رياض العلماء و حياض الفضلاء (مطبعة الخيام): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ریاض العلماء و حیاض الفضلاء' به 'رياض العلماء و حياض الفضلاء') |
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۱
| رياض العلماء و حياض الفضلاء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ (نويسنده)
حسینی اشکوری، احمد (محقق) مرعشی، سید محمود (اهتمام) |
| ناشر | کتابخانه عمومي حضرت آيت الله العظمي مرعشي نجفي (ره) |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1401، 1403، 1415ق |
| موضوع | افندي، عبد الله بن عيسي بيگ، 1066 - 1130ق. - سرگذشت نامه، شيعه - سرگذشت نامه و کتاب شناسي |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 7 |
| کد کنگره | /الف7ر9 55/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رياض العلماء و حياض الفضلاء، اثر ميرزا عبدالله افندى اصفهانی (متوفاى بين سال‌هاى 1120-1130ق)، كتابى است در شرح‌حال علما، از عصر غيبت تا زمان مؤلف كه به زبان عربى و در قرن دوازدهم هجرى نوشته شده است. این نسخه از کتاب به اهتمام سيد محمود مرعشى و با تحقيق سيد احمد حسينى در سال 1401 ق در مطبعة الخیام قم در هفت جلد چاپ و منتشر شده است. سی سال بعد در سال 1431ق همین نسخه مجدداً بدون هیچ‌گونه تغییری در بیروت به طبع رسید.
در میان سرگذشت‌نامه‌های دانشمندان و بزرگان علوم و معارف اسلامی کمتر محققی است که با رياض العلماء و حياض الفضلاء تألیف میرزا عبدالله افندی (متولد حدود 1067 و متوفای بین سال‌های 1120-1130ق) آشنا نباشند؛ زیرا نه‌تنها شیوه تدوین کتاب –که مرتب به حروف معجم است- آن را مطلوب گردانیده است، بلکه اطلاعات ارزنده و مفیدی که منحصر به این کتاب است و در دیگر نگاشته‌های رجالی عصر وی دیده نمی‌شود بر ارزش آن افزوده است[۱].
از این کتاب ترجمه ارزشمندی به قلم محمدباقر ساعدی در شش جلد تنظیم شده است. در ابتدای آن، مقدمه‌ای از ناشر و مترجم، افزوده شده است. در مقدمه ناشر، به موضوع و اهمیت کتاب و نویسنده آن اشاره گردیده و در مقدمه مترجم، شرح‌حال مفصلی از نویسنده، ارائه گردیده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- افندی، عبدالله بن عیسی بیگ، رياض العلماء و حياض الفضلاء، ترجمه محمدباقر ساعدی، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ دوم، 1389.