وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ش‎ه' به 'ش‌ه')
    جز (جایگزینی متن - 'رده:25 آذر الی 24 دی(97)' به '')
    خط ۵۲: خط ۵۲:


    [[رده:25 آذر الی 24 دی96]]
    [[رده:25 آذر الی 24 دی96]]
    [[رده:25 آذر الی 24 دی(97)]]

    نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۱۵

    وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة
    وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة
    پدیدآورانعشاقي اصفهاني، حسين (شارح) طباطبایی، محمدحسین (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرنهاية الحکمة. شرح
    ناشرالمرکز العالمي للدراسات الاسلامية
    مکان نشرايران - قم
    چاپ1
    شابک964-7741-41-3
    موضوعطباطبایی، محمدحسین، 1281 - 1360. نهايه الحکمه - نقد و تفسير فلسفه اسلامی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة، به قلم حسین عشاقی اصفهانی، کتابی است به زبان عربی با موضوع حکمت اسلامی در شرح «نهاية ‎الحكمة» علامه سید محمدحسین طباطبایی.

    شارح، شرح مفید و روانی بر این اثر نوشته و در نگارش از شیوه‎ «قوله» استفاده کرده است؛ یعنی بخشی از متن را با این عنوان آورده و سپس در ذیل آن، به شرح و توضیحش پرداخته است؛ مثلاًگفته: «قوله: لكنها ليست غيره...» و سپس در زیر این عبارت فرموده: یعنی محمولاتی که در فلسفه ثابت می‌شود، از سنخ وجود است؛ چون پیش از این گفته شد که اتصاف موجود به حالات غیر موجود، نشدنی است..[۱].

    «نهاية الحكمة»، از کتاب‌هایی است که در دوره سطح حوزه‌های علمیه خوانده می‌شود. انگیزه ناشر از نشر چنین شرحی، اصلاح و تکمیل نظام درسی حوزوی بوده است؛ مرکز جهانی علوم اسلامی، در این راستا اقدام به چاپ و نشر یک سری کتاب کرده که اثر حاضر نیز یکی از این موارد (مربوط به درس فلسفه) است[۲].

    خود نویسنده درباره هدف نگارش این شرح و وجه نام‌گذاری آن به چنان نامی، چنین می‌نگارد: از آنجا که این کتاب، به‌عنوان متن درسی در حوزه‌های علمیه و جز آن قرار داده شده و چنین به نظر آمد که ستاره‌های درخشان آن، برای رصدکنندگان، ناآشکار است، شرحی نمایانگر حقایق آن، بر آن نگاشتم و با اقتباس از قرآن کریم که می‌فرماید: وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿الحاقة: 12﴾؛ «و گوش‌هاى شنوا آن را نگاه دارد» و فرمایش حضرت امیر(ع)، که در توصیف آل‎ محمد(ع)، عقل آنان را برای دریافت دین، «عقل وعایت و رعایت» (خرد گیرا، پویا و اندیشمند و نکته‌سنج و پایبند) خوانده، آن را «وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة» نامیدم[۳].

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها

    نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)