مجموعه رسائل فلسفی کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
خط ۳۳: خط ۳۳:
در این مجموعه، علاوه بر ترجمه متن رساله‏‌ها، براى هر رساله مقدمه مستقلى نیز در آغاز نگاشته شده است که مضمون و محتواى آن، عمدتاًً متخذ از مقدمه‌‏هایى است که مصحح خود بر رساله‌‏ها نگاشته است و مترجم کوشیده است تا نکات عمده آن‏ها را به‎صورت جمع و تلخیص، در آغاز رساله بیاورد. ضمناً سه مکتوب دیگر از کندى که در مجموعه‏اى از رساله‏‌هاى او آمده است و در مجموعه رسائل کندى به تصحیح ابوریده نیامده، در پایان افزوده شده و منابع اصلى آن‏ها نیز در آغاز هر مکتوب مشخص گردیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه نه - ده</ref>؛ از آن جمله‌اند:  
در این مجموعه، علاوه بر ترجمه متن رساله‏‌ها، براى هر رساله مقدمه مستقلى نیز در آغاز نگاشته شده است که مضمون و محتواى آن، عمدتاًً متخذ از مقدمه‌‏هایى است که مصحح خود بر رساله‌‏ها نگاشته است و مترجم کوشیده است تا نکات عمده آن‏ها را به‎صورت جمع و تلخیص، در آغاز رساله بیاورد. ضمناً سه مکتوب دیگر از کندى که در مجموعه‏اى از رساله‏‌هاى او آمده است و در مجموعه رسائل کندى به تصحیح ابوریده نیامده، در پایان افزوده شده و منابع اصلى آن‏ها نیز در آغاز هر مکتوب مشخص گردیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه نه - ده</ref>؛ از آن جمله‌اند:  
# درباره ماهیت خواب و رؤیا: این رساله از مهم‏ترین رساله‏‌هاى کندى است که [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] و [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‎اصیبعه]] از آن با عنوان «رسالة في علة النوم و الرؤيا و ما يرمز به النفس» یاد کرده‌‏اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>.
# درباره ماهیت خواب و رؤیا: این رساله از مهم‏ترین رساله‏‌هاى کندى است که [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] و [[ابن ابی‌اصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابى‎اصیبعه]] از آن با عنوان «رسالة في علة النوم و الرؤيا و ما يرمز به النفس» یاد کرده‌‏اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>.
# گفتار کندى به نقل از [[صوان الحكمة و ثلاث رسائل في الأجرام و المحرك الأول و الكمال|صوان الحكمة]]: در آغاز این مکتوب چنین آمده است: «از آن جمله است سخن او: اگر علت اولى – تعالى – به‎واسطه فیضش بر ما، با ما مرتبط است و ما با او جز از ناحیه فیضش ارتباط نداریم، تنها به اندازه‌‏اى که فیض‎گیرنده می‌تواند فیض‏‌دهنده را درک کند، می‌توانیم او را درک کنیم. پس لازم است که اندازه احاطه او بر خودمان را با اندازه درک خود از او مقایسه نکنیم؛ زیرا او عزیزتر و در فروگرفتن ما شامل‏‌تر و شدیدتر است. پس چون چنین است، آن‏که گمان کند که علت اولى از جزئیات آگاه نیست، از حق بسیار دور است»<ref>ر.ک: همان، ص207</ref>.
# گفتار کندى به نقل از [[صوان الحكمة و ثلاث رسائل في الأجرام و المحرك الأول و الكمال|صوان الحكمة]]: در آغاز این مکتوب چنین آمده است: «از آن جمله است سخن او: اگر علت اولى – تعالى – به‌واسطه فیضش بر ما، با ما مرتبط است و ما با او جز از ناحیه فیضش ارتباط نداریم، تنها به اندازه‌‏اى که فیض‎گیرنده می‌تواند فیض‏‌دهنده را درک کند، می‌توانیم او را درک کنیم. پس لازم است که اندازه احاطه او بر خودمان را با اندازه درک خود از او مقایسه نکنیم؛ زیرا او عزیزتر و در فروگرفتن ما شامل‏‌تر و شدیدتر است. پس چون چنین است، آن‏که گمان کند که علت اولى از جزئیات آگاه نیست، از حق بسیار دور است»<ref>ر.ک: همان، ص207</ref>.


فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه الفاظ در انتهای آن ذکر شده است.  
فهرست مطالب در ابتدای کتاب و نمایه الفاظ در انتهای آن ذکر شده است.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش