ابن مبرد، یوسف بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
یوسف بن حسن، ابن مبرد، «غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني»، کویت، غراس، چاپ اول، 1433ق. | [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/41867 یوسف بن حسن، ابن مبرد، «غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني»، کویت، غراس، چاپ اول، 1433ق]. | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:قربانی-باقی زاده]] | [[رده:قربانی-باقی زاده]] | ||
[[رده:25 خرداد الی 24 تیر(98)]] | [[رده:25 خرداد الی 24 تیر(98)]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۲
| نام | ابن مبرد، يوسف بن حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | جمال الدين يوسف بن ب‍درال‍دي‍ن اب‍ي ع‍ب‍دال‍ل‍ه حسن بن أحمد بن حسن بن أحمد بن عبد الهادي بن عبدالحميد بن عبدالهادي بن يوسف بن محمد بن قدامه الصالحي، المقدسي الحنبلي ال‍م‍ق‍ل‍ب بن اب‍ن‌‌ال‍م‍ب‍رد
ابن ال‍م‍ب‍رد، يوسف بن حسن ابن مبرد، جمال الدين يوسف |
| نام پدر | حسن |
| متولد | محرم سال 841ق و بنا بر قولی در 840ق، |
| محل تولد | صالحیه دمشق |
| رحلت | 909ق، |
| اساتید | قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی صالحی حنبلی
تقی‌الدین بن قندس ابوبکر بن ابراهیم بن یوسف بعلی تقی‌الدین جراعی ابوبکر بن زید بن ابی‌بکر بن زید بن عمر حسینی دمشقی صالحی حنبلی |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14202AUTHORCODE |
ابن مبرد، یوسف بن حسن، از علمای حنبلی اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری و از شاگردان قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی است. کتاب «غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني»، از جمله آثار اوست.
نام و نسب
جمال‌الدین ابوالمحاسن یوسف بن حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن عبدالهادی بن عبدالحمید بن عبدالهادی بن یوسف بن محمد بن قدامه، معروف به «ابن مبرد» (به کسر میم و فتح را)[۱].
ولادت و وفات
وی در صالحیه دمشق، در محرم سال 841ق و بنا بر قولی در 840ق، به دنیا آمده و در سال 909ق، بدرود حیات گفت[۲].
اساتید
اساتید و شیوخ وی، عبارتند از:
- قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی صالحی حنبلی (متوفی 885ق)؛
- تقی‌الدین بن قندس ابوبکر بن ابراهیم بن یوسف بعلی (متوفی861ق)؛
- تقی‌الدین جراعی ابوبکر بن زید بن ابی‌بکر بن زید بن عمر حسینی دمشقی صالحی حنبلی (متوفی 883ق)؛
- برهان‌الدین ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن مفلح مقدسی صالحی حنبلی (متوفی 884ق) [۳].
شاگردان
از جمله شاگردان وی، می‌توان از افراد ذیل، نام برد:
- شمس‌الدین بن طولون محمد بن علی بن احمد دمشقی صالحی حنفی (متوفی 953ق)؛
- ابوالفضل شهاب‌الدین احمد بن احمد بن احمد بن عمر شویکی نابلسی (متوفی 939ق)؛
- زین‌الدین فضل بن عیسی نجدی حنبلی[۴].
آثار
وی در فنون و علوم متعددی، کتاب نوشته و صاحب آثار فراوانی است که از جمله آنها، عبارتند از:
- غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني؛
- الدرر النقي في شرح ألفاظ الخرقي؛
- جمع الجوامع في الفقه؛
- تحفة الوصول إلی علم الأصول علی مذهب أهل السنة و الجماعة؛
- مغني ذوي الأفهام عن الكتب الكثيرة في الأحكام[۵].