أسرار العربية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''أسرار العربية''' معروف‌‌‌‌‌ترين اثر [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|كمال‌الدين ابوالبركات، عبدالرحمن محمد بن ابى‌سعيد انبارى نحوى]]، معروف به [[ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] است كه به‌جرأت مى‌توان گفت كه وى عمده شهرت خویش را مديون این کتاب است؛ زيرا بيشتر نویسندگان، حتى كسانى كه از ذكر فهرست آثار او خوددارى كرده‌اند، نام این کتاب را در شرح احوالش آورده و به فايده و سهولت آن اشاره كرده‌اند.<ref>بجنوردى، سيدكاظم و همكاران، 1377، ص45</ref> | '''أسرار العربية''' معروف‌‌‌‌‌ترين اثر [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|كمال‌الدين ابوالبركات، عبدالرحمن محمد بن ابى‌سعيد انبارى نحوى]]، معروف به [[ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] است كه به‌جرأت مى‌توان گفت كه وى عمده شهرت خویش را مديون این کتاب است؛ زيرا بيشتر نویسندگان، حتى كسانى كه از ذكر فهرست آثار او خوددارى كرده‌اند، نام این کتاب را در شرح احوالش آورده و به فايده و سهولت آن اشاره كرده‌اند.<ref>بجنوردى، سيدكاظم و همكاران، 1377، ص45</ref> | ||
موضوع عمومى کتاب، علل اعرابى و نحوى، اسباب | موضوع عمومى کتاب، علل اعرابى و نحوى، اسباب تسمیه كثيرى از اصطلاحات نحوى، اسباب تسمیه حركات، صيغ جمع و... بوده و به زبان عربى و در قرن ششم نوشته شده و در سال 1419ق، با تحقيق بركات يوسف هبود عرضه گرديده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
روش وى در نگارش این اثر، اسلوبى منظم، سهل، واضح و به دور از تعقيد و تا حدودى، شبيه به اسلوب محمد حريرى در کتاب معروفش، با عنوان «شرح ملحقة الإعراب» بوده و به اعتقاد برخى، از بسيارى از مشكلات نحوى و منطقى كه در برخى از كتب ديده مى‌شود، مبراست.<ref>همان، ص20</ref> | روش وى در نگارش این اثر، اسلوبى منظم، سهل، واضح و به دور از تعقيد و تا حدودى، شبيه به اسلوب محمد حريرى در کتاب معروفش، با عنوان «شرح ملحقة الإعراب» بوده و به اعتقاد برخى، از بسيارى از مشكلات نحوى و منطقى كه در برخى از كتب ديده مى‌شود، مبراست.<ref>همان، ص20</ref> | ||
در چينش مطالب کتاب، ترتيب خاصى به چشم نمى‌خورد. برخى از مطالبى كه نویسنده به آن‌ها پرداخته است، عبارتند از: اعراب و بناء؛ تثنيه و جمع؛ مبتدا و خبر؛ فاعل؛ مفعول‌به؛ نائب فاعل؛ نعم و بئس؛ تعجب؛ افعال ناقصه؛ حروف مشبهه؛ اغراء؛ تحذير؛ حال؛ | در چينش مطالب کتاب، ترتيب خاصى به چشم نمى‌خورد. برخى از مطالبى كه نویسنده به آن‌ها پرداخته است، عبارتند از: اعراب و بناء؛ تثنيه و جمع؛ مبتدا و خبر؛ فاعل؛ مفعول‌به؛ نائب فاعل؛ نعم و بئس؛ تعجب؛ افعال ناقصه؛ حروف مشبهه؛ اغراء؛ تحذير؛ حال؛ تمیز؛ استثناء؛ عدد؛ نداء؛ ترخيم؛ ندبه؛ حروف جر؛ اضافه؛ توابع؛ غير منصرف؛ حروف جزم، شرط و جزاء؛ معرفه و نكره؛ تصغير؛ نسب؛ حروف استفهام؛ حكايت؛ خطاب؛ اماله؛ وقف؛ ادغام و... | ||
بااينكه نویسنده در این کتاب، به آراء و نظريات خود تكيه كرده، اما در موارد زيادى نيز به تأييد آراء بصريون پرداخته است.<ref>مقدمه محقق، ص18</ref> | بااينكه نویسنده در این کتاب، به آراء و نظريات خود تكيه كرده، اما در موارد زيادى نيز به تأييد آراء بصريون پرداخته است.<ref>مقدمه محقق، ص18</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۳
| أسرار العربیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | هبود، برکات یوسف (محقق) ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد (نویسنده) |
| ناشر | شرکة دار الأرقم بن أبيالأرقم |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1420 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | زبان عربی - نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PJ 6151 /الف2الف5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أسرار العربية معروف‌‌‌‌‌ترين اثر كمال‌الدين ابوالبركات، عبدالرحمن محمد بن ابى‌سعيد انبارى نحوى، معروف به ابن انبارى است كه به‌جرأت مى‌توان گفت كه وى عمده شهرت خویش را مديون این کتاب است؛ زيرا بيشتر نویسندگان، حتى كسانى كه از ذكر فهرست آثار او خوددارى كرده‌اند، نام این کتاب را در شرح احوالش آورده و به فايده و سهولت آن اشاره كرده‌اند.[۱]
موضوع عمومى کتاب، علل اعرابى و نحوى، اسباب تسمیه كثيرى از اصطلاحات نحوى، اسباب تسمیه حركات، صيغ جمع و... بوده و به زبان عربى و در قرن ششم نوشته شده و در سال 1419ق، با تحقيق بركات يوسف هبود عرضه گرديده است.
ساختار
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در شصت و چهار باب تنظيم شده است.
معمولا مطالب كتب نحوى، بر اساس مرفوعات، منصوبات، مجرورات و مجزومات تنظيم و تبویب مى‌گردد، اما در اثر حاضر، این چينش به چشم نخورده و مطالب به‌صورت پراكنده عرضه شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه محقق كه در سه قسمت ارائه گرديده، در ابتدا زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده ذكر، سپس روش نحوى او در اثر حاضر شرح و در نهايت، اقدامات صورت گرفته توسط محقق، بيان شده است.[۲]
در پایان نيز اصطلاحات و رموز مورد استفاده در تحقيق و تعليقات کتاب، تشريح شده است.[۳]
نویسنده در تدوین مطالب کتاب، از اثر ديگر خود تحت عنوان «الإنصاف في مسائل الخلاف» و همچنين از كتب بصريون و نحویون، بهره برده است.[۴]
روش وى در نگارش این اثر، اسلوبى منظم، سهل، واضح و به دور از تعقيد و تا حدودى، شبيه به اسلوب محمد حريرى در کتاب معروفش، با عنوان «شرح ملحقة الإعراب» بوده و به اعتقاد برخى، از بسيارى از مشكلات نحوى و منطقى كه در برخى از كتب ديده مى‌شود، مبراست.[۵]
در چينش مطالب کتاب، ترتيب خاصى به چشم نمى‌خورد. برخى از مطالبى كه نویسنده به آن‌ها پرداخته است، عبارتند از: اعراب و بناء؛ تثنيه و جمع؛ مبتدا و خبر؛ فاعل؛ مفعول‌به؛ نائب فاعل؛ نعم و بئس؛ تعجب؛ افعال ناقصه؛ حروف مشبهه؛ اغراء؛ تحذير؛ حال؛ تمیز؛ استثناء؛ عدد؛ نداء؛ ترخيم؛ ندبه؛ حروف جر؛ اضافه؛ توابع؛ غير منصرف؛ حروف جزم، شرط و جزاء؛ معرفه و نكره؛ تصغير؛ نسب؛ حروف استفهام؛ حكايت؛ خطاب؛ اماله؛ وقف؛ ادغام و...
بااينكه نویسنده در این کتاب، به آراء و نظريات خود تكيه كرده، اما در موارد زيادى نيز به تأييد آراء بصريون پرداخته است.[۶]
وضعيت کتاب
فهرست‌هاى مطالب، آيات قرآنى، احاديث نبوى، امثال، اشعار، رجزها، اعلام و قبايل و جماعات، اماكن و شهرهاى مذكور در متن، به همراه فهرست مصادر و مراجع مورد استفاده محقق، در انتهاى کتاب آمده است.
در پاورقى‌ها علاوه بر ذكر منابع و اشاره به اختلاف نسخ، توضيحاتى توسط محقق، پيرامون برخى از كلمات و عبارات متن داده شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بجنوردى، سيدكاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 3، ص45، نوشته: آذرتاش آذرنوش.