مراغی، احمدمصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''شيخ احمد مصطفى مراغى''' (1300-1371ق)، مفسر مصری. | '''شيخ احمد مصطفى مراغى''' (1300-1371ق)، مفسر مصری. | ||
فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغى متولد 1300 ق1883/م و متوفاى 1371 ق1952/ م، در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنيا آمد و در قاهره به تحصيل دانش پرداخت. در سال 1909م از دارالعلوم فارغ التحصيل شده آنگاه در همانجا عهده‌دار تدريس علوم شرعى گرديد و مسئووليت نظارت بر برخى از مدارس را نيز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشكدۀ «غوردون» در خارطوم به استادى علوم عربى و شريعت اسلامى تعيين شد.نوشته‌اند وى در كودكى از هوشى سرشار برخوردار بود.مراغى در علم و عمل به شريعت اسلامى عشق و علاقۀ خاصى داشت و در طول زندگى براى اعتلا و دفاع از حقانيت آن از هيچ كوششى دريغ نمى‌كرد.مشهورترين كسانى كه مراغى از آنان تأثير پذيرفت و از شيوۀ و درس آنها پيروى كرد، محمد عبده، محمد بخيت مطيعى و واحد الرفاعى فيّومى بوده‌اند.احمد مصطفى را در مذهب شافعى اشعرى شمرده‌اند. | ایشان فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغى متولد 1300 ق1883/م و متوفاى 1371 ق1952/ م، در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنيا آمد و در قاهره به تحصيل دانش پرداخت. در سال 1909م از دارالعلوم فارغ التحصيل شده آنگاه در همانجا عهده‌دار تدريس علوم شرعى گرديد و مسئووليت نظارت بر برخى از مدارس را نيز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشكدۀ «غوردون» در خارطوم به استادى علوم عربى و شريعت اسلامى تعيين شد.نوشته‌اند وى در كودكى از هوشى سرشار برخوردار بود.مراغى در علم و عمل به شريعت اسلامى عشق و علاقۀ خاصى داشت و در طول زندگى براى اعتلا و دفاع از حقانيت آن از هيچ كوششى دريغ نمى‌كرد.مشهورترين كسانى كه مراغى از آنان تأثير پذيرفت و از شيوۀ و درس آنها پيروى كرد، محمد عبده، محمد بخيت مطيعى و واحد الرفاعى فيّومى بوده‌اند.احمد مصطفى را در مذهب شافعى اشعرى شمرده‌اند. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۰
| نام | مراغی، احمد مصطفی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد بن عبدالمنعم مراغى |
| متولد | 1883 م |
| محل تولد | مراغه از توابع جرجا مصر |
| رحلت | 1371 ق یا 1952 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02707AUTHORCODE |
شيخ احمد مصطفى مراغى (1300-1371ق)، مفسر مصری.
ایشان فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغى متولد 1300 ق1883/م و متوفاى 1371 ق1952/ م، در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنيا آمد و در قاهره به تحصيل دانش پرداخت. در سال 1909م از دارالعلوم فارغ التحصيل شده آنگاه در همانجا عهده‌دار تدريس علوم شرعى گرديد و مسئووليت نظارت بر برخى از مدارس را نيز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشكدۀ «غوردون» در خارطوم به استادى علوم عربى و شريعت اسلامى تعيين شد.نوشته‌اند وى در كودكى از هوشى سرشار برخوردار بود.مراغى در علم و عمل به شريعت اسلامى عشق و علاقۀ خاصى داشت و در طول زندگى براى اعتلا و دفاع از حقانيت آن از هيچ كوششى دريغ نمى‌كرد.مشهورترين كسانى كه مراغى از آنان تأثير پذيرفت و از شيوۀ و درس آنها پيروى كرد، محمد عبده، محمد بخيت مطيعى و واحد الرفاعى فيّومى بوده‌اند.احمد مصطفى را در مذهب شافعى اشعرى شمرده‌اند.
وفات
وى در نهايت در قاهره درگذشت.
آثار
علاوه بر تفسير مورد بحث، كتابى تحت عنوان 1-مقدمة التفسير در رديف آثار قرآنى احمد مصطفى مى‌باشد آثار ديگر وى عبارتند از:2-الحسبة فى الاسلام 3-الوجيز فى اصول الفقه 4-علوم البلاغة 5- بحوث و آراء فى فنون البلاغة 6-الديانة و الاخلاق.