آل کاشف‌الغطاء، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE9271AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«على بن جعفر آل كاشف الغطاء» (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر بوده است. | «على بن جعفر آل كاشف الغطاء» (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر بوده است. | ||
== | ==کسب علم و دانش== | ||
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدر آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى ميان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدر آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى ميان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت. | ||
عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «سيد ابراهيم قزوينى» (د 1262ق)، «شيخ مرتضى انصارى» (د 1281ق)، «شيخ راضى» (د 1290ق)، «سيد مهدى قزوينى» (د 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (د 1303ق). برخى از اين كسان، همچون سيد مهدى قزوينى، از وى اجازه روايت يافته‌اند. | عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «سيد ابراهيم قزوينى» (د 1262ق)، «شيخ مرتضى انصارى» (د 1281ق)، «شيخ راضى» (د 1290ق)، «سيد مهدى قزوينى» (د 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (د 1303ق). برخى از اين كسان، همچون سيد مهدى قزوينى، از وى اجازه روايت يافته‌اند. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۱
| نام | آل کاشف الغطاء، علی |
|---|---|
| نام های دیگر | آل‌ک‍اش‍ف الغطاء،علی بن جعفر
کاشف الغطاء، علی |
| نام پدر | |
| متولد | 1782 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1253 هـ.ق یا 1837 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE9271AUTHORCODE |
ولادت
«على بن جعفر آل كاشف الغطاء» (1197-1253ق)، فقيه، اديب و شاعر بوده است.
کسب علم و دانش
وى مقدمات علوم و سطوح عالى دانش‌هاى عقلى و نقلى را نزد پدر آموخت و به اخذ درجه اجتهاد نايل آمد. او را به سبب مقام بلند علمى، «محقّق ثالث» نيز گفته‌اند. در اظهار نظر علمى و نيز فتوا محتاط بود. پس از درگذشت برادرش شيخ موسى، مرجعيّت دينى ميان او و شيخ محمدحسن (صاحب جواهر) تقسيم گرديد، ولى پس از درگذشت محمدحسن، مرجعيت عام يافت.
عالمان بنامى نزد وى دانش آموخته‌اند كه از آن جمله‌اند: «سيد ابراهيم قزوينى» (د 1262ق)، «شيخ مرتضى انصارى» (د 1281ق)، «شيخ راضى» (د 1290ق)، «سيد مهدى قزوينى» (د 1300ق) و «شيخ جعفر شوشترى» (د 1303ق). برخى از اين كسان، همچون سيد مهدى قزوينى، از وى اجازه روايت يافته‌اند.
آثار
- الخيارات؛
- النور الساطع فى الفقه النافع؛
- الرسالة الصومية؛
- البيع (كه شرحى است بر كتاب بيع شرح لمعه)؛
- حاشيه بر بغية الطالب پدرش كه رساله عمليه بوده است؛
- كتابى در مسائل اصولى (حجيت ظن، قطع، برائت و احتياط).
وفات
وى در كربلا درگذشت و در نجف به خاك سپرده شد.
وابسته‌ها
شرح خیارات اللمعة / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح
التعارض و التعادل و التراجیح / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده