احمدی شاهرودی، احمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تقلید الاعلم' به 'تقليد الأعلم') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02598.jpg|بندانگشتی|احمدی شاهرودی، احمد علی]] | [[پرونده:NUR02598.jpg|بندانگشتی|احمدی شاهرودی، احمد علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |احمدی شاهرودی، احمدعلی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شاهرودی، احمدعلی بن محمدحسن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1305 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1375 ش یا 1417 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02598AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ | '''شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى''' در سال 1305ش (1346ق) در اطراف شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند. | ||
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۴
| نام | احمدی شاهرودی، احمدعلی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شاهرودی، احمدعلی بن محمدحسن |
| نام پدر | |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1375 ش یا 1417 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02598AUTHORCODE |
شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى در سال 1305ش (1346ق) در اطراف شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند.
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت.
وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيدحسين بروجردى، سيدمحمدتقى خوانسارى، سيدمحمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيدصدرالدين صدر و حضرت امام خمینى(ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علمیه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت.
وى سپس برای بهره‌گيرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات سيدمحسن حكيم، سيدمحمود شاهرودى، خویى و سيدعبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.
اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت.
ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت.
تأليفات
1- تقليد الاعلم؛
2- سيرى در عقايد؛
3- به سوى خدا بروید؛
4- جنگ خبير؛
5- انگيزه حق؛
6- تفسير موضوعى قرآن مجيد.