الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امام على(ع)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR10795J1.jpg|بندانگشتی| نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR02338.jpg|بندانگشتی|امام على(ع)|175px]]


    '''نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام،''' ترجمه كتاب «الوفاة الإمام الجواد»، نوشته سيد عبدالرزاق موسوى مقرم (متوفی 1391ق) است که ترجمه این اثر توسط پرویز لولاور صورت گرفته است.
    '''ابوالحسن، على بن ابى‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى بن كلاب'''، نخستين امام از ائمه اثنی‌عشر، دومين معصوم از چهارده معصوم(ع) و از ديدگاه اهل‌سنت خليفه چهارم از خلفاى راشدين است. آن حضرت دومين شخص عالم اسلام -پس از رسول اكرم(ص)- و وصى و ولى مطلق هستند و اعتقاد به امامت و وصايت و ولايت آن حضرت و يازده فرزند بزرگوارش يكى از اصول مذهب اماميه است. اما عده‌اى از پيروان و معتقدان آن حضرت به ملاحظه كثرت فضايل و كرامات ايشان از جاده اعتدال منحرف شده و اعتقاداتى فوق اعتقادات شيعه اماميه درباره ايشان پيدا كرده‌اند. اين عده به غلات يعنى غلوكنندگان معروف شده‌اند و هم در نظر اهل سنت و هم در نظر شيعه از جاده هدايت به دور افتاده‌اند و از اهل بدعت و ضلال محسوب مى‌گردند.


    درباره حضرت ابوجعفر الجواد(ع) نظم و نثر، بسیار کم گفته و نوشته شده و با توجه به آن‌که در دوران حضرتش علیه الصلوات و السلام بازار ریا و تظاهر رونق به‌سزا داشته، بر متتبعان است که مطالعات و تحقیقات جامع و کاملی درباره زندگی آن حضرت(ع) بنمایند و این اثر برای تتبع بیشتر محققین نوشته شده است.
    علی بن ابی‎طالب(ع) به جز كنيه ابوالحسن به ابوتراب نيز معروف بود و اين كنيه را حضرت رسول(ص) به او داده بود و آن هنگامى بود كه او را بر روى خاک خوابيده ديده بود و او را بيدار كرده و گرد و خاک از پشت او برافشانده و فرموده بود تو ابوتراب هستى. آن حضرت اين كنيه را چون از جانب رسول اكرم(ص) به او داده شده بود بسيار دوست مى‌داشت و آن را بر كنيه‌ها و القاب ديگر ترجيح مى‌داد.  


    ابوطالب نام پدر ايشان است و اين كنيه‌اى بود به جهت پسر بزرگترش كه طالب نام داشت و اين كنيه بر نام واقعى او كه عبدمناف بود غالب آمد و در تاريخ اسلام هيچگاه او را عبدمناف نخوانده‌اند و فقط با ابوطالب از او ياد كرده‌اند. مى‌گويند مادرش او را حيدر نام نهاده بود، اما پدرش ابوطالب نام او را به على تغيير داد. در رجزى كه به آن حضرت منسوب است و آن را در غزوه خيبر در برابر مرحب خيبرى خوانده است تصريح به اين معنى است، زيرا حضرت در اين رجز فرموده است: «أنا الذى سمتنى أمى حيدرة» (من كسى هستم كه مادرم مرا حيدر ناميد).


    کتاب حاضر به‌اجمال گوشه‌هایی از زندگی آن حجت و خلیفه خدای تعالی را ترسیم نموده، و با نوع بحث‌هایی که در آن آمده خود بابی از تحقیق و سؤال را برای خواننده محقق و علاقه‌مند می‌گشاید.
    امام علی(ع) روز سيزدهم ماه رجب سال سى‌ام عام الفيل، در خانه كعبه متولد شد. مى‌گويند كسى پيش از آن حضرت و پس از ايشان در خانه كعبه متولد نشده است. اگر تولد حضرت رسول(ص) در عام‌الفيل اتفاق افتاده باشد و عام‌الفيل بنا بر بعضى محاسبات با سال 570م. منطبق باشد، بايد تولد حضرت امام علی(ع) در حدود سال 600م. اتفاق افتاده باشد، يعنى 21 سال قبل از هجرت (با در نظر گرفتن اختلاف سالهاى قمرى و ميلادى اين تاريخها تقريبى است).  


    کتاب بعد از مقدمه ناشر و مترجم دارای دو بخش است؛ بخش اول به زندگی و کرامات آن حضرت اختصاص یافته و در بخش دوم اشعاری درباره آن حضرت به قلم ابوالقاسم علی مدد (متوفی 1357ش) آمده است.
    <div class="mw-ui-button">[[امام على(ع)|'''ادامه''']]</div>
     
    نویسنده در ابتدای کتاب با توجه به روایاتی از اهل‌بیت(ع)، فراگیری و آموزش علوم آل محمد(ص) را از مصادیق احیای امر آل محمد(ص) می‌داند و از آوردن این مطلب در ابتدای کتاب چنین می‌خواهد بگوید که این کتاب در جهت احیای امر محمد و آل او صورت گرفته است.
     
    پس‌ازآن از خلقت و نور اهل‌بیت(ع) سخن به میان آورده و پس‌ازآن به شرح زندگی امام جواد(ع) پرداخته است.
    مادر امام جواد(ع) از خاندان «ماریه قبطیه» و نامش «سبیکه» بود که امام رضا(ع) او را «خیزران» نامید. کنیه‌اش «ام الحسن» بود. امام رضا درباره ایشان فرموده: وی دارای قداست می‌باشد و طاهر و مطهر آفریده شده است.
    <div class="mw-ui-button">[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۱۹

    امام على(ع)

    ابوالحسن، على بن ابى‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى بن كلاب، نخستين امام از ائمه اثنی‌عشر، دومين معصوم از چهارده معصوم(ع) و از ديدگاه اهل‌سنت خليفه چهارم از خلفاى راشدين است. آن حضرت دومين شخص عالم اسلام -پس از رسول اكرم(ص)- و وصى و ولى مطلق هستند و اعتقاد به امامت و وصايت و ولايت آن حضرت و يازده فرزند بزرگوارش يكى از اصول مذهب اماميه است. اما عده‌اى از پيروان و معتقدان آن حضرت به ملاحظه كثرت فضايل و كرامات ايشان از جاده اعتدال منحرف شده و اعتقاداتى فوق اعتقادات شيعه اماميه درباره ايشان پيدا كرده‌اند. اين عده به غلات يعنى غلوكنندگان معروف شده‌اند و هم در نظر اهل سنت و هم در نظر شيعه از جاده هدايت به دور افتاده‌اند و از اهل بدعت و ضلال محسوب مى‌گردند.

    علی بن ابی‎طالب(ع) به جز كنيه ابوالحسن به ابوتراب نيز معروف بود و اين كنيه را حضرت رسول(ص) به او داده بود و آن هنگامى بود كه او را بر روى خاک خوابيده ديده بود و او را بيدار كرده و گرد و خاک از پشت او برافشانده و فرموده بود تو ابوتراب هستى. آن حضرت اين كنيه را چون از جانب رسول اكرم(ص) به او داده شده بود بسيار دوست مى‌داشت و آن را بر كنيه‌ها و القاب ديگر ترجيح مى‌داد.

    ابوطالب نام پدر ايشان است و اين كنيه‌اى بود به جهت پسر بزرگترش كه طالب نام داشت و اين كنيه بر نام واقعى او كه عبدمناف بود غالب آمد و در تاريخ اسلام هيچگاه او را عبدمناف نخوانده‌اند و فقط با ابوطالب از او ياد كرده‌اند. مى‌گويند مادرش او را حيدر نام نهاده بود، اما پدرش ابوطالب نام او را به على تغيير داد. در رجزى كه به آن حضرت منسوب است و آن را در غزوه خيبر در برابر مرحب خيبرى خوانده است تصريح به اين معنى است، زيرا حضرت در اين رجز فرموده است: «أنا الذى سمتنى أمى حيدرة» (من كسى هستم كه مادرم مرا حيدر ناميد).

    امام علی(ع) روز سيزدهم ماه رجب سال سى‌ام عام الفيل، در خانه كعبه متولد شد. مى‌گويند كسى پيش از آن حضرت و پس از ايشان در خانه كعبه متولد نشده است. اگر تولد حضرت رسول(ص) در عام‌الفيل اتفاق افتاده باشد و عام‌الفيل بنا بر بعضى محاسبات با سال 570م. منطبق باشد، بايد تولد حضرت امام علی(ع) در حدود سال 600م. اتفاق افتاده باشد، يعنى 21 سال قبل از هجرت (با در نظر گرفتن اختلاف سالهاى قمرى و ميلادى اين تاريخها تقريبى است).