خلق أفعال العباد: تفاوت میان نسخه‌ها

دکتر نشار می‎گوید: ازآنجایی‎که [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] تصریح کرده که اصوات بندگان مخلوق هستند (زیرا از افعالند)، پس تلاوت نیز مخلوق خواهد بود و اساساً تلاوت چیزی نیست جز تلفظ به قرآن و ازاین‎جهت است که مخلوق بودن قرآن را به وی نسبت داده‎اند؛ زیرا این امر لازمه مذهبش در خلق تلاوت و اصوات است. به اعتقاد او شیوه [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] در استدلال درنهایت دقت است؛ زیرا وی نصوص را از قرآن و سنت و کلام سلف آورده و مذهب و عقاید خودش را از دل این امور بیرون می‎کشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39853/1/25 ر.ک: همان، ص25-26]</ref>

مهم‎ترین بحث [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] در این کتاب درباره نفی مخلوق بودن قرآن است. او با استفاده از نقل‎قول برخی از صحابه و دیگران که به قران مراجعه کرده و از آیات «قل هو الله احد» و «اننی انا الله لا اله الا انا» برای نفی مخلوق بودن قرآن کمک گرفته‎اند، می‎گوید کسانی که معتقدند که قرآن مخلوق است نسبت به این آیات شریفه چگونه عمل می‎کنند؟ <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39853/1/33 ر.ک: متن کتاب، ص33]</ref> مقصود او از این کلام این است که اگر قرآن مخلوق باشد پس این آیات نیز مخلوقند و لازمه آن این است که «الله» که در این آیات وجود دارند باید مخلوق باشند ([[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] بین اسم و مسمی تمایزی قائل نشده است)؛ لذا با این تفکر مبارزه نموده و هرآن کس که معتقد به خلق قرآن باشد را کافر و مهدور الدم می‎داند.