جعفری تبریزی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    ==ولادت==
    ==ولادت==


    «محمدتقى جعفرى»، در سال 1304ش، در شهر تبريز به دنيا آمد.
    '''محمدتقى جعفرى'''، در سال 1304ش، در شهر تبریز به دنیا آمد.




    ==کسب علم و دانش==
    ==کسب علم و دانش==


    قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود كه وقتى در شش سالگى، براى اولين بار وارد مدرسه «اعتماد» تبريز شد، از همان آغاز، او را براى كلاس سوم پذيرفتند.
    قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند.
     
    او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و به‌عنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آن‌ها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سید حسن شربیانى و «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|{{عبارت عربی|البهجة المرضية}}]]» و «المطول» را نزد استاد میرزا على‌اکبر اهرى فراگرفت.


    او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترك كرد و به‌عنوان كارگر كفاش مشغول به كار شد، ولى بعد از آن، محمدتقى و برادرش - محمدجعفر - تصميم گرفتند نصف روز را كار كنند و نصف ديگر را مشغول تحصيل علم شوند. در اين زمان، آن‌ها وارد مدرسه طالبيه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف مير» را نزد استاد سيد حسن شربيانى و «البهجة المرضية» و «المطول» را نزد استاد ميرزا على‌اكبر اهرى فراگرفت.
    او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «[[المكاسب (طبع قدیم)|مکاسب]]» و «[[كفاية الأصول (طبع قدیم)|کفایه]]» و از آیت‌الله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» حکیم ملا [[سبزواری، هادی|هادى سبزوارى]] و بخشى از امور عامه «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را یاد گرفت.


    او در سال 1319ش، براى ادامه تحصيل، تبريز را به مقصد تهران ترك كرد. او در «مدرسه فيلسوف»، از استاد آيت‌الله حاج شيخ محمدرضا تنكابنى، «مكاسب» و «كفايه» و از آيت‌الله ميرزا مهدى آشتيانى، حكمت «منظومه» حكيم ملا هادى سبزوارى و بخشى از امور عامه «اسفار» را ياد گرفت.
    او بعد از مدتى، براى ادامه تحصیل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و معقول را از آیت‌الله شیخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آیت‌الله شیخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] بهره گرفت.


    او بعد از مدتى، براى ادامه تحصيل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت كرد و معقول را از آيت‌الله شيخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آيت‌الله شيخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق امام خمينى بهره گرفت.
    وى بعد از مدتى در درس‌هاى آیت‌الله [[شهیدی تبریزی، میرفتاح|میرزا فتاح شهیدى]] شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد. او با جدیت مشغول تحصیل شد و در درس‌هاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] (طهارت و مکاسب محرمه)؛ [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]] (صید و ذباحه)؛ [[موسوی گلپایگانی، جمال‌الدین احمد|سید جمال گلپایگانى]] (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى ([[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] و [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شوارق الإلهام]])؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ [[حکیم، محسن|سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادى شیرازى.


    او در سال 1326 با خانم «جميله فرش‌باف انتظار» ازدواج كرد. وى بعد از مدتى در درس‌هاى آيت‌الله ميرزا فتاح شهيدى شركت كرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد. او با جديت مشغول تحصيل شد و در درس‌هاى استادان بزرگى شركت كرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آيات: شيخ محمدكاظم شيرازى (طهارت و مكاسب محرمه)؛ سيد ابوالقاسم خويى (اصول فقه و مكاسب محرمه)؛ سيد محمود شاهرودى (صيد و ذباحه)؛ سيد جمال گلپايگانى (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى ميلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى (اسفار و شوارق الإلهام)؛ مرتضى طالقانى (حكمت و عرفان)؛ سيد محسن حكيم و سيد عبدالهادى شيرازى.
    او در 23 سالگى از آیت‌الله [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام «{{عبارت عربی|الأمر بين الأمرين}}» (تقریر درس‌هاى آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]]) نشر داد. او در مسجد هندى تدریس «[[المكاسب (طبع قدیم)|مکاسب]]» را نیز آغاز کرد.


    او در 23 سالگى از آيت‌الله محمدكاظم شيرازى اجازه اجتهاد دريافت كرد و اولين كتابش را در همان زمان به نام «الأمر بين الأمرين» (تقرير درس‌هاى آيت‌الله سيد ابوالقاسم خويى) نشر داد. او در مسجد هندى تدريس «مكاسب» را نيز آغاز كرد.
    همچنین با مشورت آیت‌الله [[شیرازی، محمدکاظم|شیرازى]]، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]] جزو شاگردان او بود.


    همچنين با مشورت آيت‌الله شيرازى، درسى را در باره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختيار، براى طلاب نجف شروع كرد. شهيد سيد محمدباقر صدر جزو شاگردان او بود.
    استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت کرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدریس «منظومه» و «عروة الوثقى» پرداخت. وی به‌تدریج، اقشار گوناگون مردم را در دانشگاه‌ها و مساجد و... از سخنان خویش بهره‌مند نمود.


    استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت كرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدريس «منظومه» و «عروة الوثقى» پرداخت. به‌درخواست مردم، به سخنرانى در مدرسه سپهسالار نيز پرداخت. به‌تدريج، استاد جعفرى براى اقشار گوناگون مردم در دانشگاه‌ها و مساجد و... به سخنرانى پرداخت.
    او از سال 1344، مجلس تفسیرى براى شرح و نقد [[مثنوی معنوی|مثنوى]] تشکیل داد. وی همچنین از حدود سال 1340 تا پایان زندگى، با شخصیت‌هاى علمى متعددى مصاحبه کرده است.


    او از سال 1344، مجلس تفسيرى براى شرح و نقد مثنوى تشكيل داد. وى در مجامع مختلف علمى و دانشگاهى نيز به سخنرانى مى‌پرداخت. او همچنين از حدود سال 1340 تا پايان زندگى، با شخصيت‌هاى علمى متعددى مصاحبه كرده است. او شاگردان بسيارى تربيت كرد؛ از جمله: «دكتر عبدالرحيم گواهى» و «دكتر عبدالله نصرى». او بيش از صد كتاب نوشته است كه مى‌توان به «ترجمه و تفسير نهج البلاغة»، «تفسير و نقد و تحليل مثنوى»، «فلسفه زيبايى و هنر از ديدگاه اسلام»، «حكمت اصول سياسى اسلام» و «اعلاميه جهانى حقوق بشر از ديدگاه اسلام و غرب و تطبيق آن دو بر يكديگر» اشاره كرد.
    او شاگردان بسیارى تربیت کرد؛ از جمله: «عبدالرحیم گواهى» و «عبدالله نصرى». او بیش از صد کتاب نوشته است که از آن جمله مى‌توان به «ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغة»، «تفسیر و نقد و تحلیل مثنوى»، «فلسفه زیبایى و هنر از دیدگاه اسلام»، «حکمت اصول سیاسى اسلام» و «اعلامیه جهانى حقوق بشر از دیدگاه اسلام و غرب و تطبیق آن دو بر یکدیگر» اشاره کرد.


    ==وفات==
    ==وفات==


    او سرانجام در 25 آبان 1377ش، درگذشت.
    او سرانجام در 25 آبان 1377ش، درگذشت.


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع)وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379.


    اقتباس از: گلشن ابرار، جمعى از نويسندگان، ج 3، ص 508 - 526، نشر معروف، چاپ اول، قم، 1382ش.
    {{فقیهان شیعه}}
     


    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==

    نسخهٔ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۰۲

    جعفری تبریزی، محمد تقی
    نام جعفری تبریزی، محمد تقی
    نام های دیگر علامه جعفری

    جعفری، محمد تقی

    نام پدر کریم جعفری تبریزی
    متولد 1304 هـ.ش
    محل تولد تبریز
    رحلت 1377 هـ.ش یا 1419 هـ.ق یا 1998 م
    اساتید سید محسن حکیم ، میرزا حسن موسوی بجنوردی، سید محمد هادی میلانی، سید جمال الدین گلپایگانی، سید محمود شاهرودی، سيد عبدالهادى شيرازى
    برخی آثار تکاپوی اندیشه‌ها، عرفان اسلامی ، بررسی افکار هیوم و راسل ، حقوق جهانی بشر و کاوش‌های فقهی
    کد مولف 112

    ولادت

    محمدتقى جعفرى، در سال 1304ش، در شهر تبریز به دنیا آمد.


    کسب علم و دانش

    قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند.

    او هرچند به‌خاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و به‌عنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آن‌ها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سید حسن شربیانى و «البهجة المرضية» و «المطول» را نزد استاد میرزا على‌اکبر اهرى فراگرفت.

    او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیت‌الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «مکاسب» و «کفایه» و از آیت‌الله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» حکیم ملا هادى سبزوارى و بخشى از امور عامه «اسفار» را یاد گرفت.

    او بعد از مدتى، براى ادامه تحصیل به قم رفت و در مدرسه دارالشفاء اقامت کرد و معقول را از آیت‌الله شیخ مهدى مازندرانى و عرفان را از آیت‌الله شیخ محمدتقى زرگر فراگرفت و از درس اخلاق امام خمینى بهره گرفت.

    وى بعد از مدتى در درس‌هاى آیت‌الله میرزا فتاح شهیدى شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد. او با جدیت مشغول تحصیل شد و در درس‌هاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهره‌ها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ محمدکاظم شیرازى (طهارت و مکاسب محرمه)؛ سید ابوالقاسم خویى (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ سید محمود شاهرودى (صید و ذباحه)؛ سید جمال گلپایگانى (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى (اسفار و شوارق الإلهام)؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ سید محسن حکیم و سید عبدالهادى شیرازى.

    او در 23 سالگى از آیت‌الله محمدکاظم شیرازى اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام «الأمر بين الأمرين» (تقریر درس‌هاى آیت‌الله سید ابوالقاسم خویى) نشر داد. او در مسجد هندى تدریس «مکاسب» را نیز آغاز کرد.

    همچنین با مشورت آیت‌الله شیرازى، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید سید محمدباقر صدر جزو شاگردان او بود.

    استاد جعفرى، حدود 11 سال در نجف اشرف بود و سرانجام به تهران مهاجرت کرد و حدود 4 سال در مدرسه مروى به تدریس «منظومه» و «عروة الوثقى» پرداخت. وی به‌تدریج، اقشار گوناگون مردم را در دانشگاه‌ها و مساجد و... از سخنان خویش بهره‌مند نمود.

    او از سال 1344، مجلس تفسیرى براى شرح و نقد مثنوى تشکیل داد. وی همچنین از حدود سال 1340 تا پایان زندگى، با شخصیت‌هاى علمى متعددى مصاحبه کرده است.

    او شاگردان بسیارى تربیت کرد؛ از جمله: «عبدالرحیم گواهى» و «عبدالله نصرى». او بیش از صد کتاب نوشته است که از آن جمله مى‌توان به «ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغة»، «تفسیر و نقد و تحلیل مثنوى»، «فلسفه زیبایى و هنر از دیدگاه اسلام»، «حکمت اصول سیاسى اسلام» و «اعلامیه جهانى حقوق بشر از دیدگاه اسلام و غرب و تطبیق آن دو بر یکدیگر» اشاره کرد.

    وفات

    او سرانجام در 25 آبان 1377ش، درگذشت.

    منابع مقاله

    ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع)وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379.

    وابسته‌ها

    رسائل فقهی (علامه جعفری) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    منابع فقه / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دومین یادنامه علامه طباطبائی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال الدین محمد بلخی ( جعفری ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ترجمه و تفسیر نهج البلاغه (علامه جعفری) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ترجمه نهج البلاغه (علامه جعفری) / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم

    المعجم المفهرس لالفاظ نهج البلاغه / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس

    اصلاحیه اشتباهات چاپی و بعضی از جملات تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    امید و انتظار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    امام حسین علیه السلام شهید فرهنگ پیشرو انسانیت / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    المعجم المفهرس لالفاظ نهج البلاغة / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس

    تکاپوی اندیشه ها : مجموعه ای از مصاحبه های انجام شده با استاد علامه آیت الله محمد تقی جعفری، در مباحث: اعتقادی، فلسفی، عرفانی... / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    مجمع الرسائل / نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر

    لغت نامه، يا، فرهنگ بزرگ جامع نوين : ترجمه المنجد / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس

    اخلاق و مذهب / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    تحقيق در دو نظام حقوق جهاني بشر از ديدگاه اسلام و غرب و تطبيق آن دو بر يکديگر / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    نگاهي به علي (ع) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    نيايش امام حسين عليه السلام در صحراي عرفات / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح

    فلسفه و هدف زندگي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    معجم اشعار در تفسير و نقد و تحليل مثنوي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    عرفان اسلامي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن ابي طالب و نهج البلاغه / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    جبر و اختيار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فلسفه دين دفتر نخست / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    حکمت اصول سیاسی اسلام: ترجمه و تفسیر فرمان مبارک امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام به مالک اشتر / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    تاريخ از ديدگاه امام علي عليه السلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    علي أجنحة الروح : دعاء الإمام الحسين عليه السلام في صحراء عرفات تفسير و معايشة / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    قرآن، نماد حيات معقول / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    هدف از زندگي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    به دنبال اندیشه / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    مطالعه تطبیقی نظام حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فرهنگ پیرو، فرهنگ پیشرو / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    تحليل شخصيت خيام، بررسي آراء فلسفي، ادبي، مذهبي و علمي عمر بن ابراهيم خيامي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    زيبائي و هنر از ديدگاه اسلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فرهنگ اسلام شناسان خارجي / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس

    شناخت انسان در تصعید حیات تکاملی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    المعجم المفهرس لالفاظ نهج البلاغه / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس

    انسان در افق قرآن / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    نظرة فی رحاب الإمام علی بن أبی طالب علیه السلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فلسفه دین / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده