الدعوات الكبير: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ف' به 'ی‌ف') |
جز (جایگزینی متن - 'ل‌ا' به 'ل‌ا') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
این کتاب بهتصریح نویسنده در پاسخ به درخواست برادران ایمانی در گردآوری اخبار مأثوره نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص64</ref>. | این کتاب بهتصریح نویسنده در پاسخ به درخواست برادران ایمانی در گردآوری اخبار مأثوره نوشته است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص64</ref>. | ||
اولین باب در موضوع فضل دعا و ذکر است. در یکی از روایات این باب از جابر بن عبدالله نقل شده که | اولین باب در موضوع فضل دعا و ذکر است. در یکی از روایات این باب از جابر بن عبدالله نقل شده که رسول‌الله(ص) مجالس ذکر را باغی از باغهای بهشت دانسته سپس فرمود که اگر کسی می‌خواهد منزلت و جایگاهش را نزد خداوند بداند، ببیند که منزلت خداوند نزد او چگونه است<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد اول، ص69، حدیث 6</ref>. در ادامه این باب روایات متعددی که دعا به هنگام صبح و عصر، یا اذان یا مابین اذان و اقامه یا به هنگام مشکلات و مانند آن گردآوری شده است. یا در روایت دیگری از جابر نقل شده که رسول‌الله(ص) بر منبر رفت و فرمود: «از خداوند علم نافع طلب کنید و از علمی که نفعی ندارد به خداوند پناه ببرید»<ref>ر.ک: همان، ص286، حدیث 200</ref>. | ||
[[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] احکام برخی احادیث را نیز ذکر کرده است؛ بهعنوانمثال در رابطه با روایتی که سهیل بن ابیصالح از پدرش از ابوهریره از | [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] احکام برخی احادیث را نیز ذکر کرده است؛ بهعنوانمثال در رابطه با روایتی که سهیل بن ابیصالح از پدرش از ابوهریره از رسول‌الله(ص) نقل می‌کند: «نبی(ص) هرگاه که به میوه‌های نوبر می‌رسید از آن برمی‌داشت و بر چشمانش می‌گذاشت و می‌فرمود: خداوندا همانگونه که ما به اول این میوه‌ها رساندی، به آخر آنها هم برسان». [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] این روایت را غیر محفوظ یا شاذ دانسته است. این روایت با اسناد دیگری نیز ذکر شده که [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] آن را نیز ضعیف می‌داند<ref>ر.ک: همان، جلد2، ص 113، حدیث 513</ref>. محقق اثر در پاورقی دلیل این ضعف را وجود عبدالله بن ایوب قربی در طریق روایت دانسته است<ref>ر.ک: همان، پاورقی 4</ref>. | ||
از ابواب مهم کتاب در جلد دوم توصیه به دعا در ایام و لیالی خاصی چون روز جمعه، ماه رجب، ماه رمضان، شب قدر و روز عرفه است. از جمله روایت بسیار ارزشمندی است که سعید بن مسیب در گزارشی از سلمان فارسی نقل کرده است: رسول خدا (ص) در آخرین روز ماه شعبان براى ما سخنرانى كرد و چنین فرمود: «ماهی عظیم سایه خود را بر شما گسترده است، ماهی که در آن شبی است که از هزار ماه بهتر است. خداوند روزه‌اش را فریضه و قیام شبش را عبادت قرار داده است...»<ref>ر.ک: همان، جلد دوم، ص150، حدیث90</ref>. | از ابواب مهم کتاب در جلد دوم توصیه به دعا در ایام و لیالی خاصی چون روز جمعه، ماه رجب، ماه رمضان، شب قدر و روز عرفه است. از جمله روایت بسیار ارزشمندی است که سعید بن مسیب در گزارشی از سلمان فارسی نقل کرده است: رسول خدا (ص) در آخرین روز ماه شعبان براى ما سخنرانى كرد و چنین فرمود: «ماهی عظیم سایه خود را بر شما گسترده است، ماهی که در آن شبی است که از هزار ماه بهتر است. خداوند روزه‌اش را فریضه و قیام شبش را عبادت قرار داده است...»<ref>ر.ک: همان، جلد دوم، ص150، حدیث90</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۴۷
| الدعوات الكبير | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بيهقي، احمد بن حسين (نويسنده) بدر، بدر بن عبد الله (محقق) |
| ناشر | غراس |
| مکان نشر | کويت - کويت |
| سال نشر | مجلد1: 2009م , 1429ق, مجلد2: 2009م , 1429ق, |
| موضوع | احاديث اهل سنت - قرن 5ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 122/5 /ب9د7* |
الدعوات الكبير، تألیف احمد بن حسین بن علی بیهقی (متوفی 458ق)، از جمله آثار حدیثی در موضوع دعا، اهمیت آن و آداب و شرایط آن است که در دو جلد به اهتمام بدر بن عبدالله بدر به طبع رسیده است.
ساختار
کتاب مشتمل بر مقدمه محقق و 665 خبر و روایت در ضمن 136 باب است. 51 باب در جلد اول و باقی در جلد دوم ارائه شده است.
گزارش محتوا
این نسخه از کتاب همانگونه که محقق کتاب در مقدمه تذکر داده چاپ دوم از کتاب است که از روی تصویر نسخه کاملی از آن تهیه شده است. تحقیق چاپ اول از روی نسخه ناقصی صورت گرفته بود که از سه جای در اواسط و اواخر کتاب ناقص بوده است. این نقص چاپ اول که به مقدار 120 حدیث بود پس از دستیابی به نسخه کامل برای محقق مشخص شده است[۱].
در بسیاری از جاهای حاشیه نسخه کتاب، تعلیقاتی با ذکر عنوان «حاشیه» نوشته شده که محقق اثر آنها را در ضمن تعلیقات پاورقی ذکر کرده است[۲].
از جمله امتیازات این نسخه از کتاب عبارت است از:
- ذکر شرححال مختصری از بیهقی که مَشیَخه و شرححال شیوخی که بیهقی بهواسطه آنها روایت کرده را نیز دربر دارد؛
- مصنفات بیهقی با ذکر چاپها یا تحقیقات جدید؛
- مصادر بیهقی در کتاب الدعوات الکبیر (کتاب حاضر) با ذکر جاهایی که بیهقی احادیث را از آن مصادر استخراج کرده است؛
- احکام بیهقی نسبت به برخی اسانید کتاب یا روات بعضی احادیث؛
- ادله اثبات انتساب کتاب به بیهقی[۳].
محقق در ذکر مشیخه بیهقی به کثرت مشایخی که او در کتبش از آنها روایت کرده که متجاوز از یکصد نفر است، اشاره کرده است. محقق در ادامه نام و نشان 89 تن از این مشایخ به همراه نام مصدر و منبع آن، ذکر کرده است. ابواسامه هروی، ابواسحاق ارموی، ابواسحاق اسفرائینی و ابواسحاق طوسی از آن جمله هستند[۴]. سپس به اسامی 44 اثر اشاره نموده است[۵].
بیهقی در آثار مختلف خود به کتاب الدعوات خود اشاره کرده که محقق این موارد را در ذیل عنوان اثبات نسبت کتاب به بیهقی گردآورده است[۶]. در ادامه مصادر بیهقی در کتاب الدعوات با ذکر نام نویسندگان منابع حدیثی و شماره روایت آنها لیست شده است. از برخی از ایشان روایات فراوانی ذکر شده که ابوداود سجستانی (متوفی 275ق) و حاکم نیشابوری (متوفی 405ق) از آن جمله‌اند[۷]. در آخر نیز احکام بیهقی درباره روات حدیث و ضعیف بودن آنها و نیز ضعف، ارسال و انقطاع برخی اسانید احادیث مطرح شده است[۸].
این کتاب بهتصریح نویسنده در پاسخ به درخواست برادران ایمانی در گردآوری اخبار مأثوره نوشته است[۹].
اولین باب در موضوع فضل دعا و ذکر است. در یکی از روایات این باب از جابر بن عبدالله نقل شده که رسول‌الله(ص) مجالس ذکر را باغی از باغهای بهشت دانسته سپس فرمود که اگر کسی می‌خواهد منزلت و جایگاهش را نزد خداوند بداند، ببیند که منزلت خداوند نزد او چگونه است[۱۰]. در ادامه این باب روایات متعددی که دعا به هنگام صبح و عصر، یا اذان یا مابین اذان و اقامه یا به هنگام مشکلات و مانند آن گردآوری شده است. یا در روایت دیگری از جابر نقل شده که رسول‌الله(ص) بر منبر رفت و فرمود: «از خداوند علم نافع طلب کنید و از علمی که نفعی ندارد به خداوند پناه ببرید»[۱۱].
بیهقی احکام برخی احادیث را نیز ذکر کرده است؛ بهعنوانمثال در رابطه با روایتی که سهیل بن ابیصالح از پدرش از ابوهریره از رسول‌الله(ص) نقل می‌کند: «نبی(ص) هرگاه که به میوه‌های نوبر می‌رسید از آن برمی‌داشت و بر چشمانش می‌گذاشت و می‌فرمود: خداوندا همانگونه که ما به اول این میوه‌ها رساندی، به آخر آنها هم برسان». بیهقی این روایت را غیر محفوظ یا شاذ دانسته است. این روایت با اسناد دیگری نیز ذکر شده که بیهقی آن را نیز ضعیف می‌داند[۱۲]. محقق اثر در پاورقی دلیل این ضعف را وجود عبدالله بن ایوب قربی در طریق روایت دانسته است[۱۳].
از ابواب مهم کتاب در جلد دوم توصیه به دعا در ایام و لیالی خاصی چون روز جمعه، ماه رجب، ماه رمضان، شب قدر و روز عرفه است. از جمله روایت بسیار ارزشمندی است که سعید بن مسیب در گزارشی از سلمان فارسی نقل کرده است: رسول خدا (ص) در آخرین روز ماه شعبان براى ما سخنرانى كرد و چنین فرمود: «ماهی عظیم سایه خود را بر شما گسترده است، ماهی که در آن شبی است که از هزار ماه بهتر است. خداوند روزه‌اش را فریضه و قیام شبش را عبادت قرار داده است...»[۱۴].
وضعیت کتاب
فهرست مطالب هر جلد در انتهای آن و فهارس آیات، احادیث مرفوعه و موقوفه، اعلام و مراجع هر دو جلد در انتهای جلد دوم، ذکر شده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ج1، ص5
- ↑ ر.ک: همان، ص7
- ↑ ر.ک: همان، ص9-8
- ↑ ر.ک: همان، ص29-17
- ↑ ر.ک: همان، ص38-30
- ↑ ر.ک: همان، ص41-39
- ↑ ر.ک: همان، ص50-42
- ↑ ر.ک: همان، ص54-51
- ↑ ر.ک: مقدمه نویسنده، ص64
- ↑ ر.ک: متن کتاب، جلد اول، ص69، حدیث 6
- ↑ ر.ک: همان، ص286، حدیث 200
- ↑ ر.ک: همان، جلد2، ص 113، حدیث 513
- ↑ ر.ک: همان، پاورقی 4
- ↑ ر.ک: همان، جلد دوم، ص150، حدیث90
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.