ابن کمال پاشا، احمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" | خطيب‌زاده
معرف‌زاده
 
مولانا كستللى
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |
| data-type="authorWritings" |[[رجوع الشیخ إلی صباه في القوة علی الباه]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۴: خط ۳۸:
|}
|}
</div>
</div>
'''شمس‌الدين احمد بن سليمان''' مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه، او در سال ۹۳۲ در عصر سلطان سلیمان به مقام شیخ‌الاسلامی رسید.
 
'''شمس‌الدين احمد بن سليمان''' مشهور به كمال پاشازاده از علماى مشهور عثمانى و از مردم ادرنه، شاعر و نویسنده، او در سال ۹۳۲ در عصر سلطان سلیمان به مقام شیخ‌الاسلامی رسید.


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۴۰: خط ۴۵:


همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطيب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكمیل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد ‎و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در این مقام بماند.
همراه اردوى سلطان بايزيد ثانى عثمانى به سفر رفت و پس از چندى نزد خطيب‌زاده و معرف‌زاده و مولانا كستللى به تكمیل علم پرداخت و آن‌گاه در مدارس ادرنه به تدريس مشغول شد و سپس به منصب قضاى ادرنه و آن‌گاه به سال 922ق به قضاى آناطولى منصوب گرديد و در عصر سلطان سليمان به سال 932ق به رتبه شيخ الاسلامى رسيد ‎و لقب مفتى الثقلين يافت و تا سال 940ق هشت سال در این مقام بماند.
هنگامی که سلطان سلیم اول از علمای عثمانی درخواست کرد که مردم را برای جنگ با ایرانیان تهییج کنند، کمال پاشازاده نیز رساله‌ای در تکفیر شیعیان نوشت که موجب قربش نزد سلیم و ترقیات بعدی وی گردید. نامه‌هایی که سلطان سلیمان پیش از حمله به ایران به شاه طهماسب صفوی نوشته‌است به قلم اوست.


==وفات==
==وفات==
خط ۴۶: خط ۵۳:


==آثار==
==آثار==


وى در فقه، تفسير، حديث و ساير علوم دينى و در زبان‌هاى سه گانه اسلامى (فارسی، عربى و تركى) استاد بود و از این رو به هر سه زبان آثارى از خود به جاى گذاشته است. از جمله تأليفات او مى‌توان به این آثار اشاره كرد:
وى در فقه، تفسير، حديث و ساير علوم دينى و در زبان‌هاى سه گانه اسلامى (فارسی، عربى و تركى) استاد بود و از این رو به هر سه زبان آثارى از خود به جاى گذاشته است. از جمله تأليفات او مى‌توان به این آثار اشاره كرد:


1. التغيير و التنقيح در علم اصول.
# التغيير و التنقيح در علم اصول.
 
# التجوید در كلام.
2. التجوید در كلام.
# التجريد در شرح التجوید.
 
# اصلاح المفتاح در علم معانى.
3. التجريد در شرح التجوید.
# شرح اصلاح المفتاح.
 
# شرح بر [[صحيح بخارى]].
4. اصلاح المفتاح در علم معانى.
# مشارق انوار.
 
# مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل.
5. شرح اصلاح المفتاح.
# رجوع الشيخ الى صباه في قوة الباه.
 
# نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است.
6. شرح بر [[صحيح بخارى]].
# محيط اللغة در لغت فارسی.
 
# دقايق الحقايق.
7. مشارق انوار.
# النجوم الظاهره في احوال المصر و القاهره.
 
8. مهمات حاوى فتاوى در مسائل مشكل.
 
9. رجوع الشيخ الى صباه في قوة الباه.
 
10. نگارستان كه تقليدى از گلستان سعدى است.
 
11. محيط اللغة در لغت فارسی.
 
12. دقايق الحقايق.
 
13. النجوم الظاهره في احوال المصر و القاهره.


علاوه بر این او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است.
علاوه بر این او را در زبان‌هاى سه گانه اشعار بسيارى است.
خط ۸۹: خط ۸۳:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:بهمن (98)]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش