الرسائل الفقهية (نجومي): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - '‌ ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی')
خط ۲۶: خط ۲۶:


==ساختار==
==ساختار==
اولين رساله كتاب درباره تصوير و تمثيل مى‌باشد كه همان نقاشى صورت و مجسمه سازى است. رساله دوم در نجاست شراب و ديگر مسكرات مى‌باشد و رساله سوم درباره غناء. آخرين رساله نيز نظرى فقهى به ماليات نام دارد كه اين موضوع اجتماعى و اقتصادى را از منظر فقهى مورد بررسى قرار داده است.
اولین رساله كتاب درباره تصوير و تمثيل مى‌باشد كه همان نقاشى صورت و مجسمه سازى است. رساله دوم در نجاست شراب و ديگر مسكرات مى‌باشد و رساله سوم درباره غناء. آخرين رساله نيز نظرى فقهى به ماليات نام دارد كه اين موضوع اجتماعى و اقتصادى را از منظر فقهى مورد بررسى قرار داده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۵: خط ۵۵:
رساله حرمت خمر و ديگر مسكرات:
رساله حرمت خمر و ديگر مسكرات:


روايات على الظاهر در مورد طهارت و نجاست خمر و ديگر مسكرات داراى تعارض مى‌باشند و علما نيز استفاده‌هاى گوناگون كرده‌اند، فلذا مؤلف در مقدمه اين رساله بحثى مفصل راجع به اين تعارض بيان كرده است. ايشان بعد از ذكر اين مقدمه فتواى علما را در اين زمينه بازگو كرده است؛ اولين نظريه از سيد‌‎مرتضى در ناصريات است كه حكم به نجاست خمر و هر شراب مسكرى داده است؛ ايشان فتواى مذكور را اجماع بين مسلمين مى‌دانند و تنها از بعضى ياد مى‌كنند كه مخالفت با اين حكم نموده‌اند، لكن اعتبارى به حرف اين دسته نمى‌باشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در مبسوط نجاست خمر را بلا خلاف دانسته، مى‌گويد: تمام مسكرات نزد ما حكم خمر را دارند.
روايات على الظاهر در مورد طهارت و نجاست خمر و ديگر مسكرات داراى تعارض مى‌باشند و علما نيز استفاده‌هاى گوناگون كرده‌اند، فلذا مؤلف در مقدمه اين رساله بحثى مفصل راجع به اين تعارض بيان كرده است. ايشان بعد از ذكر اين مقدمه فتواى علما را در اين زمينه بازگو كرده است؛ اولین نظريه از سيد‌‎مرتضى در ناصريات است كه حكم به نجاست خمر و هر شراب مسكرى داده است؛ ايشان فتواى مذكور را اجماع بين مسلمين مى‌دانند و تنها از بعضى ياد مى‌كنند كه مخالفت با اين حكم نموده‌اند، لكن اعتبارى به حرف اين دسته نمى‌باشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در مبسوط نجاست خمر را بلا خلاف دانسته، مى‌گويد: تمام مسكرات نزد ما حكم خمر را دارند.


استدلال به كتاب، بخش ديگر رساله است كه وضوح آيه 90 سوره مائده دليل بسيار روشنى در اين زمينه مى‌باشد كه مى‌فرمايد: '''«إنّما الخمر و الميسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه»'''، البته اين به شرطى است كه كلمه رجس را به معنى نجاست بدانيم كما اينكه سيد‌‎مرتضى در ناصريات چنين ادعایى را مطرح نموده است.
استدلال به كتاب، بخش ديگر رساله است كه وضوح آيه 90 سوره مائده دليل بسيار روشنى در اين زمينه مى‌باشد كه مى‌فرمايد: '''«إنّما الخمر و الميسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه»'''، البته اين به شرطى است كه كلمه رجس را به معنى نجاست بدانيم كما اينكه سيد‌‎مرتضى در ناصريات چنين ادعایى را مطرح نموده است.


استدلال به روايات بخش ديگر رساله است كه اولين روايت از [[الکافی|كافى]] به نقل از عبداللّه بن سنان آمده كه مى‌گويد: «سألت أبا عبداللّه عليه‌السلام عن الذي يعير ثوبه لمن يعلم أنه يأكل لحم الجري أو يشرب الخمر فيردّه أ يصلّي فيه قبل أن يغسله؟ قال لا يصلّي فيه حتى يغسله»، البته مناقشاتى در اين روايت‌ها وجود دارد كه البته روايت فوق الذكر دليل روشنى مى‌باشد.
استدلال به روايات بخش ديگر رساله است كه اولین روايت از [[الکافی|كافى]] به نقل از عبداللّه بن سنان آمده كه مى‌گويد: «سألت أبا عبداللّه عليه‌السلام عن الذي يعير ثوبه لمن يعلم أنه يأكل لحم الجري أو يشرب الخمر فيردّه أ يصلّي فيه قبل أن يغسله؟ قال لا يصلّي فيه حتى يغسله»، البته مناقشاتى در اين روايت‌ها وجود دارد كه البته روايت فوق الذكر دليل روشنى مى‌باشد.


مؤلف بعد از رساندن مطلب تا اين‌جا، اشاره‌اى دارد به نجاست ساير مسكرات و الحاق آنها به شراب؛ ايشان مى‌فرمايند: كتاب و اجماع و روايات هر كدام به نوعى بر مطلب مذكور دلالت دارند.
مؤلف بعد از رساندن مطلب تا اين‌جا، اشاره‌اى دارد به نجاست ساير مسكرات و الحاق آنها به شراب؛ ايشان مى‌فرمايند: كتاب و اجماع و روايات هر كدام به نوعى بر مطلب مذكور دلالت دارند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش