ابوفراس مینقی، شهابالدین بن نصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده: دی (98)' به '') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۱
| نام | ابوفراس مینقی، شهابالدین بن نصر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اب‍و ف‍راس ال‍م‍ی‍ن‍ق‍ی، شهابالدین بن ال‍ق‍اض‍ی نصر
اب‍و ف‍راس شهابالدین شهابالدین ابوفراس شهابالدین اب‍و ف‍راس بن نصر اب‍راه‍ی‍م |
| نام پدر | قاضى نصر |
| متولد | 872 |
| محل تولد | قلعه مینقه(یا منیقه) در حدود 30 کیلومتری شهر جبله |
| رحلت | 947ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الإيضاح (ابوفراس مینقی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01710AUTHORCODE |
ابوفراس شهاب‌الدين بن قاضى نصر بن ذى الجوشن ديلمى مینقى (872-947ق-قلعه میقنه،30 کیلومتری شهر جبله)، از علماى اسماعيليه و ظاهراً از داعیان نزاری شام، از آثار برجای مانده از او می‌توان به الإيضاح اشاره کرد.
زندگی‌نامه
در سال 872ق در قلعه مینقه (یا منیقه) در حدود 30 کیلومتری شهر جبله متولد گرديد و در سال 947ق وفات نمود.
او مدت كمى را در شهر حماه ساكن بوده، سپس به مصياف منتقل گرديد. از آن‌جا به قدموس و پس از آن به قلعه مینقه منتقل شد و در آن‌جا با خانواده‌اش سكونت گزيد.
پدرش در سال 859ق از اقليم ديلم در فارس به قلعه‌هاى اسماعيلى در سوريه هجرت كرد. وى در خدمت اسماعيليه بود تا اينكه به منصب رياست این مذهب انتخاب و مرجع اعلاى شئون تبليغ، تدريس و ارشاد اسماعيليه گرديد.
قاضى نصر دو فرزند به نام‌هاى علاء‌الدين اكبر و شهاب‌الدين اصغر داشت. پس از وفاتش علاء‌الدين در شهر حماه مدرسه صوفيه را كه به نام او معروف است، تأسيس كرد. اما شهاب‌الدين در قلعه مینقه بر شئون رئاست دعوت اسماعيلى نزاريه مشرف شد و شئون سياسى و دينى و اجتماعى آن را منظم كرد. وى در مراتب دعوت بالا رفت تا اينكه به رتبه دعوت مطلق برای عموم اسماعيليان سوريه رسيد و به منصب قضاوت منصوب گرديد.
ابوفراس بر علوم مختلف از فلسفه، فقه، حكمت، هندسه، فلك و هيئت و طبيعيات تبحر داشت. او داراى فهم و درك سياسى بالا و قدرت بيان و تبحر در فلسفه بوده است. متأسفانه معلومات تاريخى كه از حيات او در ديلم و اسباب هجرتش به قلعه‌هاى اسماعيلى پرده بردارد در دست نيست.
آثار
- الايضاح.
- مطالع الشموس في معرفه النفوس.
- سلّم الصعود الى دار الخلود.
- سلم الارتقاء الى دار البقاء.
- المناقب.