حسینی کوهکمری، سید عبداللطیف: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'کوهکمری' به 'کوهکمری') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== اساتيد == | == اساتيد == | ||
وى علوم مقدماتى را از عالم زاهد مير رسول بن سيد عبدالله كوهكمرى فراگرفت و سپس به همراه پدرش به شهرستان خوى مهاجرت نمود و در مدرسه نمازى سكونت گزيد و آنگاه در پيش استادانى همچون: حاج مير على محدث ([[المطول|مطول]])، حاج شيخ جابر فاضلى خويى، حاج شيخ على مجتهدى خويى، عالم زاهد حاج شيخ حبيب فياضى خويى، حاج شيخ ابوالفتح خويى (حاشيه و معالم)، آيتالله شيخ صادق خويى (قوانين و [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]) و آيتالله سيد | وى علوم مقدماتى را از عالم زاهد مير رسول بن سيد عبدالله كوهكمرى فراگرفت و سپس به همراه پدرش به شهرستان خوى مهاجرت نمود و در مدرسه نمازى سكونت گزيد و آنگاه در پيش استادانى همچون: حاج مير على محدث ([[المطول|مطول]])، حاج شيخ جابر فاضلى خويى، حاج شيخ على مجتهدى خويى، عالم زاهد حاج شيخ حبيب فياضى خويى، حاج شيخ ابوالفتح خويى (حاشيه و معالم)، آيتالله شيخ صادق خويى (قوانين و [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]) و آيتالله سيد ابراهیم علوى خويى به تحصيل دروس حوزوى همّت گماشت و پس از آن به شهر قم مهاجرت نمود و دروس فقه اصول و درس خارج را از محضر فرزانگان حوزه علميّه قم مانند آيات عظام: شيخ محمد مجاهدى تبريزى، سيد محمدباقر سلطانى طباطبايى، شيخ عباسعلى شاهرودى، علامه سيد محمدحسین قاضى طباطبايى، سيد حسن حجت، سيد محسن حجت، شيخ احمد كافى الملكى ([[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و مكاسب)، شيخ عبدالرحيم مدرس تبريزى ([[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و مكاسب و كلام)، سيد حسين مشهور به «حاج آقا [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]»، سيد محمدرضا گلپايگاتى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و سيد [[مرعشی، شهابالدین|شهابالدين مرعشى نجفى]] رحمت الله عليهم فراگرفت و خود به تحقيق و تألیف پرداخت. | ||
== آثار == | == آثار == |
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۰۲
نام | حسینی کوهکمری، عبداللطیف |
---|---|
نامهای دیگر | حسینی کوهکمری خوئی، عبد اللطیف
کوهکمری، عبد اللطیف |
نام پدر | |
متولد | 1314 ش |
محل تولد | |
رحلت | 0 ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE08051AUTHORCODE |
حاج سيد عبداللطيف قريشى كوهكمرهاى فرزند سيد علىاكبر فرزند سيد جليل فرزند سيد حسين، از عالمان معاصر شيعه، در تاريخ 14 صفر 1350ق برابر با 1310ش در روستاى «كوهكمر» در بيت سيادت و معنويت به دنيا آمد.
نسب
نسب ايشان از طريق سيّد تاجالدين حسن معروف به «سيد حسن بابا» صاحب آرامگاه معروف در روستاى كوهكمر، به امام زينالعابدين(ع)مىرسد.
اساتيد
وى علوم مقدماتى را از عالم زاهد مير رسول بن سيد عبدالله كوهكمرى فراگرفت و سپس به همراه پدرش به شهرستان خوى مهاجرت نمود و در مدرسه نمازى سكونت گزيد و آنگاه در پيش استادانى همچون: حاج مير على محدث (مطول)، حاج شيخ جابر فاضلى خويى، حاج شيخ على مجتهدى خويى، عالم زاهد حاج شيخ حبيب فياضى خويى، حاج شيخ ابوالفتح خويى (حاشيه و معالم)، آيتالله شيخ صادق خويى (قوانين و رسائل) و آيتالله سيد ابراهیم علوى خويى به تحصيل دروس حوزوى همّت گماشت و پس از آن به شهر قم مهاجرت نمود و دروس فقه اصول و درس خارج را از محضر فرزانگان حوزه علميّه قم مانند آيات عظام: شيخ محمد مجاهدى تبريزى، سيد محمدباقر سلطانى طباطبايى، شيخ عباسعلى شاهرودى، علامه سيد محمدحسین قاضى طباطبايى، سيد حسن حجت، سيد محسن حجت، شيخ احمد كافى الملكى (رسائل و مكاسب)، شيخ عبدالرحيم مدرس تبريزى (رسائل و مكاسب و كلام)، سيد حسين مشهور به «حاج آقا حسين بروجردى»، سيد محمدرضا گلپايگاتى، امام خمينى و سيد شهابالدين مرعشى نجفى رحمت الله عليهم فراگرفت و خود به تحقيق و تألیف پرداخت.
آثار
اخبار ام الأئمه الطاهرين فاطمه(س) سيده نساء العالمين، اخبار امهات المعصومين(ع)، اخبار عبدالله بن الزبير بن عبدالمطلب، اخبار فاطمه بنت اسد ام امیرالمؤمنین(ع) و انها اول من آمن برسولالله(ص)، ارشاد الطالبين الى الساده النسابين، البدريون مع على(ع) بصفين، الحواشى على الاعلام للزركلى، الحواشى على عمده الطالب الكبرى و...
وابستهها
نضد القواعد الفقهیة علی مذهب الإمامیة
منهاج البراعة في شرح نهجالبلاغة (راوندی)
كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثنی عشر
[[منتخب الانوار المضیه [فی ذکر القایم الحجه علیهالسلام]]]