میدانی، عبدالغنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ ميداني، عبدالغني را به عبدالغنی غنیمی میدانی حنفی دمشقی منتقل کرد) |
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ عبدالغنی غنیمی میدانی حنفی دمشقی را به میدانی، عبدالغنی منتقل کرد) |
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۵
| نام | عبدالغنی غنیمی میدانی حنفی دمشقی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | غ‍ن‍ي‍م‍ي ميداني، عبدالغني
غ‍ن‍ي‍م‍ي، عبدالغني بن طالب عبدالغني غ‍ن‍ي‍م‍ي ميداني |
| نام پدر | طالب |
| متولد | / 1222ق / 1707م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | / 1298ق / 1880م |
| اساتید | شیخ عمر افندی مجتهد
شیخ سعید حلبی سید محمدامین عابدین |
| برخی آثار | شرح العقيدة الطحاوية |
| کد مؤلف | AUTHORCODE16892AUTHORCODE |
عبدالغنی غنیمی میدانی حنفی دمشقی، از عالمان حنفیمذهب دمشق است که نزد عالمانی همچون شیخ عمر افندی مجتهد، شیخ سعید حلبی و شیخ عبدالغنی سقطی تلمذ نموده و صاحب آثاری مانند «شرح العقيدة الطحاوية»، «اللباب في شرح الكتاب» و «رسالة إسعاف المريدين لإقامة فرائض الدين» است.
زندگینامه
«عبدالغنی بن طالب بن حمادة بن ابراهیم غنیمی دمشقی حنفی»، معروف به میدانی، از عالمان حنفیمذهب دمشق است که در سال 1222ق/1807م، در محله (قبیله) «المیدان» در شهر دمشق، در خانوادهای اهل علم، به دنیا آمد[۱].
اساتید
از جمله اساتیدی که وی در محضرشان کسب علم نموده، میتوان از عالمان زیر نام برد:
- شیخ عمر افندی مجتهد؛
- شیخ سعید حلبی؛
- شیخ عبدالغنی سقطی؛
- سید محمدامین عابدین؛
- شیخ عبدالرحمن کزبری؛
- شیخ حسن بیطار[۲].
تألیفات
وی دارای تألیفات بسیاری است که از جمله آنها عبارتند از:
- شرح العقيدة الطحاوية؛
- اللباب في شرح الكتاب؛
- رسالة إسعاف المريدين لإقامة فرائض الدين؛
- رسالة في توضيح مسألة من كتاب المنار في مبحث الخاص؛
- رسالة في رد شبهة عرضت لبعض الأفاضل؛
- رسالة في الرسم و شرحها؛
- رسالة في صحة وقف المشاع؛
- رسالة في مشد المسكة؛
- سل الحسام على شاتم دين الإسلام؛
- شرح على المراح في الصرف؛
- فتوى في شركاء اقتسموا المشترك بينهم؛
- كشف الالتباس في قول الإمام البخاري قال بعض الناس؛
- المطالب المستطابة في الحيض و النفاس و الاستحاضة[۳].
وفات
وی در چهارم ربیعالاول سال 1298ق/1881م، درگذشت[۴].
پانویس
منابع مقاله
میدانی، عبدالغنی، «شرح العقيدة الطحاوية المسماة بيان السنة و الجماعة»، قاهره، دارالبصائر، چاپ اول، 1430ق.