تبریزی خیابانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06419.jpg|بندانگشتی|تبریزی خیابانی، علی]] | [[پرونده:NUR06419.jpg|بندانگشتی|تبریزی خیابانی، علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |تبریزی خیابانی، علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | خیابانی، علی | ||
خیابانی تبریزی، علی | خیابانی تبریزی، علی | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالعظیم واعظ تبریزى خیابان | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1244ش/1282ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تبریز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1326ش یا 1367 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |حاج ميرزا احمد فخر العلماء شرابيانى | ||
آيت‌الله حاج ملا احمد تاهباز | |||
ميرزا عبدالعلى منجم تبريزى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06419AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''حاج ملاعلى واعظ خيابانى''' (1282ـ1367ق)، از تراجم نگاران و کتاب‌شناسان بزرگ قرن چهاردهم | ||
== ولادت == | |||
در 28شوال 1282ق برابر با 25 اسفند 1244ش، در يكى از محلات قديمى تبريز به نام «حكم‌آباد»، ديده به جهان گشود. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
دوران كودكى را در آغوش پدر سپرى نمود و دروس مقدماتى و ادبى همچون صرف و نحو را نزد اديب فرزانه، مرحوم «ملا نورمحمد» مشهور به «مقدس اهرابى» آموخت و سپس به مدرسه طالبيه انتقال يافت و معانى، بيان، بديع، منطق و [[المطول|مطول]] را پيش «حاج ميرزا احمد فخر العلماء شرابيانى» و «آقا ميزرا عبدالغفور اشلقى» و ديگر اساتيد فن به شاگردى نشست و بهره‌ها برد.» | دوران كودكى را در آغوش پدر سپرى نمود و دروس مقدماتى و ادبى همچون صرف و نحو را نزد اديب فرزانه، مرحوم «ملا نورمحمد» مشهور به «مقدس اهرابى» آموخت و سپس به مدرسه طالبيه انتقال يافت و معانى، بيان، بديع، منطق و [[المطول|مطول]] را پيش «حاج ميرزا احمد فخر العلماء شرابيانى» و «آقا ميزرا عبدالغفور اشلقى» و ديگر اساتيد فن به شاگردى نشست و بهره‌ها برد.» | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۹: | ||
سرانجام اين انسان پرتلاش، بعد از 84 سال زندگى، روز 6 دى ماه 1326ش از دنيا رفت. | سرانجام اين انسان پرتلاش، بعد از 84 سال زندگى، روز 6 دى ماه 1326ش از دنيا رفت. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۱۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۲
| نام | تبریزی خیابانی، علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | خیابانی، علی
خیابانی تبریزی، علی واعظ تبریزی، علی واعظ خیابانی، علی |
| نام پدر | عبدالعظیم واعظ تبریزى خیابان |
| متولد | 1244ش/1282ق |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1326ش یا 1367 ق |
| اساتید | حاج ميرزا احمد فخر العلماء شرابيانى
آيت‌الله حاج ملا احمد تاهباز ميرزا عبدالعلى منجم تبريزى |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06419AUTHORCODE |
حاج ملاعلى واعظ خيابانى (1282ـ1367ق)، از تراجم نگاران و کتاب‌شناسان بزرگ قرن چهاردهم
ولادت
در 28شوال 1282ق برابر با 25 اسفند 1244ش، در يكى از محلات قديمى تبريز به نام «حكم‌آباد»، ديده به جهان گشود.
تحصیلات
دوران كودكى را در آغوش پدر سپرى نمود و دروس مقدماتى و ادبى همچون صرف و نحو را نزد اديب فرزانه، مرحوم «ملا نورمحمد» مشهور به «مقدس اهرابى» آموخت و سپس به مدرسه طالبيه انتقال يافت و معانى، بيان، بديع، منطق و مطول را پيش «حاج ميرزا احمد فخر العلماء شرابيانى» و «آقا ميزرا عبدالغفور اشلقى» و ديگر اساتيد فن به شاگردى نشست و بهره‌ها برد.»
او همچنين كتاب «خلاصة الحساب» را از عالم فاضل «حاج محمدصادق ساعتى» و «سى فصل» را از استاد «ميرزا عبدالعلى منجم تبريزى» و شرح لمعه، رياض، مكاسب و رسائل را در محضر «آيت‌الله حاج ملا احمد تاهباز» و ديگر اساتيد تبريز فراگرفت و از دوره سطح فارغ شد.
وى مدت‌هاى متمادى در دروس استادان ممتاز حوزه علميه تبريز، حاضر و پايه‌هاى علمى خويش را مستحكم كرد. وى در اثر جامعيت علمى و ارتباط نزدیک با دانشمندان علوم اسلامى، از بزرگان حوزه‌هاى علميه نجف اشرف، قم، كاظمين و تبريز اجازات جامع و امور حسبيه داشت.
ايشان تمام زندگى خود را با نوشتن سپرى كرد و بيش از 50 اثر در موضوعات مختلفى همچون ادبيات، تاريخ، جغرافيا، عقايد، اخبار، مواعظ، رجال و... به رشته نگارش درآورد.
وفات
سرانجام اين انسان پرتلاش، بعد از 84 سال زندگى، روز 6 دى ماه 1326ش از دنيا رفت.