ابن امین، ابواسحاق ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الاستدراک علی الاستیعاب]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: آبان (98)]] | |||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۳۷
| نام | ابن امین، ابواسحاق ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | قرطبی، ابی‌اسحاق ابراهیم بن یحیی
طلیطلی، ابواسحاق ابراهیم بن یحیی |
| نام پدر | یحیی |
| متولد | 489ق |
| محل تولد | رطبه (كردوا) |
| رحلت | 544 ق |
| اساتید | ابومحمد عبدالرحمان بن عتاب
ابوبكر ابن عربى ابوالولید بن رشد ابوالحسن بن عفيف |
| برخی آثار | الاستدراک علی الاستیعاب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06387AUTHORCODE |
ابن امین، ابواسحاق ابراهیم بن يحيى بن ابراهیم بن سعيد، فقيه، محدث، مورخ و لغت‌شناس،
ولادت
در سال 489ق در قرطبه (كردوا) كه در آن ايام مركز تجمع دانشمندان، فقيهان و محدثان بود، به دنيا آمد.
تحصیلات
وى از ابومحمد عبدالرحمان بن عتاب، ابوبكر ابن عربى، ابوالولید بن رشد، ابوالحسن بن عفيف، ابوالقاسم بن صواب و ابوالولید بن طريف حديث شنيد. بين او و ابوعلى حسین بن محمد صدفى دوستى استوارى برقرار بوده و هر یک از آن دو به ديگرى حديث آموخته و از هم روايت كرده‌اند و نيز چنان‌كه پيداست، ابن بشكوال نزد ابن امین درس خوانده و این یک نيز به نوبه خود- چنان‌كه در قديم عادت دانشمندان بوده و تاكنون در بسيارى از دانشگاه‌هاى اسلامى و حوزه‌هاى علمى دينى مرسوم است- دروسى از او فراگرفته است. ابن امین از لحاظ روايت، درايت، صحت ضبط و استوارىِ سند، از بزرگان علم حديث بوده و به رجال سند نیک واقف و آگاه بوده است.
به موجب روايت ابن ابار، وى امامت نماز را در مسجد عبيدالله بن ادهم در قرطبه به عهده داشته است و این سمت را جز به كسانى كه به زهد و پرهيزگارى متصف و مشهور بوده‌اند، نمى‌داند. وى در اواخر زندگانى خود به فتنه‌اى كه در قرطبه روى داد- و مصامده پس از قيام ابوجعفر بن حمدين بدان شهر درآمدند- دچار شد. فتنه مزبور آن بود كه لمتونيان (مرابطون) در 540ق، به سردارى يحيى بن غانيه در قرطبه با ابن حمدين جنگيدند و ابن حمدين شكست خورد و قرطبه را ترك كرد. در این واقعه یکى از سپاهيان بربر ابن امین را تعقيب كرد و او خود را از بام به صحن خانه‌اى افكند كه بگريزد، اما در چاهى افتاد و بدين‌گونه نجات يافت و سپس به لبله رفت. او 4 سال پایان عمر خود را در همان‌جا به سر برد تا در سال 544ق درگذشت. او به هنگام وفات، 55 سال داشت.
آثار
از وى دو تأليف باقى است:
1. الاِعلام بالخيره الاعلام من اصحاب النبى(ع)؛
2. تأليفى درباره کتاب الموطأ مالك كه شايد شرحى بر آن کتاب باشد[۱].
پانویس
- ↑ موسوی آل طعمه، محمداحمد، ج3، ص43
منابع مقاله
موسوی آل طعمه، محمداحمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374