۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'حی بن یقظان' به 'حي بن یقظان') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''زنده بیدار'''، ترجمه فارسی [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]] از رساله «[[حي بن یقظان|حي بن يقظان]]»، اثر [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابوبکر بن طفیل اندلسی]] (متوفی 581ق) است. | '''زنده بیدار'''، ترجمه فارسی [[فروزانفر، بدیعالزمان|بدیعالزمان فروزانفر]] از رساله «[[حي بن یقظان|حي بن يقظان]]»، اثر [[ابن طفیل، محمد بن عبدالملک|ابوبکر بن طفیل اندلسی]] (متوفی 581ق) است. | ||
ترجمه فارسی دو قصه «[[قصه | ترجمه فارسی دو قصه «[[قصه حي بن یقظان و قصه سلامان و ابسال|حي بن يقظان]]» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و «غربة الغريبة» نوشته [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]]، نیز به کتاب ضمیمه شده است. | ||
در مقدمه ابتدای کتاب، با تأکید بر این نکته که نویسنده کتاب ستاره درخشان حکمت و عرفان در اسپانیای اسلامی است، چنین میخوانیم: «این مرد بزرگ از یکسو [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]<nowiki/>ی حکیم و از سوی دیگر [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] صوفی را به یاد میآورد، اما از ابن سینا زیباتر مینویسد و از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] معقولتر سخن میگوید. وی در اسطوره فلسفی و تمثیل عرفانی خود که نام «[[حي بن یقظان|حي بن يقظان]]» بر آن نهاده، انسانی را مجسم میکند که از آغاز زندگی در جزیرهای دورافتاده، درافتاده و بهتنهایی بهسر میبرد و جز طیور و وحوش کسی را نمیشناسد تا آنکه از جهان «محسوس» با نردبان فکرت به عالم «معقول» بالا میرود و به دیده عرفان و شهود، به لقاء حضرت معبود نائل میشود و ابن طفیل این سیر روحانی را آنچنان زیبا و گیرا وصف میکند که ما را توان وصف آن نیست...»<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، صفحه پنج</ref>. | در مقدمه ابتدای کتاب، با تأکید بر این نکته که نویسنده کتاب ستاره درخشان حکمت و عرفان در اسپانیای اسلامی است، چنین میخوانیم: «این مرد بزرگ از یکسو [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]<nowiki/>ی حکیم و از سوی دیگر [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] صوفی را به یاد میآورد، اما از ابن سینا زیباتر مینویسد و از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] معقولتر سخن میگوید. وی در اسطوره فلسفی و تمثیل عرفانی خود که نام «[[حي بن یقظان|حي بن يقظان]]» بر آن نهاده، انسانی را مجسم میکند که از آغاز زندگی در جزیرهای دورافتاده، درافتاده و بهتنهایی بهسر میبرد و جز طیور و وحوش کسی را نمیشناسد تا آنکه از جهان «محسوس» با نردبان فکرت به عالم «معقول» بالا میرود و به دیده عرفان و شهود، به لقاء حضرت معبود نائل میشود و ابن طفیل این سیر روحانی را آنچنان زیبا و گیرا وصف میکند که ما را توان وصف آن نیست...»<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، صفحه پنج</ref>. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
وی در بخشی از مقدمه به سه نسخه مورد استفاده در ترجمه کتاب اشاره کرده است. سپس رعایت امانت را در ترجمه تحتاللفظی عبارات دانسته است: «در ترجمه تا جایی که ممکن میشد اصل را رعایت کرده و ترتیب عبارت و مقصود مؤلف را در نظر گرفتهایم و تحتاللفظ ترجمه کردهایم، مگر در موردی که جمله با سیاق فارسی موافق نبوده که در آن مورد، معنی را ملحوظ داشته و در قالب فارسی بیان نموده و در بعضی مواضع که عبارت واضح نبود جملهای افزوده و آن را میانه () قرار دادهایم»<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | وی در بخشی از مقدمه به سه نسخه مورد استفاده در ترجمه کتاب اشاره کرده است. سپس رعایت امانت را در ترجمه تحتاللفظی عبارات دانسته است: «در ترجمه تا جایی که ممکن میشد اصل را رعایت کرده و ترتیب عبارت و مقصود مؤلف را در نظر گرفتهایم و تحتاللفظ ترجمه کردهایم، مگر در موردی که جمله با سیاق فارسی موافق نبوده که در آن مورد، معنی را ملحوظ داشته و در قالب فارسی بیان نموده و در بعضی مواضع که عبارت واضح نبود جملهای افزوده و آن را میانه () قرار دادهایم»<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. | ||
در بخش ضمائم کتاب برای تکمیل فایده کتاب، ترجمه دو رساله دیگر، یعنی «[[قصه | در بخش ضمائم کتاب برای تکمیل فایده کتاب، ترجمه دو رساله دیگر، یعنی «[[قصه حي بن یقظان و قصه سلامان و ابسال|حي بن يقظان]]» نوشته [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] و «غربة الغريبة» نوشته [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] نیز ارائه شده است. متن عربی و ترجمه و شرح فارسی رساله «حي بن يقظان» ابن سینا توسط [[کربن، هانری|هانری کربن]] با مقدمه و ترجمه فرانسوی، در سال 1331ش، در کتاب «ابن سینا و تمثیل عرفانی» از انتشارات «انجمن آثار ملی» منتشر شده بود که با اجازه آن انجمن نقل شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>. | ||
مترجم در مقدمه درباره رساله ابن سینا مینویسد: «پیش از آنکه ابن طفیل داستان «حي بن يقظان» را به رشته تحریر کشد و از «سلامان و ابسال» ذکری به میان آورد، ابوعلی سینا رسالهای به نام «حي بن يقظان» تألیف کرده و به قصه «سلامان و ابسال» در کتاب «الإشارات و التنبيهات» اشارهگونهای نموده است، ولی چنانکه در مقدمه «حي بن يقظان» ملاحظه میشود، هیچگونه مناسبتی میانه گفتار ابن سینا و ابن طفیل موجود نیست؛ مگر از جهت اشتراک لفظ و عنوان رساله»<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12</ref>. | مترجم در مقدمه درباره رساله ابن سینا مینویسد: «پیش از آنکه ابن طفیل داستان «حي بن يقظان» را به رشته تحریر کشد و از «سلامان و ابسال» ذکری به میان آورد، ابوعلی سینا رسالهای به نام «حي بن يقظان» تألیف کرده و به قصه «سلامان و ابسال» در کتاب «الإشارات و التنبيهات» اشارهگونهای نموده است، ولی چنانکه در مقدمه «حي بن يقظان» ملاحظه میشود، هیچگونه مناسبتی میانه گفتار ابن سینا و ابن طفیل موجود نیست؛ مگر از جهت اشتراک لفظ و عنوان رساله»<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12</ref>. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[قصه | [[قصه حي بن یقظان و قصه سلامان و ابسال]] | ||
[[حي بن یقظان]] | [[حي بن یقظان]] | ||
ویرایش