بررسی دعای ندبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رضوانی، علی‌اصغر]] ( | [[رضوانی، علی‌اصغر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 269/702 /ر6ب4 | | کد کنگره =BP 269/702 /ر6ب4 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16275 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16275 | ||
| کتابخوان همراه نور =13584 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده دقت و تحقيق به جهت حصول اطمينان به صدور حديث از معصوم در مورد تكاليف الزامى را واجب دانسته، ولى در مورد مستحبات و ادعيه، معتقد است احتياجى به اين گونه بررسى نيست، زيرا بر اين باور است كه مى‌توان از قوت متن و مضامين دعا، به اعتبار آن پى‌برد، خصوصا كه مطابق اخبار «من بلغ» كه دلالت بر تسامح در ادله سنن و مستحبات دارد، احتياج چندانى به بررسى سند ادعيه مستحبيه نيست. با اين حال در بخش اول، ضمن توضيح راه‌هاى تشخيص روايت صحيح؛ از جمله: موافقت با قرآن، ساير كلمات معصومين(ع) و عقل، سند دعاى ندبه را مورد بررسى قرار داده است. | |||
شيخ مشهدى در «المزار»، [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در «مصباح الزائر» و «اقبال الاعمال» و [[علامه مجلسى]] در «زاد المعاد» از جمله علما و محدثينى هستند كه دعاى ندبه را نقل كرده‌اند. | شيخ مشهدى در «المزار»، [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در «مصباح الزائر» و «اقبال الاعمال» و [[علامه مجلسى]] در «زاد المعاد» از جمله علما و محدثينى هستند كه دعاى ندبه را نقل كرده‌اند. | ||
بزوفى، محمد بن مشهدى، محمد بن على بن ابى قرّه از راويان اين دعا مى‌باشند كه | بزوفى، محمد بن مشهدى، محمد بن على بن ابى قرّه از راويان اين دعا مى‌باشند كه نویسنده، پس از توثيق آن‌ها، صدور اين دعا از امام معصوم(ع) را بررسى كرده است. | ||
مؤلف معتقد است، گر چه در اين دعا، به نام و عدد دوازده امام تصريح نشد؛ ولى به طور كلى و اجمالى، به مصائبى كه آن‌ها متحمل شده‌اند، اشاره شده و اين عدم تصريح، از قوت متن اين دعا نمى‌كاهد. | مؤلف معتقد است، گر چه در اين دعا، به نام و عدد دوازده امام تصريح نشد؛ ولى به طور كلى و اجمالى، به مصائبى كه آن‌ها متحمل شده‌اند، اشاره شده و اين عدم تصريح، از قوت متن اين دعا نمى‌كاهد. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
تأليفات درباره دعاى ندبه، دعاهاى ديگر در عصر غيبت و مكان‌هاى سفارش شده براى دعا در اين عصر، از ديگر مباحث اين بخش است. | تأليفات درباره دعاى ندبه، دعاهاى ديگر در عصر غيبت و مكان‌هاى سفارش شده براى دعا در اين عصر، از ديگر مباحث اين بخش است. | ||
نویسنده، فلسفه توسل به امام زمان(عج) را اين مى‌داند كه مردم، به جهت دريافت فيوضات، به وسيله اولياى الهى، نه تنها به مقام شامخ آنان يقين حاصل مى‌كنند، بلكه از باب اين كه «انسان بنده احسان است»، فرمان بردار دستورات آن‌ها كه همان دستورات خداوند است، مى‌شوند. | |||
دوم، ضمن تعريف ولايت و معناى تكوينى، به توضيح و شرح ولايت تكوينى امام زمان(عج) پرداخته است. | دوم، ضمن تعريف ولايت و معناى تكوينى، به توضيح و شرح ولايت تكوينى امام زمان(عج) پرداخته است. | ||
نویسنده، معناى ولايت تكوينى را اين مى‌داند كه فردى بر اثر پيمودن راه بندگى، آن چنان كمال و قرب معنوى پيدا كند كه به فرمان و اذن الهى بتواند در جهان و انسان، تصرف كند. | |||
تسلط بر نفس، بينش خاص، نفى خواطر، خلع نفس و تصرف در جهان طبيعت، از جمله آثار قرب الهى هستند كه | تسلط بر نفس، بينش خاص، نفى خواطر، خلع نفس و تصرف در جهان طبيعت، از جمله آثار قرب الهى هستند كه نویسنده به توضيح هر يك پرداخته است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۲۳
| بررسی دعای ندبه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضوانی، علی‌اصغر (نویسنده) |
| ناشر | مسجد مقدس جمکران |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-8484-98-4 |
| موضوع | دعای ندبه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 269/702 /ر6ب4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بررسى دعاى ندبه اثر فارسی على‌اصغر رضوانى، از مجموعه كتاب‌هاى «سلسله مباحث مهدویت» بوده كه به بررسى سندى دعاى ندبه و نظر بزرگان پيرامون آن پرداخته است.
ساختار
كتاب با مقدمه ناشر، در انتقاد از كسانى كه افكار و عقايد انحرافى را در جامعه ترويج مى‌كنند، آغاز شده و مطالب در دو بخش، ارائه گرديده است.
مباحث، به بررسى دعاى ندبه و سنديت آن بنا بر روايات نقل شده، از ائمه(ع) پرداخته و در ادامه مباحثى در خصوص ولايت تكوينى امام زمان(عج) مطرح شده است.
گزارش محتوا
نویسنده دقت و تحقيق به جهت حصول اطمينان به صدور حديث از معصوم در مورد تكاليف الزامى را واجب دانسته، ولى در مورد مستحبات و ادعيه، معتقد است احتياجى به اين گونه بررسى نيست، زيرا بر اين باور است كه مى‌توان از قوت متن و مضامين دعا، به اعتبار آن پى‌برد، خصوصا كه مطابق اخبار «من بلغ» كه دلالت بر تسامح در ادله سنن و مستحبات دارد، احتياج چندانى به بررسى سند ادعيه مستحبيه نيست. با اين حال در بخش اول، ضمن توضيح راه‌هاى تشخيص روايت صحيح؛ از جمله: موافقت با قرآن، ساير كلمات معصومين(ع) و عقل، سند دعاى ندبه را مورد بررسى قرار داده است.
شيخ مشهدى در «المزار»، سيد بن طاووس در «مصباح الزائر» و «اقبال الاعمال» و علامه مجلسى در «زاد المعاد» از جمله علما و محدثينى هستند كه دعاى ندبه را نقل كرده‌اند.
بزوفى، محمد بن مشهدى، محمد بن على بن ابى قرّه از راويان اين دعا مى‌باشند كه نویسنده، پس از توثيق آن‌ها، صدور اين دعا از امام معصوم(ع) را بررسى كرده است.
مؤلف معتقد است، گر چه در اين دعا، به نام و عدد دوازده امام تصريح نشد؛ ولى به طور كلى و اجمالى، به مصائبى كه آن‌ها متحمل شده‌اند، اشاره شده و اين عدم تصريح، از قوت متن اين دعا نمى‌كاهد.
تأليفات درباره دعاى ندبه، دعاهاى ديگر در عصر غيبت و مكان‌هاى سفارش شده براى دعا در اين عصر، از ديگر مباحث اين بخش است.
نویسنده، فلسفه توسل به امام زمان(عج) را اين مى‌داند كه مردم، به جهت دريافت فيوضات، به وسيله اولياى الهى، نه تنها به مقام شامخ آنان يقين حاصل مى‌كنند، بلكه از باب اين كه «انسان بنده احسان است»، فرمان بردار دستورات آن‌ها كه همان دستورات خداوند است، مى‌شوند.
دوم، ضمن تعريف ولايت و معناى تكوينى، به توضيح و شرح ولايت تكوينى امام زمان(عج) پرداخته است.
نویسنده، معناى ولايت تكوينى را اين مى‌داند كه فردى بر اثر پيمودن راه بندگى، آن چنان كمال و قرب معنوى پيدا كند كه به فرمان و اذن الهى بتواند در جهان و انسان، تصرف كند.
تسلط بر نفس، بينش خاص، نفى خواطر، خلع نفس و تصرف در جهان طبيعت، از جمله آثار قرب الهى هستند كه نویسنده به توضيح هر يك پرداخته است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
1- مقدمه و متن كتاب.
2- سايت خبرى مؤسسه فرهنگى عماد.