الرد علی الفتوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[احسائی، عبدالله]] ( | [[احسائی، عبدالله]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03738AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۳۲
| الرد علی الفتوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | احسائی، عبدالله (نویسنده) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | قم - ایران |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الردّ على الفتوى رديه‌اى است بر كتاب «الفتوى» تأليف «عبدالله بن عبدالرحمن الجبرين» از اعضاء مجلس افتاء اعلى سعودى، كه توسط عبدالله احسايى به زبان عربى نوشته شده است.
انگيزۀ تأليف
به عقيدۀ مؤلف فتاواى مطرح شده در كتاب مذكور در جهت منافع دشمنان و موجب تفرقۀ مسلمين
خواهد شد بنابراین پاسخ نسبتهاى نارواى به شيعه را در اين كتاب ارائه مى‌نمايد.
ساختار
پس از مقدمه و دعا براى وحدت مسلمين، مطالب كتاب در 11 عنوان تنظيم شده است.
برخى از عناوين مرتبط باهم بوده و مى‌توان آنها را درهم ادغام نمود.در ذيل برخى عناوين نيز مطالب ديگرى ديده
مى‌شود؛ بنابراین ساختار منظمى بر كتاب حاكم نيست.
گزارش محتوا
مطالب مطرح شده در كتاب را مى‌توان به‌طور مختصر چنين ارائه نمود:
- در كتاب «الفتوى»، شیعیان را «رافضى» خوانده و فتوى به «عدم حليّت ذبح رافضى» مى‌دهد.
- در پاسخ به اين مطلب چنين آمده است:اولا: تاريخچۀ اصطلاح رافضى به عده‌اى از قوم فرعون باز مى‌گردد كه از امر فرعون سرباز زدند و از موسى پيروى كردند، بنابراین اصطلاح مذكور طعنى بر شيعه نيست.
- ثانيا:چگونه حكم به عدم حليت ذبح شيعه مى‌دهيد و حال آنكه شيعه اقرار به شهادتين دارد و روزانه پنج وعده به سوى
- قبله نماز مى‌خواند امّا ذبح كافر منكر اسلام را حلال مى‌شماريد.ثالثا:آيا خواندن بن ابيطالب و انبياء و اوصياء كفر و سبب قتل است، اگر اينگونه است مؤلف و امثال او كه اشخاصى را بر امام على بن ابيطالب -كه پيامبر او را بر ديگران مقدم داشت-مقدم مى‌دارند، به كفر و ارتداد نزدیک ترند.
- متهم كردن شيعه به طعن بر قرآن كريم و تحريف آن، از مواردى است كه در روايات اهل سنّت نيز ديده مى‌شود. در «صحاح» رواياتى را مى‌توان يافت كه در آن خليفۀ ثانى از حذف بعضى آيات قرآن كريم سخن مى‌گويد. مباحثى همچون «تقيه؟؟؟» و «تصرف امام على(ع) در كائنات» را با استناد به آيات قرآن كريم مى‌توان اثبات نمود.
- اهل سنّت معتقد است كه در حديثى از پيامبر اكرم(ص)،10 نفر بشارت به بهشت داده شده‌اند؛
- اشكالات متعدد به اين روايات وارد است، روايت خبر واحد است و راوى آن نيز ثقه نيست و متن حديث نيز با حكم عقل و آيات قرآن كريم تعارض دارد.علاوه اينكه در روايات متعدد«ابوبكر و عمر»-كه در اين روايت نام آنها آمده است-از حساب و كتاب آخرت با عباراتى مانند«اى كاش مادر مرا نزائيده بود» ابراز نگرانى كرده‌اند.آيا خليفۀ ثانى كه تصميم به قتل شش نفر از همين افراد را داشته است، مى‌تواند اهل بهشت باشد.
- دربارۀ «طلحه و زبير» بايد گفت كه آنها اولين كسانى بودند كه با اميرالمؤمنين على(ع) بيعت كردند؛ امّا در واقعۀ جمل بيعت را شكستند و با ام المؤمنين عايشه خروج كردند و پس از آن هم توبه نكردند.چگونه آنها را اهل ضلال مى‌دانيد و در عين حال ايمن از آتش دوزخ و اهل بهشت مى‌شماريد؟
- در خصوص توسل به اهل‌بيت(ع) و صدور معجزات و شفاء امراض از سوى مراقد آنها، بايد گفت اينگونه توسلات شرك نيست همانگونه كه در كتب اهل سنت شفاء دادن مريض از سوى نبى اكرم(ص) نقل شده است.كتب تاريخى مملوّ از اينگونه امور است و قرآن كريم نيز دليل بر صدور اين اعمال از سوى اولياء الهى است.
- در بخش ديگرى دربارۀ تفاسير اهل سنت در ذيل آيه 43 سورۀ رعد:«من عنده علم الكتاب»
- كفار را مصداق آيه معرفى مى‌كنند در حاليكه شاهد گرفتن آنها از سوى پيامبر اكرم(ص) که منكر نبوّت او بودند ممكن نيست.تنها كسى كه علم كتاب الهى نزد او بود، اميرمؤمنان على بن ابيطالب(ع) است.
- در پایان كتاب با نقل روايت سبط بن جوزى از پيامبر اكرم(ص) نقل مى‌كند كه «على و پيروان او رستگاران روز قيامت هستند.»
معرفى نسخه
نسخۀ موجود در يك جلد و 39 صفحه چاپ شده است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب.