موسوی خلخالی، سید مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04633.jpg|بندانگشتی|موسوی خلخالی، مرتضی]] | [[پرونده:NUR04633.jpg|بندانگشتی|موسوی خلخالی، مرتضی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |موسوی خلخالی، مرتضی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آیت‌الله موسوی خلخالی | ||
خلخالی، مرتضی | خلخالی، مرتضی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |۱۲۱۰ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کلور شهرستان خلخال | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۱۲۷۸ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] | ||
سيّد حسين كوه كمرى | |||
شيخ على خليلى طهرانى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04633AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''آيت‌الله سيّد مرتضى خلخالى''' از علما و فقهاى عظام عصر خود، در دارالارشاد اردبيل، | '''آيت‌الله سيّد مرتضى خلخالى''' (1210-1278ش)، از علما و فقهاى عظام عصر خود، استاد حوزه، | ||
== ولادت == | |||
او در دارالارشاد اردبيل، در سال ۱۲۴۷ق برابر با ۱۲۱۰ ش در کلور شهرستان خلخال متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
وى مقدمات و بخشى از علوم حوزوى را از علما و روحانیون خلخال و حوزه علميه قزوين فرا گرفت. در سال 1276ق رهسپار حوزه علميه نجف اشرف گرديد و به تربيت از محضر بزرگان علمى ديار نور همچون آيات عظام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]، سيّد حسين كوه كمرى، شيخ على خليلى طهرانى و ديگران بهره برد و به مقام اجتهاد نايل آمد. | وى مقدمات و بخشى از علوم حوزوى را از علما و روحانیون خلخال و حوزه علميه قزوين فرا گرفت. در سال 1276ق رهسپار حوزه علميه نجف اشرف گرديد و به تربيت از محضر بزرگان علمى ديار نور همچون آيات عظام [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]، سيّد حسين كوه كمرى، شيخ على خليلى طهرانى و ديگران بهره برد و به مقام اجتهاد نايل آمد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۵۱: | ||
از ايشان آثار علمى چندى مشتمل بر مباحث فقهى صلاة، غصب، رضا، نكاح و محرمات نكاح و مجموعه‌اى از مسائل متفرقه در فقه و همچنين يك دوره كامل مباحث علم اصول به سبک كتاب مشهور (قوانين) و نيز كتابى در علم رجال و حواشى و نظرات علمى بر كتاب (الفوائد الرجاليه) استاد خود شيخ على طهرانى بر جاى مانده است. | از ايشان آثار علمى چندى مشتمل بر مباحث فقهى صلاة، غصب، رضا، نكاح و محرمات نكاح و مجموعه‌اى از مسائل متفرقه در فقه و همچنين يك دوره كامل مباحث علم اصول به سبک كتاب مشهور (قوانين) و نيز كتابى در علم رجال و حواشى و نظرات علمى بر كتاب (الفوائد الرجاليه) استاد خود شيخ على طهرانى بر جاى مانده است. | ||
وفات آن بزرگوار در سال | == وفات == | ||
وفات آن بزرگوار در سال ۱۳۱۷ق برابر با ۱۲۷۸ش اتفاق افتاد و در كنار بناى قديمى مسجد جمعه اردبيل به خاک سپرده شد. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
نسخهٔ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۳۳
| نام | موسوی خلخالی، مرتضی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آیت‌الله موسوی خلخالی
خلخالی، مرتضی |
| نام پدر | |
| متولد | ۱۲۱۰ش |
| محل تولد | کلور شهرستان خلخال |
| رحلت | ۱۲۷۸ش |
| اساتید | شيخ مرتضى انصارى
سيّد حسين كوه كمرى شيخ على خليلى طهرانى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04633AUTHORCODE |
آيت‌الله سيّد مرتضى خلخالى (1210-1278ش)، از علما و فقهاى عظام عصر خود، استاد حوزه،
ولادت
او در دارالارشاد اردبيل، در سال ۱۲۴۷ق برابر با ۱۲۱۰ ش در کلور شهرستان خلخال متولد شد.
تحصیلات
وى مقدمات و بخشى از علوم حوزوى را از علما و روحانیون خلخال و حوزه علميه قزوين فرا گرفت. در سال 1276ق رهسپار حوزه علميه نجف اشرف گرديد و به تربيت از محضر بزرگان علمى ديار نور همچون آيات عظام شيخ مرتضى انصارى، سيّد حسين كوه كمرى، شيخ على خليلى طهرانى و ديگران بهره برد و به مقام اجتهاد نايل آمد.
ايشان درسال 1291 و 1292ق به زادگاه خود بازگشت و پس از اندك مدتى، با تقاضاى بزرگان علمى و انديشمندان منطقه، در اردبيل اقامت گزيد. با حضور ايشان در اردبيل، حوزه علميه رونق گرفت و دانشوران از مناطق مختلف قفقاز و آذربايجان به اردبيل سرازير شدند و محضر ايشان را مغتنم شمردند.
حوزه درسى آن بزرگوار، از گرمى خاصى برخوردار شد و شاگردانى كه بعدها خود از علما اعلام و مراجع به شمار آمدند، در محضرش تربيت يافتند. سيّد علاوه بر عظمت علمى، از مقام رفيع معنوى نيز برخوردار و به بروز كرامات، اشتهار داشت. در قداست، تقوى، زهد و پرهيز از زخارف دنيا، ضرب المثل و در درايت، حلم و بردبارى، سرآمد همگان بود.
از ايشان آثار علمى چندى مشتمل بر مباحث فقهى صلاة، غصب، رضا، نكاح و محرمات نكاح و مجموعه‌اى از مسائل متفرقه در فقه و همچنين يك دوره كامل مباحث علم اصول به سبک كتاب مشهور (قوانين) و نيز كتابى در علم رجال و حواشى و نظرات علمى بر كتاب (الفوائد الرجاليه) استاد خود شيخ على طهرانى بر جاى مانده است.
وفات
وفات آن بزرگوار در سال ۱۳۱۷ق برابر با ۱۲۷۸ش اتفاق افتاد و در كنار بناى قديمى مسجد جمعه اردبيل به خاک سپرده شد.
منابع مقاله
پايگاه اطلاع‌رسانى: http://www.persiacities.com، شنبه، 30 مهرماه 1390ش.