رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها: تفاوت میان نسخهها
جز (Mhosseini@noornet.net صفحهٔ رسالة اسئلة بهمنيار و اجوبتها را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
'''رسالة | '''رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها'''، رسالهاى است از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به زبان عربى و در بر گيرنده چند سئوال از سوى [[بهمنیار بن مرزبان|بهمنيار]]، راجع به نظريات استادش، بوعلى، در مورد نفس و پاسخهاى استاد به وى. | ||
این رساله یکی از شش رسالهای است که با عنوان [[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] چاپ شده است. | این رساله یکی از شش رسالهای است که با عنوان [[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] چاپ شده است. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] | [[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] | ||
[[ | [[أسئلة أبيسعيد أبيالخير من الشيخ]] | ||
[[رسالة تفسير آيةالدخان]] | [[رسالة تفسير آيةالدخان]] | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رسالة المعاد (الصور الموجودة فى النفس)]] | [[رسالة المعاد (الصور الموجودة فى النفس)]] | ||
[[رسالة معرفة | [[رسالة معرفة الأشياء]] | ||
[[رسالة الطلسمات و النيرنجات]] | [[رسالة الطلسمات و النيرنجات]] |
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۵۳
رسائل اخری لابن سینا (هامش شرح الهدایة الاثیریة) | |
---|---|
پدیدآوران | ابنسینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | هدایه الحکمه. شرح |
ناشر | [بی نا] |
مکان نشر | [بی جا] - |
سال نشر | 13 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | اثیر الدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BBR 1099 1300 |
رسالة أسئلة بهمنيار و أجوبتها، رسالهاى است از ابن سينا، به زبان عربى و در بر گيرنده چند سئوال از سوى بهمنيار، راجع به نظريات استادش، بوعلى، در مورد نفس و پاسخهاى استاد به وى.
این رساله یکی از شش رسالهای است که با عنوان رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية) چاپ شده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه، به صورت سؤال و جواب و فاقد باببندى و فصلبندى است.
گزارش محتوا
پارهاى از مطالب مطرح شده در اين رساله، عبارتند از: دليل محال بودن اينكه اعراض و صور قائم به مواد، نمىتوانند وجود ذاتى قائم به نفس و بدون ماده و... را افاده نمايند؛ بررسى دليل اين مطلب كه جسم متناهى، قوهاى محدود دارد؛ بررسى اين مطلب كه علت قوىتر بودن بعضى از قوا در برخى از افراد، موافقتر بودن برخى از مزاجها با بعضى از قوا مىباشد؛ بررسى اينكه قوهى عقليه، در هنگام تعلّم و تذكّر، از فكر استفاده مىكند، پس بعد از مفارقت نفس از بدن و بطلان قوه مفكره، وضعيت ادراكات ما چگونه خواهد بود؟ علت اينكه برخى از قواى نفس، مدركه و بعضى، غير مدركهاند، چيست با اينكه همگى قواى يك ذاتند؟...