مفسران شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ب‎ه' به 'ب‌ه')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    آن روزگار از قرآن صداى رساى قارى را می‎شناختم و راز به‎هم پیوستن حروفى را که «اخفاء» و «اظهار» و «ادغام» می‎آفرینند و حروف «غنه» که به اصطلاح معلم قرائت در«خیشوم» مى‎پیچید؛ همین و همین و دیگر هیچ.  
    آن روزگار از قرآن صداى رساى قارى را می‎شناختم و راز به‎هم پیوستن حروفى را که «اخفاء» و «اظهار» و «ادغام» می‎آفرینند و حروف «غنه» که به اصطلاح معلم قرائت در«خیشوم» مى‎پیچید؛ همین و همین و دیگر هیچ.  


    سال‎ها بعد در اندیشه شناسایى کلمات قرآن افتادم و معانى آیات را از بزرگ‎تران خود مى‎پرسیدم. آنجا هم همه صحبت از «إنما» بود که «به‎درستی که» و «این است و جز این نیست» معنى می‌داد و لم و لما و لام امر و لاء نهى و باز گفتگو از «لن» بود که نفى ابد می‎گیرد و البته هنوز هم می‌کند.  
    سال‎ها بعد در اندیشه شناسایى کلمات قرآن افتادم و معانى آیات را از بزرگ‎تران خود مى‎پرسیدم. آنجا هم همه صحبت از «إنما» بود که «به‎درستی که» و «این است و جز این نیست» معنى می‌داد و لم و لما و لام امر و لاء نهى و باز گفتگو از «لن» بود که نفى ابد می‌گیرد و البته هنوز هم می‌کند.  
    شناسایى خواص ظاهرى حروف و خصوصیات لفظى آنها جز آنکه مرا به علم صرف و نحو آشنا کند حاصلى نداشت و اگر هم گرهى از کار فروبسته محققان می‎گشود، آتش اختلاف اهل تسنن و گروه شیعه را در تفسیر ترکیب «إلى المرافق» دامن می‎زد؛ یعنى آنکه به اعتقاد گروه نخستین از کلمه «إلى»، معنى «معیت» استنباط می‎شود و در منطق جماعت دوم، «إلى» انتهائى است و چه‎بسیار سخن‎ها درباره این استنباط‎ها که عمر آدمى را مشغول داشته است. بعدها که در شمار کاوشگران صمیمى اسرار کلام خداوند درآمدم، دیگر کام تشنه‎ام تنها از تفسیر ظاهرى واژه‎هاى تازى قرآن سیراب نمی‎شد و تنها آهنگ نثر مسجع کلام خدا که در سوره‎هاى آخر این کتاب بى‎نظیر و آسمانى جمع‎آورى شده است، خشنودم نمی‌ساخت. در ماوراء معانى وضعى لغات قرآن و در پشت پرده کلام سحرآمیز این کتاب بزرگ دنبال گمشده‌اى می‎گشتم و سال‎ها این کاوشگرى دنبال می‎شد. مسائل بغرنج و پیچیده‌اى در پیش چشمم سبز می‎شد تا بدانجا که دانستم خشک و ترى نیست، مگر اینکه به گفته قرآن در این کتاب مبین یافته نشود.
    شناسایى خواص ظاهرى حروف و خصوصیات لفظى آنها جز آنکه مرا به علم صرف و نحو آشنا کند حاصلى نداشت و اگر هم گرهى از کار فروبسته محققان می‌گشود، آتش اختلاف اهل تسنن و گروه شیعه را در تفسیر ترکیب «إلى المرافق» دامن می‎زد؛ یعنى آنکه به اعتقاد گروه نخستین از کلمه «إلى»، معنى «معیت» استنباط می‎شود و در منطق جماعت دوم، «إلى» انتهائى است و چه‎بسیار سخن‎ها درباره این استنباط‎ها که عمر آدمى را مشغول داشته است. بعدها که در شمار کاوشگران صمیمى اسرار کلام خداوند درآمدم، دیگر کام تشنه‎ام تنها از تفسیر ظاهرى واژه‎هاى تازى قرآن سیراب نمی‎شد و تنها آهنگ نثر مسجع کلام خدا که در سوره‎هاى آخر این کتاب بى‎نظیر و آسمانى جمع‎آورى شده است، خشنودم نمی‌ساخت. در ماوراء معانى وضعى لغات قرآن و در پشت پرده کلام سحرآمیز این کتاب بزرگ دنبال گمشده‌اى می‌گشتم و سال‎ها این کاوشگرى دنبال می‎شد. مسائل بغرنج و پیچیده‌اى در پیش چشمم سبز می‎شد تا بدانجا که دانستم خشک و ترى نیست، مگر اینکه به گفته قرآن در این کتاب مبین یافته نشود.
    سرنوشت اقوام گذشته که بر پیغمبران خدا ستم کردند و به عذاب الهى دچار گشتند، داستان موسى و آرزوهاى دیدار خداوند که سال‎ها این چوپان به‎پیغمبرى‎رسیده را، مشتاقانه به دامنه طور می‌کشید، داستان عاشقانه فرزند زیباچهره یعقوب سپیدموى، پیامبر خدا، سرگذشت معراج محمدى که از خانه ام‎هانى شبانگاه به آسمان‎ها رفته و با خداى خود سخن گفته است و خیلى نکته‎هاى خواندنى دیگر.  
    سرنوشت اقوام گذشته که بر پیغمبران خدا ستم کردند و به عذاب الهى دچار گشتند، داستان موسى و آرزوهاى دیدار خداوند که سال‎ها این چوپان به‎پیغمبرى‎رسیده را، مشتاقانه به دامنه طور می‌کشید، داستان عاشقانه فرزند زیباچهره یعقوب سپیدموى، پیامبر خدا، سرگذشت معراج محمدى که از خانه ام‎هانى شبانگاه به آسمان‎ها رفته و با خداى خود سخن گفته است و خیلى نکته‎هاى خواندنى دیگر.  
    مجموعه این داستان‎هاى کوتاه و بلند در کلامى موجز و مختصر و در سور و آیاتى که در مکه و مدینه در پشت جبهه جنگ هنگام نیایش پیغمبر در دامنه کوه حرا و پشت دیوارهاى شکسته عربستان و در گرماگرم هواى تب‎آلود حجاز بر گرامی‎ترین پیغام‎آور خدا فروفرستاده شده است، به این کتاب جلال و شکوهى آسمانى مى‎بخشد، ولى هنوز در نظر من کتاب بود؛ النهایه کتابى بزرگ حاوى اندرزهاى زندگى و راهنمایى بزرگ و خوش‎بیان، براى ابلاغ مفهوم دعوت خدا.  
    مجموعه این داستان‎هاى کوتاه و بلند در کلامى موجز و مختصر و در سور و آیاتى که در مکه و مدینه در پشت جبهه جنگ هنگام نیایش پیغمبر در دامنه کوه حرا و پشت دیوارهاى شکسته عربستان و در گرماگرم هواى تب‎آلود حجاز بر گرامی‎ترین پیغام‎آور خدا فروفرستاده شده است، به این کتاب جلال و شکوهى آسمانى مى‎بخشد، ولى هنوز در نظر من کتاب بود؛ النهایه کتابى بزرگ حاوى اندرزهاى زندگى و راهنمایى بزرگ و خوش‎بیان، براى ابلاغ مفهوم دعوت خدا.  
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    کم‎کم جهان دانش بشرى گسترش یافت و علوم و فنون در پهنه گیتى پیشرفت‎هایى ارزشمند کرد و هم امروز که این کتاب به دست انتشار سپرده می‎شود، بشر گرد و غبار ماه را از دوش خود می‎تکاند و براى عمر سنگ‎هاى آن کره ناشناخته شناسنامه چند میلیون سال صادر می‌کند.  
    کم‎کم جهان دانش بشرى گسترش یافت و علوم و فنون در پهنه گیتى پیشرفت‎هایى ارزشمند کرد و هم امروز که این کتاب به دست انتشار سپرده می‎شود، بشر گرد و غبار ماه را از دوش خود می‎تکاند و براى عمر سنگ‎هاى آن کره ناشناخته شناسنامه چند میلیون سال صادر می‌کند.  


    تحقیق در این کتاب آسمانى، رنگ دیگرى به خود می‎گیرد و مؤمنان به شریعت اسلام را در راه تلاوت قرآن علاوه بر انتظار پاداش اخروى و درک ثواب، به دانستنی‎هاى عظیم و اعجاب‎انگیز می‌رساند و آنان را در تحکیم مبانى ایمان واقعى به این کلام و کتاب بزرگ راهبرى می‌کند، معنى واقعى '''و لا رطب و لا يابس إلا في كتاب مبين''' (انعام: 59)، به‎راستى درک می‎شود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17128/1/5 ر.ک: مقدمه کتاب، صفحات پنج تا هفت]</ref>.
    تحقیق در این کتاب آسمانى، رنگ دیگرى به خود می‌گیرد و مؤمنان به شریعت اسلام را در راه تلاوت قرآن علاوه بر انتظار پاداش اخروى و درک ثواب، به دانستنی‎هاى عظیم و اعجاب‎انگیز می‌رساند و آنان را در تحکیم مبانى ایمان واقعى به این کلام و کتاب بزرگ راهبرى می‌کند، معنى واقعى '''و لا رطب و لا يابس إلا في كتاب مبين''' (انعام: 59)، به‎راستى درک می‎شود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17128/1/5 ر.ک: مقدمه کتاب، صفحات پنج تا هفت]</ref>.


    وی در مقدمه به‎صورت مختصر، به ذکر و تفسیر لغوى چند آیه که به اقتضاى موقع علمى دنیاى حاضر ضرورت ذکر آن احساس می‎شود مى‎پردازد؛ در زمینه تکوین و خلقت گیتى و آفریدن کرات آسمانى و زمین و خصوصیت ستارگان و ماه و گردش زمین و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17128/1/7 ر.ک: همان، صفحات هفت تا نه]</ref>.
    وی در مقدمه به‎صورت مختصر، به ذکر و تفسیر لغوى چند آیه که به اقتضاى موقع علمى دنیاى حاضر ضرورت ذکر آن احساس می‎شود مى‎پردازد؛ در زمینه تکوین و خلقت گیتى و آفریدن کرات آسمانى و زمین و خصوصیت ستارگان و ماه و گردش زمین و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17128/1/7 ر.ک: همان، صفحات هفت تا نه]</ref>.

    نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۳۳

    ‏‎مفسران شیعه
    مفسران شیعه
    پدیدآورانشفیعی، محمد (نويسنده)
    ناشردانشگاه پهلوي
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشرمجلد1: 1349ش,
    موضوعتفاسير - کتاب شناسي مفسران شيعه - سرگذشت نامه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏BP‎‏ ‎‏92‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏7‎‏م‎‏7‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ‎مفسران شیعه، اثر محمد شفیعی، کتابی است یک جلدی به زبان فارسی با موضوع علوم قرآنی و تاریخ تشیع. نویسنده در این کتاب به بیان مباحث مربوط به قرآن با نگرش به تاریخ تشیع می‌پردازد و در فصل پایانی اثر، نام تفاسیر و مفسران شیعه را با توضیحی مختصر به‎ترتیب قرن (تا قرن چهاردهم هجری) ذکر می‌نماید.

    ساختار

    کتاب دارای مقدمه و محتوای مطالب در چهار مبحث است. مبحث اول، پنج فصل دارد؛ مبحث دوم، یازده فصل، مبحث سوم، پنج فصل و مبحث چهارم، چهارده فصل.

    گزارش محتوا

    نویسنده در مقدمه کتاب، به نحوه آشنایی خودش با قرآن از دوران کودکی تا زمان پختگی می‌پردازد. وی می‌نویسد: «شب‌هاى ماه مبارک رمضان بود که به فرمان پدر به سرپرستى برادر بزرگ‎ترم در جلسه قرائت قرآن مسجد محله شرکت می‌کردم. سخن از کلام خدا بود و صداى قاریانى که با احاطه به دانش تجوید، به کار تلاوت کتاب آسمانى مشغول بودند. معلم قرائت مسجد محله که پیرمرد نورانى و روشندلى بود، به کودکان مکتب خود حروف «یرملون» را می‎آموخت و نحوه «ادغام» کلمات را یاد می‌داد. گوش من از خردسالى با روایت «حفص» و قرائت «عاصم» آشنا شد و اختلاف نظر قراء سبعه یک ماه تمام و پس از آن سالیان دراز مورد بحث و گفتگو بود. آن روزگار از قرآن صداى رساى قارى را می‎شناختم و راز به‎هم پیوستن حروفى را که «اخفاء» و «اظهار» و «ادغام» می‎آفرینند و حروف «غنه» که به اصطلاح معلم قرائت در«خیشوم» مى‎پیچید؛ همین و همین و دیگر هیچ.

    سال‎ها بعد در اندیشه شناسایى کلمات قرآن افتادم و معانى آیات را از بزرگ‎تران خود مى‎پرسیدم. آنجا هم همه صحبت از «إنما» بود که «به‎درستی که» و «این است و جز این نیست» معنى می‌داد و لم و لما و لام امر و لاء نهى و باز گفتگو از «لن» بود که نفى ابد می‌گیرد و البته هنوز هم می‌کند. شناسایى خواص ظاهرى حروف و خصوصیات لفظى آنها جز آنکه مرا به علم صرف و نحو آشنا کند حاصلى نداشت و اگر هم گرهى از کار فروبسته محققان می‌گشود، آتش اختلاف اهل تسنن و گروه شیعه را در تفسیر ترکیب «إلى المرافق» دامن می‎زد؛ یعنى آنکه به اعتقاد گروه نخستین از کلمه «إلى»، معنى «معیت» استنباط می‎شود و در منطق جماعت دوم، «إلى» انتهائى است و چه‎بسیار سخن‎ها درباره این استنباط‎ها که عمر آدمى را مشغول داشته است. بعدها که در شمار کاوشگران صمیمى اسرار کلام خداوند درآمدم، دیگر کام تشنه‎ام تنها از تفسیر ظاهرى واژه‎هاى تازى قرآن سیراب نمی‎شد و تنها آهنگ نثر مسجع کلام خدا که در سوره‎هاى آخر این کتاب بى‎نظیر و آسمانى جمع‎آورى شده است، خشنودم نمی‌ساخت. در ماوراء معانى وضعى لغات قرآن و در پشت پرده کلام سحرآمیز این کتاب بزرگ دنبال گمشده‌اى می‌گشتم و سال‎ها این کاوشگرى دنبال می‎شد. مسائل بغرنج و پیچیده‌اى در پیش چشمم سبز می‎شد تا بدانجا که دانستم خشک و ترى نیست، مگر اینکه به گفته قرآن در این کتاب مبین یافته نشود. سرنوشت اقوام گذشته که بر پیغمبران خدا ستم کردند و به عذاب الهى دچار گشتند، داستان موسى و آرزوهاى دیدار خداوند که سال‎ها این چوپان به‎پیغمبرى‎رسیده را، مشتاقانه به دامنه طور می‌کشید، داستان عاشقانه فرزند زیباچهره یعقوب سپیدموى، پیامبر خدا، سرگذشت معراج محمدى که از خانه ام‎هانى شبانگاه به آسمان‎ها رفته و با خداى خود سخن گفته است و خیلى نکته‎هاى خواندنى دیگر. مجموعه این داستان‎هاى کوتاه و بلند در کلامى موجز و مختصر و در سور و آیاتى که در مکه و مدینه در پشت جبهه جنگ هنگام نیایش پیغمبر در دامنه کوه حرا و پشت دیوارهاى شکسته عربستان و در گرماگرم هواى تب‎آلود حجاز بر گرامی‎ترین پیغام‎آور خدا فروفرستاده شده است، به این کتاب جلال و شکوهى آسمانى مى‎بخشد، ولى هنوز در نظر من کتاب بود؛ النهایه کتابى بزرگ حاوى اندرزهاى زندگى و راهنمایى بزرگ و خوش‎بیان، براى ابلاغ مفهوم دعوت خدا.

    کم‎کم جهان دانش بشرى گسترش یافت و علوم و فنون در پهنه گیتى پیشرفت‎هایى ارزشمند کرد و هم امروز که این کتاب به دست انتشار سپرده می‎شود، بشر گرد و غبار ماه را از دوش خود می‎تکاند و براى عمر سنگ‎هاى آن کره ناشناخته شناسنامه چند میلیون سال صادر می‌کند.

    تحقیق در این کتاب آسمانى، رنگ دیگرى به خود می‌گیرد و مؤمنان به شریعت اسلام را در راه تلاوت قرآن علاوه بر انتظار پاداش اخروى و درک ثواب، به دانستنی‎هاى عظیم و اعجاب‎انگیز می‌رساند و آنان را در تحکیم مبانى ایمان واقعى به این کلام و کتاب بزرگ راهبرى می‌کند، معنى واقعى و لا رطب و لا يابس إلا في كتاب مبين (انعام: 59)، به‎راستى درک می‎شود»[۱].

    وی در مقدمه به‎صورت مختصر، به ذکر و تفسیر لغوى چند آیه که به اقتضاى موقع علمى دنیاى حاضر ضرورت ذکر آن احساس می‎شود مى‎پردازد؛ در زمینه تکوین و خلقت گیتى و آفریدن کرات آسمانى و زمین و خصوصیت ستارگان و ماه و گردش زمین و...[۲].

    در بخشی از کتاب (فصل چهاردهم از مبحث چهارم) که نویسنده در آن به معرفی مفسران شیعه در قرن چهاردهم اشاره کرده است، می‎خوانیم: «تحفة الخاقان (فارسى): مفسر، میرزا محمدباقر بن محمد لاهیجى است که این تفسیر را به نام فتحعلی ‎شاه نوشته است. جلد اول در تفسیر قصص انبیاء از آدم تا خاتم که در آن آیات قرآن را پنج قسم کرده است:

    1. آیات قصص؛
    2. احکام؛
    3. معارف؛
    4. مواعظ؛
    5. وعید.

    قسمت اول در 1230 تمام شده و بعد در 1232، «ائمه اثناعشر» را به آن الحاق نموده است. این نسخه نزد سید محمدتقى بن سید محمدرضا بن سید یوسف محمد حسینى خراسانى اصفهانى نجفى است؛ به نام تفسیر نواب هم معروف است. طرز این کتاب این است که در هر موضوع عده آیات آن را با ذکر سوره‌اى که آیه در آن است بیان داشته و پس از آن به ذکر یک‎یک از آیات و ترجمه فارسى آنها مبادرت نموده، یک یا چند خبر از معصومین نیز به فارسى نقل می‌کند.

    آغاز این تفسیر چنین است:

    بسمله حروف و کلمات ستایش و سپاس محض متکلمى است که از فرط محبت تصنیف کرد آیات محکمات کتاب وجود... نسخه‌اى که در کتابخانه مدرسه عالى سپهسالار به شماره 2020 ثبت است، به خط نسخ خوب نوشته شده.

    جلد اول، مشتمل بر آیاتى است که راجع به انبیای عظام(ع) در قرآن است و از حضرت آدم شروع و آیات راجعه به هریک از انبیا را در کتابى به نام خود آن بزرگواران چون کتاب آدم، شیث، نوح و غیره جمع و تفسیر و ترجمه نموده است. آیات راجع به حضرت رسول(ص) و روایت و قضایاى تاریخى مربوط به ایشان را در آخر و پس از ختم این قسمت، آیات راجعه به امامت و اینکه زمین هیچ‎گاه خالى از حجت نمی‎ماند اشاره کرده است. در خاتمه کتاب نوشته است: به تاریخ مغرب روز دوشنبه هشتم ماه ربیع‎الثانى از شهریور سال 1230 ناقصه هجریه على يد مؤلفه أقل الأقلين الجاني محمدباقر مدعو بباقر لاهيجاني عفي عنه. کاتب نام خود را ننوشته و احتمال دارد خط خود مؤلف باشد.

    نسخه‌اى هم به خط نسخ حاج باباى سمنانى در ماه رجب سال 1230 نوشته شده که داراى یک سرلوح و دو سرسوره مذهب می‎باشد. صفحات، مجدول به طلا و لاجورد و نسخه به شماره 13778 ثبت دفتر کتابخانه مجلس است»[۳].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب، در ابتدای اثر ذکر شده است.

    محمد شفیعی در مقدمه از دکتر هوشنگ نهاوندى رئیس دانشگاه پهلوى [سابق] (دانشگاه شیراز کنونی) و اولین مشوق نویسنده در چاپ این کتاب، همکاران دانشگاهی‎اش (اعضاى شوراى انتشارات دانشگاه پهلوى)، آقاى عالمیان که غلط‎گیرى کتاب را در تهران بدون حضور مؤلف تعهد کرده و همچنین از دوستان شیرازی‎اش آقایان عبدالعلى عظیمى و رضا زرسنج که در تهیه فهرست کتاب کمک کرده‎اند، سپاسگزارى کرده است[۴].

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها

    تفاسیر و مفسران شیعه