمد يوسف استرآبادى صاحب كتاب «صيغ العقود» و «رضاع» است كه هر دو كتاب ياد شده در ايران به طبع رسيده است.
تحصیلات
علامه بعد از طى مقدمات و ادبيات عرب در محضر اساتيدى همچون آخوند ملا عباس اخفش و آخوند ملا على سيبويه و بعد از تحصيل سطوح فقه و اصول به جهت تكميل دانش خويش به نجف اشرف - على ساكنها آلاف التحية و الثناء - مشرف مىشود و به مدت دوازده سال در درسهاى آخوند خراسانی، حاج ميرزا حسین حاجی میرزا خليل طهرانی حاضر شده و بهرهها مىبرد.
علامه مازندرانى معقول را از محضر مرحوم ملا اسماعيل بروجردى در نجف استفاده مىنمايد.
مراتب عالى فقهى علامه از ارجاع احتياطات آیتالله المجاهد آقا ميرزا محمدتقى شيرازى قدسسره توسط ايشان به علامه در نامهاى كه از نجف به ايران فرستاده و در رساله «لوح محفوظ» به چاپ رسيده، به خوبى روشن مىشود.
علامه داراى قريحه شعرى قوى نيز بوده و به زبان عربى و فارسى اشعارى از ايشان به جا مانده است.
آثار
تعدادى از تأليفات فقيد صاحب ترجمه بدين قرار است:
- شرح كفاية الأصول
- سبيكة الذهب، كه در آن كفاية الأصول را به نظم در آورده است
- حاشيه بر نجاة العباد
- حاشيه بر رياض، در نكاح و ميراث
- تعليقه بر مكاسب
- رساله در جواب شبهۀ ابن كمونه
- بناء المهدوم في إعادة المعدوم
- حكمت بوعلى سينا
- خرد و امامت
- شرح دعای سحر
و تأليفات ديگر.