۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'يك' به 'یک'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
وى حديث را از راویان بسيارى همچون محمد بن حسين بُرجُلانى، ابویوسف احمد بن جميل مروزى و على بن جَعد جوهرى فراگرفت. [[ذهبى]] ضمن اشاره به اينكه نخستين استاد او، سعيد بن سليمان سعدویه واسطى بوده، گروه بى‌شمارى از آنان را نام برده است. كسانى چون حارث بن ابى اسامه، محمد بن خلف وكيع، محمد بن خلف بن مرزبان، عبيدالله بن عبدالرحمان السكرى و عمر بن سعد قراطيسى، از وى حديث نقل كرده‌اند. | وى حديث را از راویان بسيارى همچون محمد بن حسين بُرجُلانى، ابویوسف احمد بن جميل مروزى و على بن جَعد جوهرى فراگرفت. [[ذهبى]] ضمن اشاره به اينكه نخستين استاد او، سعيد بن سليمان سعدویه واسطى بوده، گروه بى‌شمارى از آنان را نام برده است. كسانى چون حارث بن ابى اسامه، محمد بن خلف وكيع، محمد بن خلف بن مرزبان، عبيدالله بن عبدالرحمان السكرى و عمر بن سعد قراطيسى، از وى حديث نقل كرده‌اند. | ||
ابن ابى الدنيا، در روزگار خود واعظ و سخنور مشهورى بود و زندگى منزهى داشت و از احترام ویژه‌اى برخوردار بود. آثار بازمانده از او كه تلفيقى از شعر و ادب و حديث است، نشانگر آن است كه وى به تهذيب اخلاق، عشق مى‌ورزيده است؛ ازاين‌رو، در بين آثار او کتاب‌هايى در نكوهش تنگ‌چشمى، ستمكارى، هوس‌رانى، رشك‌ورزى، ناسزاگویى و پرستش سراى ناپايدار اختصاص يافته است. طوسى و اردبيلى، او را «عامى‌مذهب» معرفى كرده‌اند و بغدادى او را شافعى‌مذهب خوانده است. وى به‌رغم اينكه پدرانش از موالى بنى اميه بودند، در اواخر عمر به سبب شهرت و آوازه | ابن ابى الدنيا، در روزگار خود واعظ و سخنور مشهورى بود و زندگى منزهى داشت و از احترام ویژه‌اى برخوردار بود. آثار بازمانده از او كه تلفيقى از شعر و ادب و حديث است، نشانگر آن است كه وى به تهذيب اخلاق، عشق مى‌ورزيده است؛ ازاين‌رو، در بين آثار او کتاب‌هايى در نكوهش تنگ‌چشمى، ستمكارى، هوس‌رانى، رشك‌ورزى، ناسزاگویى و پرستش سراى ناپايدار اختصاص يافته است. طوسى و اردبيلى، او را «عامى‌مذهب» معرفى كرده‌اند و بغدادى او را شافعى‌مذهب خوانده است. وى به‌رغم اينكه پدرانش از موالى بنى اميه بودند، در اواخر عمر به سبب شهرت و آوازه نیکو، معلم چند تن از فرزندان خلفاى عباسى شد. وى در جمادى‌الاول 281، در بغداد درگذشت. يوسف بن يعقوب قاضى بن اسماعيل بصرى، بر جنازه او نماز گزارد، آن‌گاه در شونيزيه به خاک سپرده شد. اسماعيل بن اسحاق قاضى، درباره او گفته است: «دانش بسيارى همراه با او مرد». | ||
ابن ابى الدنيا، تأليفات بسيار داشته و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] شمار دست‌نوشته‌هاى او را بيش از 100 دانسته است. سبط بن جوزى بيش از 130 اثر او را شخصاً مى‌شناخته است. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، بنا بر روايتى، تعداد تأليفات منسوب به وى را نزدیک به 300 اثر نوشته است. | ابن ابى الدنيا، تأليفات بسيار داشته و [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] شمار دست‌نوشته‌هاى او را بيش از 100 دانسته است. سبط بن جوزى بيش از 130 اثر او را شخصاً مى‌شناخته است. [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]، بنا بر روايتى، تعداد تأليفات منسوب به وى را نزدیک به 300 اثر نوشته است. | ||