الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۰۴

علم‌الهدی، علی بن حسین

مرقد منسوب به سید مرتضی در کاظمین

ابوالقاسم على بن حسين بن موسى (۳۵۵-۴۳۶ق)، ملقب به سيد مرتضى، شريف مرتضى، علم الهدى، ذو الثمانين، ذو المجدين، فقیه، متكلم، ادیب برجسته در قرن پنجم هجری، برادر سید رضی، نقیب طالبیان، امیر الحاج و نیز عهده‌دار دیوان مظالم، از جمله آثار ارزشمند وی می‎توان به كتاب الانتصار در فقه اشاره کرد.

پدرش به «طاهر اوحد ذوالمناقب» معروف بود كه منصب نقابت و رسيدگى به كار و زندگى سادات دودمان ابوطالب و مسئوليت نظارت بر ديوان مظالم و سرپرستى زائران خانه خدا را كه از منصب‌هاى مهم آن روز بود، به عهده داشت.

مادرش نيز بانويى بزرگوار و دانشمند بود كه شيخ مفيد، كتاب «احكام النساء» را به خاطر او تألیف و تدوين كرده است.

معروف است شيخ مفيد شبى در خواب ديد حضرت زهرا(س) دست حسنين(ع) را گرفته، آن‌ها را به نزد او آورد و پس از سلام گفت: «جناب استاد! اين دو پسران من هستند، به آن‌ها علم فقه و احكام دين بياموز».

فرداى آن روز، بانويى باوقار، در حالى كه دست دو فرزندش را گرفته بود، وارد مسجد شد و خطاب به استاد گفت: جناب شيخ ! اين دو، پسران من هستند، آنان را خدمت شما آوردم تا علم فقه بياموزند». شيخ مفيد نيز خواب شب گذشته خود را كه تعبير شده بود، براى آنان نقل كرد و با كمال اشتياق، تعليم و تربيت آن دو برادر را به عهده گرفت و در پيشبرد آنان به درجات علمى و عملى، همت گماشت و آنچنان درهاى علوم و معارف اسلامى را به روى آنان گشود كه هر دو از نوابغ روزگار و عالمان نامدار به شمار آمدند.

اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع‌الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «سلار بن عبدالعزيز» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاک سپرده شد.

پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و در جوار سيد الشهدا(ع)، در كنار قبر برادرش سيد رضى، در مقبره ابراهيم مجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.

امروزه در کاظمین بارگاهی منسوب به سید مرتضی وجود دارد ولی در کربلا نام و نشانی از قبری منسوب به وی مشاهده نمی‌شود.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[علم‌الهدی، علی بن حسین]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR01699J1.jpg|بندانگشتی|فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام|175px]]
+[[پرونده:NUR10157.jpg|بندانگشتی|مرقد منسوب به سید مرتضی در کاظمین|175px]]
-'''فرازهايى از تاريخ پيامبر اسلام(ص)''' اثر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]]، كتابى است جامع درباره تاريخ صدر اسلام كه به زندگى و وقايع عمر شريف پيامبر گرامى اسلام(ص)، از آغاز تولد تا پايان عمر پربركت ايشان پرداخته است. كتاب به زبان فارسى و در سال 1349ش نوشته شده است.
+'''ابوالقاسم على بن حسين بن موسى''' (۳۵۵-۴۳۶ق)، ملقب به سيد مرتضى، شريف مرتضى، علم الهدى، ذو الثمانين، ذو المجدين، فقیه، متكلم، ادیب برجسته در قرن پنجم هجری، برادر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضی]]، نقیب طالبیان، امیر الحاج و نیز عهده‌دار دیوان مظالم، از جمله آثار ارزشمند وی می‎توان به كتاب [[الانتصار]] در فقه اشاره کرد.
-نویسنده معتقد است كه پرارزش‌ترين فرازهاى تاريخ، صفحاتى است كه از زندگانى مردان بزرگ بحث مى‌كند؛ زيرا زندگى آنها، امواج مخصوصى داشته و مملو از انواع حوادث است. آنها بزرگ بوده‌اند و آنچه مربوط به آنهاست، از جمله تاريخشان، بزرگ و با عظمت است و درخشندگى خيره‌كننده‌اى دارد.
+پدرش به «طاهر اوحد ذوالمناقب» معروف بود كه منصب نقابت و رسيدگى به كار و زندگى سادات دودمان ابوطالب و مسئوليت نظارت بر ديوان مظالم و سرپرستى زائران خانه خدا را كه از منصب‌هاى مهم آن روز بود، به عهده داشت.
-به اعتقاد وى، در ميان اين مردان بزرگ تاريخ، هيچ‌يك به اندازه پيامبر اسلام(ص)، زندگى پرموج، پرحادثه و پرانقلاب نداشته است. هيچ‌يك با اين سرعت در محيط خود و سپس در تمام جهان، چنين نفود عميقى نكرده است و هيچ‌يك از آنها، از ميان چنان جامعه‌اى منحط و عقب‌افتاده، تمدنى آن‌چنان عالى و شكوهمند به وجود نياورده است.
+مادرش نيز بانويى بزرگوار و دانشمند بود كه [[شيخ مفيد]]، كتاب «[[أحكام النساء|احكام النساء]]» را به خاطر او تألیف و تدوين كرده است.
-نویسنده در ابتداى كتاب، به معرفى شبه جزيره عربستان، به عنوان گهواره تمدن اسلامى پرداخته و سپس زندگى عرب پيش از اسلام را مورد واكاوى قرار داده است. عربستان، شبه جزيره بزرگى است كه در جنوب غربى آسيا قرار داشته و از زمان‌هاى گذشته اين سرزمين را به سه بخش تقسيم كرده‌اند: بخش شمالى و غربى كه «حجاز» مى‌نامند؛ بخش مركزى و شرقى كه آن را «صحراى غرب» مى‌گويند و بخش جنوبى كه «يمن» ناميده مى‌شود.
+معروف است [[شيخ مفيد]] شبى در خواب ديد حضرت زهرا(س) دست حسنين(ع) را گرفته، آن‌ها را به نزد او آورد و پس از سلام گفت: «جناب استاد! اين دو پسران من هستند، به آن‌ها علم فقه و احكام دين بياموز».
-اين شبه جزيره از زمان‌هاى گذشته مسكن قبايل زيادى بوده، كه برخى از آنان در طى حوادث نابود گرديده‌اند. ولى در تاريخ اين سرزمين، سه قبيله كه تيره‌هايى از آنها جدا شده است، بيش از همه نام و نشان دارند كه عبارتند از: «بائده»، «قحطانيان» و «عدنانيان». فرزندان عدنان به تيره‌هاى گوناگونى تقسيم شدند و از ميان آنان، قبيله‌اى كه شهرتى به دست آورد، قبيله قريش و در ميان آنان، بنى‌هاشم بودند.
+فرداى آن روز، بانويى باوقار، در حالى كه دست دو فرزندش را گرفته بود، وارد مسجد شد و خطاب به استاد گفت: جناب شيخ ! اين دو، پسران من هستند، آنان را خدمت شما آوردم تا علم فقه بياموزند». [[شيخ مفيد]] نيز خواب شب گذشته خود را كه تعبير شده بود، براى آنان نقل كرد و با كمال اشتياق، تعليم و تربيت آن دو برادر را به عهده گرفت و در پيشبرد آنان به درجات علمى و عملى، همت گماشت و آنچنان درهاى علوم و معارف اسلامى را به روى آنان گشود كه هر دو از نوابغ روزگار و عالمان نامدار به شمار آمدند.
-در ادامه، به معرفى نياكان پيامبر(ص) پرداخته شده و سپس مراحل مختلف زندگى آن‌حضرت از ميلاد، دوران كودكى و جوانى، از شبانى تا تجارت، از تجارت تا بعثت، دعوت سرى و عمومى و نخستين هجرت توضيح داده شده است.
+اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع‌الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «[[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاک سپرده شد.
-<div class="mw-ui-button">[[فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام|'''ادامه''']]</div>
+پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و در جوار سيد الشهدا(ع)، در كنار قبر برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، در مقبره ابراهيم مجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.
+امروزه در کاظمین بارگاهی منسوب به سید مرتضی وجود دارد ولی در کربلا نام و نشانی از قبری منسوب به وی مشاهده نمی‌شود.
+<div class="mw-ui-button">[[علم‌الهدی، علی بن حسین|'''ادامه''']]</div>