مصادر الفقه الإسلامي و منابعه (سبحانى): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR18592J1.jpg | عنوان =مصادر الفقه الاسلامي و منابعه ( وي...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'سبحاني تبريزي، جعفر' به 'سبحانی تبریزی، جعفر')
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =يبحث عن مصادر الفقه الاسلامي للفريقين بتجرد و موضوعيه
    | عنوان‌های دیگر =يبحث عن مصادر الفقه الاسلامي للفريقين بتجرد و موضوعيه
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[سبحاني تبريزي، جعفر]] (نويسنده)
    [[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نويسنده)


    | زبان =عربی
    | زبان =عربی

    نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۴

    مصادر الفقه الاسلامي و منابعه ( ويرايش جديد)‏
    مصادر الفقه الإسلامي و منابعه (سبحانى)
    پدیدآورانسبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده)
    عنوان‌های دیگريبحث عن مصادر الفقه الاسلامي للفريقين بتجرد و موضوعيه
    ناشرمؤسسه امام صادق عليه السلام
    مکان نشرايران - قم
    سال نشرمجلد1: 1427ق,
    موضوعاصول - فقه

    فقه اهل سنت

    فقه جعفري
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‏BP‎‏ ‎‏155‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏م‎‏6

    مصادر الفقه الإسلامي و منابعه، اثر آیت‌الله جعفر سبحانى (معاصر) در موضوع فقه و اصول فقه به زبان عربى نوشته شده است. در این اثر منابع فقه شیعه و اهل سنت مورد بررسی قرار گرفته است.

    این نسخه از کتاب توسط مؤسسه امام صادق(ع) به تاریخ 1427ق/1385ش منتشر شده است. نسخه پیشین این اثر به تاریخ 1419ق در دار الأضواء بیروت منتشر شده است. مقدمه‌ای که نویسنده بر نسخه بیروت به تاریخ 1418ق نوشته در نسخه امام صادق(ع) نیز عیناً ارائه شده است.

    در ابواب و مطالب و پاورقی‌های کتاب تفاوتی مشاهده نشد. مطالب کتاب در شش فصل تدوین شده است. نویسنده در ابتدا مصادرى را که در فقه اسلامى معتبر مى‌داند معرفى کرده و موارد اختلاف خود با مبانى اهل سنّت در اصول فقه را بیان نموده است. وى نقش مکان و زمان در اجتهاد را با توجه به خواسته‌هاى جدید بشر در عصر کنونى برجسته کرده و مهم‌ترین میراث حدیثى و فقهى شیعه و اهل سنّت را معرفى و تاریخچه‌اى از اصول فقه نزد فریقین را ارائه نموده است.


    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. سبحانی تبریزی، جعفر، مصادر الفقه الإسلامی و منابعه، دار الأضواء، بیروت، لبنان، 1419ق


    وابسته‌ها