سیرة الأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =2 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =2 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور = ')
    جز (جایگزینی متن - '‌‌' به '‌')
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    | تعداد جلد =2
    | تعداد جلد =2
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخوان همراه نور =00969
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =


    خط ۴۳: خط ۴۴:
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]

    نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۷

    سیرة الأئمة الإثنی عشر علیهم‌السلام
    سیرة الأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام
    پدیدآورانحسنی، هاشم معروف (نویسنده)
    ناشرالشريف الرضي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1382 ش یا 1424 ق
    چاپ1
    شابک964-8163-04-9
    موضوعائمه اثناعشر - سرگذشت‌نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏36‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏س‎‏9‎‏ ‎‏1382

    سیرة الأئمة الاثنی‌عشر علیهم‌السلام درباره زندگانى دوازده امام و نوشته يكى از محققان معاصر، سيد هاشم معروف الحسنى است.

    محتواى كتاب

    كتاب در دو جلد تنظيم شده كه در جلد نخست تا امام حسن مجتبى(ع) و در جلد دوم بقيه ائمه را بحث كرده است. مؤلف پيش از پرداختن به زندگى ائمه از خديجه ام المؤمنين و حضرت زهرا(عليهماالسلام) نيز سخن می‌گوید.

    روش تأليف

    نگاه مؤلف به زندگانى ائمه، نگاهى نو و محققانه است. وى مطالب خود را به شيوه امروزى يعنى پيوسته و به سبک داستانى آورده و به ندرت در پاورقى به منابع ارجاع داده است. در متن هم كمتر از منابع خود ياد كرده و به نظر مى رسد به اعتماد آنكه مطالب، مشهور بوده و نيازى به ارجاع نداشته از ذكر منابع به صورت گسترده خوددارى كرده است. از طرفى چون در نظر داشته كه استنباط و برداشت خود را از گزارش هاى تاريخى بياورد، عبارات مورخان را نقل نكرده است.

    با اينهمه زمانى كه مؤلف در صدد نقد و بررسى يك موضوع بر آمده به منبع خود در متن اشاره مى‌كند. وى برخى روايات تاريخى را كه گاه كمتر به آن توجه شده به بررسى گذاشته و آنها را نقد كرده است مانند اتهام عثمانى و مطلاق بودن امام حسن‌ عليه‌السلام يا موضع امام حسين‌ عليه‌السلام در صلح برادرش و شركت آنان در فتوح.

    در مجموع مؤلف سيرة الائمة سبک معمول كتب دوازده امام را پيگيرى نكرده بلكه به صورت گزينشى به بخشى از موضوعات زندگى آن بزرگان پرداخته است. وى ارتباط ائمه با خلفاى هم عصر خود را نيز بحث مى‌كند.