عزالدین کاشانی، محمود بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ عزالدين محمود بن على كاشانى نظنزى''' از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. وى شاگرد نورالّدين عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى از مشايخ معروف سلسله سهرورديّه بوده و در سال 735ق وفات يافته است. وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلك، صوفى و در اصول عقايد، اشعرى است. به واسطه مسلك تصوّف، عقايد او از تعصّب بيرون آمده و يك نوع اعتدالى پيدا كرده است كه هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقيقى است. در اصول عقايد مانند غالب اشعرى‌ها خشك و جامد نيست بلكه به روش اهل تحقيق از حدود تقليد تجاوز مى‌كند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گويد: اسماءالهى در آنچه شنيده‌ايم و به ما رسيده است منحصر نيست و حال آنكه اشاعره اسماءالله را توقيفى مى‌دانند و از حدّى كه در شرع وارد شده تجاوز نمى‌كنند و همچنين درباره جبر و اختيار حد معتدل مابين جبر اشعرى و تفويض معتزلى را گرفته و مانند شیعیان به امر بين الامرين معتقد و سخن [[امام صادق]](ع) كه «لا جبر و لا تفويض و لكن امر بين الامرين» متمسّك شده است. عزالدين محمود عارف مشترّع زاهد است و به همين دليل، گاهى كتاب او به فقه و ادعيه و اعمال عبادى شبيه‌تر است تا به كتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت كه مكتب وى تلفيق حقيت، طريقت و شريعت است. عزالدين در علوم متداوله عصر خويش مخصوصاً ادبيات، فلسفه، عرفان، كلام و حديث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلكش كمال‌الدين [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] تسلّط و تبحر كامل داشت. | '''شيخ عزالدين محمود بن على كاشانى نظنزى''' از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. وى شاگرد نورالّدين عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى از مشايخ معروف سلسله سهرورديّه بوده و در سال 735ق وفات يافته است. وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلك، صوفى و در اصول عقايد، اشعرى است. به واسطه مسلك تصوّف، عقايد او از تعصّب بيرون آمده و يك نوع اعتدالى پيدا كرده است كه هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقيقى است. در اصول عقايد مانند غالب اشعرى‌ها خشك و جامد نيست بلكه به روش اهل تحقيق از حدود تقليد تجاوز مى‌كند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گويد: اسماءالهى در آنچه شنيده‌ايم و به ما رسيده است منحصر نيست و حال آنكه اشاعره اسماءالله را توقيفى مى‌دانند و از حدّى كه در شرع وارد شده تجاوز نمى‌كنند و همچنين درباره جبر و اختيار حد معتدل مابين جبر اشعرى و تفويض معتزلى را گرفته و مانند شیعیان به امر بين الامرين معتقد و سخن [[امام صادق]](ع) كه «لا جبر و لا تفويض و لكن امر بين الامرين» متمسّك شده است. عزالدين محمود عارف مشترّع زاهد است و به همين دليل، گاهى كتاب او به فقه و ادعيه و اعمال عبادى شبيه‌تر است تا به كتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت كه مكتب وى تلفيق حقيت، طريقت و شريعت است. عزالدين در علوم متداوله عصر خويش مخصوصاً ادبيات، فلسفه، عرفان، كلام و حديث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلكش كمال‌الدين [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] تسلّط و تبحر كامل داشت. | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۲۴
| نام | عزالدین كاشانی، محمود بن علی |
|---|---|
| نام های دیگر | کاشانی، عزالدین محمود بن علی
کاشانی، محمود بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 735 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | شروح سوانح (سه شرح بر سوانح احمد غزالی عارف متوفای 520 هـ) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5003AUTHORCODE |
شيخ عزالدين محمود بن على كاشانى نظنزى از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. وى شاگرد نورالّدين عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى از مشايخ معروف سلسله سهرورديّه بوده و در سال 735ق وفات يافته است. وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلك، صوفى و در اصول عقايد، اشعرى است. به واسطه مسلك تصوّف، عقايد او از تعصّب بيرون آمده و يك نوع اعتدالى پيدا كرده است كه هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقيقى است. در اصول عقايد مانند غالب اشعرى‌ها خشك و جامد نيست بلكه به روش اهل تحقيق از حدود تقليد تجاوز مى‌كند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گويد: اسماءالهى در آنچه شنيده‌ايم و به ما رسيده است منحصر نيست و حال آنكه اشاعره اسماءالله را توقيفى مى‌دانند و از حدّى كه در شرع وارد شده تجاوز نمى‌كنند و همچنين درباره جبر و اختيار حد معتدل مابين جبر اشعرى و تفويض معتزلى را گرفته و مانند شیعیان به امر بين الامرين معتقد و سخن امام صادق(ع) كه «لا جبر و لا تفويض و لكن امر بين الامرين» متمسّك شده است. عزالدين محمود عارف مشترّع زاهد است و به همين دليل، گاهى كتاب او به فقه و ادعيه و اعمال عبادى شبيه‌تر است تا به كتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت كه مكتب وى تلفيق حقيت، طريقت و شريعت است. عزالدين در علوم متداوله عصر خويش مخصوصاً ادبيات، فلسفه، عرفان، كلام و حديث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلكش كمال‌الدين عبدالرزاق كاشانى تسلّط و تبحر كامل داشت.