قاضی سبزواری، عبدالاعلی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ عبدالاعلى بن شيخ محمد قاضى | '''شيخ عبدالاعلى بن شيخ محمد قاضى سبزوارى'''، در حدود سال 1249ق، در سبزوار در خانه علم، دين و تقوى، ديده به جهان گشود. وی از علماى اعلام و اعيان سبزوار، در دوران حكومت مظفرالدين شاه قاجار، محسوب مى‌شد كه در سال 1324ق، در مسجد جامع سبزوار، به رحمت ايزدى پيوست. | ||
علامه سبزوارى از اقربا و نزدیک ان حاج ملا هادى سبزوارى و از شاگران خاصه و مورد عنايت ايشان بود كه تحت تأثير افكار فلسفى و عرفانى ايشان قرار گرفت. وى از استادان مسلم و بارز حكمت و عرفان مى‌باشد اما تا زمانى كه استادش در قيد حيات بود، بر كرسى تدريس، تكيه نزد. | علامه سبزوارى از اقربا و نزدیک ان حاج ملا هادى سبزوارى و از شاگران خاصه و مورد عنايت ايشان بود كه تحت تأثير افكار فلسفى و عرفانى ايشان قرار گرفت. وى از استادان مسلم و بارز حكمت و عرفان مى‌باشد اما تا زمانى كه استادش در قيد حيات بود، بر كرسى تدريس، تكيه نزد. | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۷
| نام | قاضی سبزواری، عبدالاعلی بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | سبزواری، عبدالاعلی بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1324 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | آثار کنگره بزرگداشت آیت‌الله سيد عبدالاعلی سبزواری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12512AUTHORCODE |
شيخ عبدالاعلى بن شيخ محمد قاضى سبزوارى، در حدود سال 1249ق، در سبزوار در خانه علم، دين و تقوى، ديده به جهان گشود. وی از علماى اعلام و اعيان سبزوار، در دوران حكومت مظفرالدين شاه قاجار، محسوب مى‌شد كه در سال 1324ق، در مسجد جامع سبزوار، به رحمت ايزدى پيوست.
علامه سبزوارى از اقربا و نزدیک ان حاج ملا هادى سبزوارى و از شاگران خاصه و مورد عنايت ايشان بود كه تحت تأثير افكار فلسفى و عرفانى ايشان قرار گرفت. وى از استادان مسلم و بارز حكمت و عرفان مى‌باشد اما تا زمانى كه استادش در قيد حيات بود، بر كرسى تدريس، تكيه نزد.
آثار
از جمله آثار وى مى‌توان به «شرح دعاى كميل» اشاره كرد كه به نام ناصرالدين شاه قاجار نوشته شده است.
وفات
ايشان در سال 1324ق وفات يافت.
منابع مقاله
1- سبزوارى، عبدالاعلى، شرح دعاء كميل، تصحيح و تحقيق محمدباقربابانيا، قم، زائر، 1378ش.
2- رازى، شيخ محمد شريف، گنجينه دانشمندان، تهران، كتاب‌فروشى اسلاميه، ج5، ص327.