جمشیدنژاد، غلامرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۹

جمشید نژاد، غلامرضا

نام	جمشید نژاد، غلامرضا
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد	1324ش
محل تولد	کاشمر استان خراسان رضوی
رحلت
اساتید	آیت‌الله سید محسن حکیم آیت‌الله لواسانی
برخی آثار	التعریف بطبقات الأمم اندیشه‌های فلسفی و کلامی خواجه نصیر الدین طوسی
کد مؤلف	AUTHORCODE8637AUTHORCODE

غلامرضا جمشيدنژاد اول استاد دانشگاه، مؤلف، پژوهشگر، متخصص در حوزه تاریخ تمدن و فرهنگ اسلامی

تولد

در 17 مرداد سال 1324ش، در شهرستان كاشمر از استان خراسان رضوى متولد شد.

تحصیلات

اين محقق برجسته، پس از طى دوره ابتدايى و مقدماتى، تحصيلات دينى را در سال 1340 ش در حوزه علميه كاشمر و مشهد مقدس دنبال كرد. ادبيات فارسى، زبان و ادبيات عربى، فقه، اصول، منطق و فلسفه را در آن‌جا فراگرفت.

اساتید

در آنجا از محضر افرادی مانند شیخ محمدتقی ادیب نیشابوری، ادبیات فارسی و زبان و ادبیات عرب آموخت. همزمان فقه و اصول و منطق را در محضر آیت‌الله میزا جواد تهرانی و کلام و فلسفه را از محضر آیت‌الله شیخ مجتبی قزوینی صاحب کتاب تفسیری 10 جلدی «بیان الفرقان» فراگرفت. درس خارج فقه را از محضر آیت‌الله حسن میلانی بهره برد و اجازه تصدی امور حسبیه را از آیت الله فقیه سبزواری کسب کرد.

جمشیدنژاد در سال 1342 به تهران عزیمت کرد و در مدرسه شهید مطهری کنونی از محضر استادانی مانند آیت‌الله سید محمدکاظم عصار لواسانی، شیخ حسینعلی راشد، آقا سید رضی شیرازی، آیت‌الله لواسانی و آیت‌الله مازندرانی بهره برد. در همین مقطع اجازه روایت و حدیث را از آیت‌الله شیخ عبدالحسین ابن‌الدین کسب کرد. وی در ادامه سال 1347 به نجف اشرف رفت و در محضر آیت‌الله سید محسن حکیم مباحث مرتبط با خارج فقه را آموخت.^[۱]

و از محضر آيت‌الله محمد صالح حائرى سمنانى به اخذ اجازه حديث نايل آمد و سپس در دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، گرايش فرهنگ عربى و علوم قرآنى در دوره ليسانس و فوق ليسانس و گرايش تاريخ و تمدن ملل اسلامى را در دوره دكترا ادامه داد و به اخذ درجه علمى دكترا نايل شد.

فعالیت‌های فرهنگى، علمى و تحقيقاتى ايشان در سه زمينه گوناگون، اما وابسته به هم: تدريس، پژوهش و تألیف، از حدود سى سال پيش شروع شده و در هر سه زمينه تا كنون پيوسته با موفقيت استمرار يافته است.

ايشان از تدريس در حوزه علمى مشهد مقدس و دبيرى ادبيات فارسى در وزارت آموزش و پرورش گرفته تا استادى و مدرسى در دانشگاه‌هاى آزاد اسلامى، دانشگاه تهران، دانشگاه الزهراء(ع)، دانشگاه علامه طباطبائى، مركز آموزش مديريت دولتى و... را در پرونده كارى خود داشته و به علت ارائه روش‌هاى ابتكارى و نو در امر تعليم و تربيت، در سال تحصيلى 1376 به احراز مقام والاى «معلم نمونه» مفتخر گشته است.