آل کاشف‌الغطاء، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ف‌ا' به 'ف‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدرش [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش [[کاشف‌الغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدرش [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کاشف الغطاء]] آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش [[کاشف‌الغطاء، موسی|شيخ موسى]]، مرجعيّت دينى میان او و [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمدحسن]] ([[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | ||
عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «[[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر| | عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «[[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيدابراهیم قزوینى]]» (د 1262ق)، «[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]» (د 1281ق)، «شيخ راضى» (د 1290ق)، «[[قزوینی، مهدی|سيدمهدى قزوینى]]» (د 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (د 1303ق)، [[شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی|شریف العلما]](د 1246ق)،. برخى از این كسان، همچون [[قزوینی، مهدی|سيدمهدى قزوینى]]، از وى اجازه روايت يافته‌اند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۷
| نام | آل کاشف الغطاء، علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آل‌ک‍اش‍ف الغطاء، علی بن جعفر
کاشف الغطاء، علی |
| نام پدر | کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر |
| متولد | 1782 م |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 1253 ق یا 1837 م |
| اساتید | شیخ جعفر کاشف الغطاء، |
| برخی آثار | شرح خیارات اللمعة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09271AUTHORCODE |
على بن جعفر آل کاشف‌الغطاء (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر بوده است.
کسب علم و دانش
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدرش شیخ جعفر کاشف الغطاء آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى میان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت.
عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «سيدابراهیم قزوینى» (د 1262ق)، «شيخ مرتضى انصارى» (د 1281ق)، «شيخ راضى» (د 1290ق)، «سيدمهدى قزوینى» (د 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (د 1303ق)، شریف العلما(د 1246ق)،. برخى از این كسان، همچون سيدمهدى قزوینى، از وى اجازه روايت يافته‌اند.
آثار
- الخيارات؛
- النور الساطع في الفقه النافع؛
- الرسالة الصومیة؛
- البيع (كه شرحى است بر کتاب بيع شرح لمعه)؛
- حاشيه بر بغية الطالب پدرش كه رساله عمليه بوده است؛
- کتابى در مسائل اصولى (حجيت ظن، قطع، برائت و احتياط).
وفات
وى در كربلا درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد.