محمودی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۷

محمودی، محمدباقر

نام	محمودی، محمدباقر
نام‌های دیگر
نام پدر
متولد	1303 ش
محل تولد
رحلت	1357 ش
اساتید
برخی آثار	العسل المصفی منه تهذیب زین الفتی فی شرح سوره هل اتی
کد مؤلف	AUTHORCODE04354AUTHORCODE

محمدباقر محمودى در 27 فروردين سال 1357 در سالروز ولادت پيامبر(ص) و امام صادق(ع) در وقت نماز ظهر در سن 83 سالگى دار فانى را وداع گفت و در جوار كريمه اهل‌بيت به خاک سپرده شد.

آثار وى نوعا جنبه تخصصى دارد و براى اهل علم نوشته شده است. مقيد بوده جهت محكم كارى براى نوشته‌هاى خود را سند و شواهد ذكر كند، زيرا مطالب تاريخى بدون مدرك، شك و شبهه دارد.

نوعا در تعليقات و تحقيقات اگر يك مسأله سنددار هم بياورد، سعى مى‌كند همه سندها را ذكر كند.

بيشتر كارها و پژوهش‌هايش را روى كتاب‌هايى كه اهل سنت نوشته‌اند، متمركز كرده است. زيرا كه كلام آن‌ها براى خودشان حجت است و ما مى‌توانيم به وسيله نوشته‌هاى آن‌ها احتجاج كنيم. مثلاًاز آثار قلمى مدائنى چيزى نشر نشده است. آن‌ها هم كه نشر شده، مربوط به سيره معصومين نيست يا از ثقفى خودمان كه حدود 40 كتاب دارد؛ مثل كتاب صفين، كتاب جمل، كتاب نهروان، كتاب صحيفه، ولى تا به حال ما اكثر كتاب‌هاى ايشان را پيدا نكرده‌ايم.

طبق گفته ايشان: اساتيد اينجانب در دروس خارج فقه و اصول كه دروس عادى عصر ما مى‌باشد، حدود 12 نفر از مراجع كربلا و نجف مى‌باشند كه نزد آن‌ها درس خوانده‌ام (به مجله الحديث شماره 4 مراجعه شود).

اما معلومات اينجانب در غير فقه و اصول غالبا از مطالعه و از دقت شخصى خودم بوده است. به هر حال اساتيد فقه و اصول من حضرات آيت‌الله سيد محمود شاهرودى، آيت‌الله سيد عبدالهادى شيرازى، آيت‌الله سيد حسين حمامى، آيت‌الله ميرزا باقر زنجانى كه در اصول خيلى به ايشان عقيده داشتم.

و هكذا آيت‌الله ميرزا حسن يزدى كه اين دو نفز از نظر اخلاقى خيلى براى من جالب بودند، هم از جنبه اقبالشان به شاگردان و هم از جنبه تواضع و فروتنى.

درس آيت‌الله خوئى مختصرى حاضر بودم. درس آقاى سيد حسين حلى در فقه و اصولشان مدتى بودم درس آيت‌الله سيد محسن حكيم خيلى خيلى كم بودم، اين‌ها آقايان نجفى بودند.

اما در كربلا عمده تحصيل فقه واصول من پيش آيت‌الله شيخ يوسف شاهرودى بيارجمندى بود. و كتاب فقهى ايشان به نام (مدارک العروة) در چند جلد و نيز خدمت حضرت آیت‌الله آسيد مهدى شيرازى در كربلاى معلى درس خوانده‌ام، و هكذا مدت كوتاهى تلمذ نموده‌ام، خدمت آقا سيد حسن قزوينى صاحب كتاب «امامة الكبرى» كه اين كتاب (امامة الكبرى) كتاب بسيار عالى است، در ولايت ولى ما شيعه‌ها كوتاهى كرديم.

معلومات فقه و اصولى من از همين آقايان بوده است و اما معلومات غير فقه و اصول مثل معلومات حديثى تاريخى اين‌ها همه‌اش از روى قريحه خدادادى بود كه خداوند متعال مرا واداشت، به اين كارها و از كسى در اين زمينه‌ها استفاده نكردم.

ايشان 33 عنوان در 50 جلد كتاب به چاپ رساندند كه به چند نمونه اشاره مى‌كنيم:

نهج‌السعاده فى مستدرك نهج‌البلاغه، معرفى آن به تفصيل خواهد آمد.
عبرات المصطفين فى مقتل الحسين (2 جلد) درباره واقعه كربلا و عزادارى امام حسين(ع).
زفرات الثقلين فى ماتم الحسين كه ادامه عبرات است.
سير الى الله تعالى، رساله ى به قلم مؤلف حاوى گزارش سفر ايشان اززادگاه به نجف.
كشف الرمس عن حدبث رد الشمس.
سير تاريخى واقعه كربلا درادبيات منظوم عرب، پاسخ به شبهات درباره عزادارى‌ها