الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آیت‎الله' به 'آیت‌الله'
جز (جایگزینی متن - 'آیت‎الله' به 'آیت‌الله')
خط ۳۴: خط ۳۴:
نویسنده در ابتدای این اثر به میرزا یوسف فرزند میرزا علی‎آقا ایروانی اجازه نقل روایات داده است که مجاز باشد روایات دارای سلسله سند را از جوامع حدیثی شیعه مانند کتب اربعه و مانند آن نقل کند. او سپس با اشاره به اسامی اساتید و مشایخش تأکید می‎کند که امکان ذکر فهرست تمامی مشایخش را نداشته و به تعدادی از اسامی بسنده می‎شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: متن اجازه‎نامه، صفحه ب]</ref>.
نویسنده در ابتدای این اثر به میرزا یوسف فرزند میرزا علی‎آقا ایروانی اجازه نقل روایات داده است که مجاز باشد روایات دارای سلسله سند را از جوامع حدیثی شیعه مانند کتب اربعه و مانند آن نقل کند. او سپس با اشاره به اسامی اساتید و مشایخش تأکید می‎کند که امکان ذکر فهرست تمامی مشایخش را نداشته و به تعدادی از اسامی بسنده می‎شود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: متن اجازه‎نامه، صفحه ب]</ref>.


اجازه نقل حدیث به‎عنوان سند تاریخی در شناخت تاریخ زندگی و مرتبه علمی دانشمندان و آگاهی از اندیشه‎ها و آثار آنان اهمیت دارد. در این اثر اسامی 100 تن از علمای بزرگی که [[مرعشی، شهاب‌الدین|آیت‎الله مرعشی نجفی]] از آن‎ها روایت کرده با عبارت «ممن اروی عنه» ذکر و به سال وفات و یک یا چند اثر معروف آن‎ها اشاره شده است. در ذیل نام هر یک از این علما نیز به نام تعدادی از مشایخ آن‎ها اشاره شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: همان، صفحه ب تا کط]</ref>.
اجازه نقل حدیث به‎عنوان سند تاریخی در شناخت تاریخ زندگی و مرتبه علمی دانشمندان و آگاهی از اندیشه‎ها و آثار آنان اهمیت دارد. در این اثر اسامی 100 تن از علمای بزرگی که [[مرعشی، شهاب‌الدین|آیت‌الله مرعشی نجفی]] از آن‎ها روایت کرده با عبارت «ممن اروی عنه» ذکر و به سال وفات و یک یا چند اثر معروف آن‎ها اشاره شده است. در ذیل نام هر یک از این علما نیز به نام تعدادی از مشایخ آن‎ها اشاره شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/25927/1/2 ر.ک: همان، صفحه ب تا کط]</ref>.


در ذیل برخی طرق، از اصطلاح «حیلوله» استفاده شده که در لغت به معنای فاصله و حاجز شدن و تحویل به معنای انتقال است. در اصطلاح، تحویل در سند یعنی انتقال از سندی به سند دیگر و این در صورتی است که راوی بخواهد متن حدیثی را که با دو یا چند سند نقل شده است یکجا روایت کند<ref>[http://hadith.net/post/39795/%D8%AD%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%84%D9%87-%D9%8A%D8%A7-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%8A%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF/ ر.ک: همان، حدیث نت، صفحه اصطلاحات حدیثی]</ref>.
در ذیل برخی طرق، از اصطلاح «حیلوله» استفاده شده که در لغت به معنای فاصله و حاجز شدن و تحویل به معنای انتقال است. در اصطلاح، تحویل در سند یعنی انتقال از سندی به سند دیگر و این در صورتی است که راوی بخواهد متن حدیثی را که با دو یا چند سند نقل شده است یکجا روایت کند<ref>[http://hadith.net/post/39795/%D8%AD%D9%8A%D9%84%D9%88%D9%84%D9%87-%D9%8A%D8%A7-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%8A%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF/ ر.ک: همان، حدیث نت، صفحه اصطلاحات حدیثی]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش