تویسرکانی، سید احمد

پرونده:NUR06257.jpg

تویسرکانی، سید احمد

نام	تویسرکانی، سید احمد
نام‎های دیگر
نام پدر	سيد محمدباقر
متولد	1313
محل تولد	اصفهان
برخی آثار	ثلاث رسائل، تصحيح و تأليف رساله غناء
کد مؤلف	AUTHORCODE24225AUTHORCODE

سيد احمد تويسركانى نویسنده، کتاب‌شناس، محقق، مدرس، مصحح و نسخه‌شناس معاصر

او فرزند سيد محمدباقر در مهرماه سال 1313 در اصفهان به دنيا آمد.پدرش، حاج سید محمدباقرتویسرکانی، امام جماعت مسجد حاج محمد جعفر آباده ای در خیابان عبدالرزاق اصفهان بود.

تحصیلات

وى پس از فراگرفتن خواندن و نوشتن و اتمام تحصيلات ابتدايى، به جهت فراگيرى علوم اسلامى، وارد حوزه علميه شد وتحصيلات حوزوى را نزد پدر خود آغاز نمود.

سپس نزد مدرّسين عالى‌قدرى همچون سيد احمد مقدّس، شيخ محمّد على عالم حبيب‌آبادى، شيخ حيدر على صلواتى، شيخ عبّاسعلى اديب حبيب‌آبادى، ملاّ هاشم جنّتى، شيخ على قديرى، حاج ميرزا رضا كلباسى، شيخ محمود مفيد، شيخ مرتضى اردكانى، حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف‌آبادى، شيخ احمد فيّاض و مير سيّد على علاّمه فانى به تحصيل پرداخت، و در تهران نيز نزد استاد جواد مصلح به فراگيرى علوم اسلامى مشغول شد. در سال 1333 با شركت در امتحان جواز مدرسى علوم منقول كه از طرف وزارت فرهنگ، از طلاب حوزوى به عمل آمد، به دريافت جواز مدرسى علوم منقول توفيق يافت. در شهريور ماه اين سال در امتحان كنكور دانشكده علوم معقول و منقول دانشگاه تهران شركت كرد و پس از اعلام قبولى در اين دانشكده، در رشته علوم منقول ثبت نام كرد. وى در آبان ماه 1336 با گذراندن پايان‌نامه تحصيلى با درجه خوب موفق به گرفتن ليسانس شد.

وى در شهريور ماه 1337 در كنكور دكترى همان رشته شركت كرد و در آبان 1341 موفق به اتمام دوره دكترى رشته منقول گرديد و در سال 1348 با گذراندن پايان‌نامه تحصيلى دوره دكترى با درجه بسيار خوب به دريافت مدرک دكترى نائل آمد.

مشاغل و سمت‌ها

وى در سال 1336 به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و در همان سال به دبيرى و كفالت دبيرستان نظام وفاى كاشان منصوب شد و در سال 1337 به سمت دبيرى در دبيرستان‌هاى قم منتقل و در دبيرستان حكيم نظامى قم به تدريس اشتغال يافت. در اول مهرماه سال 1340 از قم به آموزش و پرورش اصفهان انتقال يافت و سال اول در دبيرستان نشاط و پس از آن در دبيرستان سعدى، ادب و نمونه اصفهان به تدريس ادبيات عرب و فارسى و فلسفه به تدريس مشغول شد. در تاريخ 1349 از طرف اداره كل به سمت راهنماى تعليماتى علوم دينى تعيين گرديد. وى با داشتن سمت رئيس انجمن دبيران دينى در تاريخ 1354 به دبيرى در دبيرستان صائب و پس از آن در مدرسه تربيت مربى فنى و حرفه‌اى در اصفهان و غيره انجام وظيفه نمود. در اول آبان 1362 پس از 25 سال تمام با بازنشستگى از خدمت در آموزش و پرورش، فراغت يافت. ضمنا وى از سال تحصيلى 1345 به مدت يك سال، هفته‌اى چند ساعت در دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه اصفهان تدريس زبان و ادبيات عرب را بر عهده داشت كه همچنان پس از بازنشستگى ادامه داشت. وى در آغاز سال تحصيلى 1363 جهت تدريس در دانشگاه صنعتى اصفهان دعوت به همكارى شد و در پى آن نيز در دانشگاه آزاد اسلامى شهر كرد و دانشگاه آزاد اسلامى نجف‌آباد، هفته‌اى چند ساعت تدريس مى‌كرد. در سال تحصيلى 66-67 با شروع دانشگاه آزاد خوراسكان و تاسيس رشته حقوق خصوصى، تدريس درس فقه و اصول را برعهده گرفت. وى در اسفند 1368 به طور رسمى با مرتبه استاديارى افتخار تدريس را به دست آورد. او سال‌ها در دانشگاه‌هاى اصفهان به تدريس فلسفه و كلام مشغول بوده است و تلاش ارزنده‌اى جهت تصحيح و احياى متون كلامى انجام داده است،

آثار

1. الرسائل المختارة
2. تصحيح و تأليف رساله غناء
3. تعليمات دينى
4. ثلاث رسائل
5. رساله وقف
6. سبع رسائل
7. صرف ساده

وابسته‌ها

غنا، موسیقی

سبع رسائل

الرسائل المختارة

ثلاث رسائل

رساله وقف