ریاض همدانی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (لینک درون متنی)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR15197.jpg|بندانگشتی|رياض همدانی، محمد جعفر]]
    [[پرونده:NUR15197.jpg|بندانگشتی|رياض همدانی، محمد جعفر]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|رياض همدانی، محمد جعفر
    ! نام!! data-type="authorName" |رياض همدانی، محمد جعفر
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|ب‍روج‍ردي‌ ه‍م‍دان‍ي‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر
    | data-type="authorOtherNames" |ب‍روج‍ردي‌ ه‍م‍دان‍ي‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر


    ري‍اض‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر
    ري‍اض‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1268ق
    | data-type="authorbirthDate" |1232ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |همدان
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|  
    | data-type="authorDeathDate" | 1268ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[ديوان ميرزا جعفر رياض همدانی]]


     
    |- class="articleCode"
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |کد مولف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE15197AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE15197AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''محمدجعفر ریاض همدانی''' یا میرزا جعفر همدانی، مشهور به ریاض، استاد اعظم ادبیات بوده و در انشاء رسائل و انواع فضائل مقامات پیموده و بر منوال بدیع‎الزمان و حمیدالدین مقالات پرداخته<ref>ر.ک: مشکان طبسی، سید حسن، صفحه ب</ref>.
    '''محمدجعفر ریاض همدانی''' (1232-1268ق) یا میرزا جعفر همدانی، مشهور به ریاض و بدیع‎الزمان ثانی، استاد اعظم ادبیات بوده و در انشاء رسائل و انواع فضائل مقامات پیموده و بر منوال بدیع‎الزمان و حمیدالدین مقالات پرداخته<ref>ر.ک: مشکان طبسی، سید حسن، صفحه ب</ref>.


    ==تحصیل در تهران==
    ==تحصیل در تهران==
    خط ۴۸: خط ۴۷:


    ==زادگاه، فقر، دانش‎ها==
    ==زادگاه، فقر، دانش‎ها==
    بهاء‎الدین خان پیران (مساعدالملک) که ریاض با خانواده‎اش ارتباط کامل داشته، به بروجردی دانستن او پاسخ داده و نوشته میرزا جعفر ریاض، اهل همدان و از جوانی در مصاحبت میرزا ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی بوده و پس از مرحوم شدن او به تهران مسافرت کرده که شغلی مناسب برای خود تهیه کند، اما شغل مناسبی نیافت؛ باآنکه (به گواهی مقاماتش که به اسلوب بدیع‎الزمان نوشته و همچنین کتاب گنج شایستگانش که به شیوه گلستان سعدی نگاشته شده است)، در عربی و فارسی خبره بود و مهارت کامل داشت. او علاوه بر طبع قدرتمند و تسلطش بر ادبیات فارسی و عربی، در نجوم و هیئت و هندسه هم استاد بوده و بااین‎همه در تهران سرگردان بوده و به‎سختی روزگار می‎گذرانیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه‎های ب و ج</ref>.
    بهاء‎الدین خان پیران (مساعدالملک) که ریاض با خانواده‎اش ارتباط کامل داشته، به بروجردی دانستن او پاسخ داده و نوشته میرزا جعفر ریاض، اهل همدان و از جوانی در مصاحبت میرزا ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی بوده و پس از مرحوم شدن او به تهران مسافرت کرده که شغلی مناسب برای خود تهیه کند، اما شغل مناسبی نیافت؛ باآنکه (به گواهی مقاماتش که به اسلوب بدیع‎الزمان نوشته و همچنین کتاب گنج شایگانش که به شیوه [[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی|گلستان سعدی]] نگاشته شده است)، در عربی و فارسی خبره بود و مهارت کامل داشت. او علاوه بر طبع قدرتمند و تسلطش بر ادبیات فارسی و عربی، در نجوم و هیئت و هندسه هم استاد بوده و بااین‎همه در تهران سرگردان بوده و به‎سختی روزگار می‎گذرانیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه‎های ب و ج</ref>.


    مقدمه‎نویس دیوان اشعار ریاض می‎نویسد: «در زمان صدارت امیرکبیر خواستند نامه‎ای به عربی به خدیو مصر یا شریف مکه بنویسند. چندین نسخه به قلم دانشمندان تهیه شد. هیچ‎یک پسند امیر نیفتاد. در این هنگام کسی ریاض را معرفی کرد. به او مراجعه شد و او به‎خوبی از عهده برآمد. امیر از حال نویسنده پرسید و او را احضار نمود و در خدمت خود نگاه داشت، ولیکن از سوء اتفاق در همان نزدیکی بساط زندگی امیرکبیر را درنوردیدند و ریاض از الطاف او هم بی‎بهره ماند و به زندگانی نخستین برگشت. دیری نگذشت که خود او هم به مرضی صعب مبتلا شد و در جوانی دار فانی را وداع گفت»<ref>همان، صفحه ج</ref>.
    مقدمه‎نویس دیوان اشعار ریاض می‎نویسد: «در زمان صدارت امیرکبیر خواستند نامه‎ای به عربی به خدیو مصر یا شریف مکه بنویسند. چندین نسخه به قلم دانشمندان تهیه شد. هیچ‎یک پسند امیر نیفتاد. در این هنگام کسی ریاض را معرفی کرد. به او مراجعه شد و او به‎خوبی از عهده برآمد. امیر از حال نویسنده پرسید و او را احضار نمود و در خدمت خود نگاه داشت، ولیکن از سوء اتفاق در همان نزدیکی بساط زندگی امیرکبیر را درنوردیدند و ریاض از الطاف او هم بی‎بهره ماند و به زندگانی نخستین برگشت. دیری نگذشت که خود او هم به مرضی صعب مبتلا شد و در جوانی دار فانی را وداع گفت»<ref>همان، صفحه ج</ref>.

    نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۲۲

    رياض همدانی، محمد جعفر
    نام رياض همدانی، محمد جعفر
    نام های دیگر ب‍روج‍ردي‌ ه‍م‍دان‍ي‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر

    ري‍اض‌، م‍ح‍م‍د ج‍ع‍ف‍ر

    ري‍اض‌ ه‍م‍دان‍ي‌، ج‍ع‍ف‍ر

    م‍ي‍رزا ج‍ع‍ف‍ر ري‍اض‌ ه‍م‍دان‍ي‌

    ري‍اض‍ي‌

    نام پدر
    متولد 1232ق
    محل تولد همدان
    رحلت 1268ق
    اساتید
    برخی آثار ديوان ميرزا جعفر رياض همدانی
    کد مولف AUTHORCODE15197AUTHORCODE

    محمدجعفر ریاض همدانی (1232-1268ق) یا میرزا جعفر همدانی، مشهور به ریاض و بدیع‎الزمان ثانی، استاد اعظم ادبیات بوده و در انشاء رسائل و انواع فضائل مقامات پیموده و بر منوال بدیع‎الزمان و حمیدالدین مقالات پرداخته[۱].

    تحصیل در تهران

    «صاحب مجمع الفصحاء که اشتباها او را بروجردی شمرده، نوشته که او سال‎ها در دارالخلافه تهران به تحصیل کمالات ادبیه و قواعد عربیه پرداخت تا در همه مراتب تکمیل یافت و چندی در خانه میرزا رضی جراح بروجردی که از دوستان و همسایگانش بود، منزل داشت و طالبان کمال نزد او تحصیل علوم ادب و موسیقی و ریاضی می‎کردند و خود در این علوم مقنّن و معلم شد و رساله‎ها نگاشت. از جمله مقامات جدیده عدیده بر سنن بدیع‎الزمان و حمیدی تصنیف کرد و در اواخر به مرض شقاقلوس گرفتار آمد و رنجی تمام برد و به حکم تقدیر معالجه نیافت و در سن شباب درگذشت»[۲].

    زادگاه، فقر، دانش‎ها

    بهاء‎الدین خان پیران (مساعدالملک) که ریاض با خانواده‎اش ارتباط کامل داشته، به بروجردی دانستن او پاسخ داده و نوشته میرزا جعفر ریاض، اهل همدان و از جوانی در مصاحبت میرزا ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی بوده و پس از مرحوم شدن او به تهران مسافرت کرده که شغلی مناسب برای خود تهیه کند، اما شغل مناسبی نیافت؛ باآنکه (به گواهی مقاماتش که به اسلوب بدیع‎الزمان نوشته و همچنین کتاب گنج شایگانش که به شیوه گلستان سعدی نگاشته شده است)، در عربی و فارسی خبره بود و مهارت کامل داشت. او علاوه بر طبع قدرتمند و تسلطش بر ادبیات فارسی و عربی، در نجوم و هیئت و هندسه هم استاد بوده و بااین‎همه در تهران سرگردان بوده و به‎سختی روزگار می‎گذرانیده است[۳].

    مقدمه‎نویس دیوان اشعار ریاض می‎نویسد: «در زمان صدارت امیرکبیر خواستند نامه‎ای به عربی به خدیو مصر یا شریف مکه بنویسند. چندین نسخه به قلم دانشمندان تهیه شد. هیچ‎یک پسند امیر نیفتاد. در این هنگام کسی ریاض را معرفی کرد. به او مراجعه شد و او به‎خوبی از عهده برآمد. امیر از حال نویسنده پرسید و او را احضار نمود و در خدمت خود نگاه داشت، ولیکن از سوء اتفاق در همان نزدیکی بساط زندگی امیرکبیر را درنوردیدند و ریاض از الطاف او هم بی‎بهره ماند و به زندگانی نخستین برگشت. دیری نگذشت که خود او هم به مرضی صعب مبتلا شد و در جوانی دار فانی را وداع گفت»[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مشکان طبسی، سید حسن، صفحه ب
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، صفحه‎های ب و ج
    4. همان، صفحه ج

    منابع مقاله

    مشکان طبسی، سید حسن، مقدمه دیوان میرزا جعفر ریاض همدانی»، فروغی، تهران، 1356ش.

    وابسته‌ها

    ديوان ميرزا جعفر رياض همدانی