جمالی دهلوی، حامد بن فضل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۵۵: خط ۵۵:
    درباره دوران كودكى، تعليم و تربيت و استادان او در علوم ظاهرى اطلاع چندانى در دست نيست. در تصوف مريد سماءالدين كَنْبوى دهلوى شد. سماء‌الدين از سلسله سهرورديه و خليفه كبيرالدين اسماعيل بخارى بود.
    درباره دوران كودكى، تعليم و تربيت و استادان او در علوم ظاهرى اطلاع چندانى در دست نيست. در تصوف مريد سماءالدين كَنْبوى دهلوى شد. سماء‌الدين از سلسله سهرورديه و خليفه كبيرالدين اسماعيل بخارى بود.


    جمالى در هندوستان و كشورهاى اسلامى به سير و سياحت پرداخت و در اين سفرها با عارفان و شاعران بسيارى، از جمله با [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]]، ديدار كرد. وى نزد سلطان سكندر لودى، ظهيرالدين محمد بابر و همايون شاه محترم بود.  
    جمالى در هندوستان و كشورهاى اسلامى به سير و سياحت پرداخت و در اين سفرها با عارفان و شاعران بسيارى، از جمله با [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامى]]، ديدار كرد. وى نزد سلطان سكندر لودى، [[بابر، ظهيرالدين محمد|ظهيرالدين محمد بابر]] و همايون شاه محترم بود.  


    == وفات ==
    == وفات ==

    نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۶

    جمالی دهلوی، حامد بن فضل‌الله
    نام جمالی دهلوی، حامد بن فضل‌الله
    نام‎های دیگر جمالی دهلوی، جلال‌خان

    شیخ جمالی کنبوی

    درویش جمالی

    ملا جمالی

    شاه فضل‌الله جمالی

    جمال‌الدین فضل‌الله

    نام پدر فضل‌الله
    متولد احتمالا 862
    محل تولد پنجاب هند
    رحلت 942 ق
    اساتید
    برخی آثار مرآت المعانی

    گزیده سیر العارفین (مرآت المعانی)

    کد مؤلف AUTHORCODE03828AUTHORCODE


    حامد بن فضل‌للّه جمالى دهلوى (862-942ق)، شاعر، تذكره‌نويس و از مشايخ سهرورديه هند، مهمترین کتاب او تذكرة سيرالعارفين

    ولادت

    وى به شيخ جمالى كَنْبَوى، درويش جمالى، ملاجمالى، شاه فضل‌للّه جمالى و جمال‌الدين فضل‌للّه نيز شهرت دارد.

    جمالى از قوم كنبو/ كَنْبوه بود كه در پنجاب و اطراف دهلى زندگى می‌كردند. تاريخ تولد وى احتمالاً 862 است.

    درباره دوران كودكى، تعليم و تربيت و استادان او در علوم ظاهرى اطلاع چندانى در دست نيست. در تصوف مريد سماءالدين كَنْبوى دهلوى شد. سماء‌الدين از سلسله سهرورديه و خليفه كبيرالدين اسماعيل بخارى بود.

    جمالى در هندوستان و كشورهاى اسلامى به سير و سياحت پرداخت و در اين سفرها با عارفان و شاعران بسيارى، از جمله با عبدالرحمان جامى، ديدار كرد. وى نزد سلطان سكندر لودى، ظهيرالدين محمد بابر و همايون شاه محترم بود.

    وفات

    سال وفات او را 942ق ذكر كرده‌اند. مقبره وى در دهلى و سالروز وفات وى در دهم ذيقعده است.

    جمالى سه فرزند داشت: حسن كه در ابتداى جوانى درگذشت و جمالى مرثيه‌اى براى وى سرود؛ عبدالحى حياتى، كه شاعر بود؛ و عبدالرحمان، متخلص به گدايى، كه او نيز عارف و شاعر بود.

    آثار

    آثار جمالى‌عبارتند از:

    1. تذكرة سيرالعارفين؛
    2. مرآة المعانى، (مثنوى‌عرفانى به فارسى)؛
    3. مهر و ماه، (بلندترين مثنوى جمالى)؛
    4. ديوان اشعار به فارسى.

    به جمالى آثار ديگرى نيز نسبت داده‌اند، از جمله: بيان الحقايق، و محبوب الصادقين است.

    منابع مقاله

    دانشنامه جهان اسلام

    وابسته‌ها