صدرالافاضل، سید مرتضی‌حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE06374AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی بعد از تحصيلات ابتدايى وارد مدرسه سلطان المدارس لكنهو شد و آخرين مدرك تحصيلى «صدرالافاضل» را به دست آورد؛ علاوه بر آن از دانشگاه‌ها و مراكز آموزشى الله‌آباد، لكنهو و پنجاب به دريافت دانشنامه‌هاى مولوى، عالم، فاضل ادب، دبير كامل، مولوى فاضل، منشى فاضل، قابل و فاضل اردو نايل آمد. بعد از تأسيس | وی بعد از تحصيلات ابتدايى وارد مدرسه سلطان المدارس لكنهو شد و آخرين مدرك تحصيلى «صدرالافاضل» را به دست آورد؛ علاوه بر آن از دانشگاه‌ها و مراكز آموزشى الله‌آباد، لكنهو و پنجاب به دريافت دانشنامه‌هاى مولوى، عالم، فاضل ادب، دبير كامل، مولوى فاضل، منشى فاضل، قابل و فاضل اردو نايل آمد. بعد از تأسيس پاکستان، در سال 1950م، به لاهور رفت و به تدريس پرداخت و در سال 1407ق در همان شهر درگذشت<ref>ر.ک: صدرالافاضل، سيد مرتضى حسين، ص5</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
صدرالافاضل، سيد مرتضى حسين، «مطلع انوار: احوال دانشوران شيعه | صدرالافاضل، سيد مرتضى حسين، «مطلع انوار: احوال دانشوران شيعه پاکستان و هند»، ترجمه محمد هاشم، مشهد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى، 1374. | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۲
| نام | صدر الافاضل، مرتضی حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مطلع انوار: احوال دانشوران شیعه پاکستان و هند |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06374AUTHORCODE |
سيد مرتضى حسين صدرالافاضل، در 23 اوت 1923م1341/ق در لكنهو هندوستان در خانواده‌اى مذهبى متولد شد.
تحصیلات
وی بعد از تحصيلات ابتدايى وارد مدرسه سلطان المدارس لكنهو شد و آخرين مدرك تحصيلى «صدرالافاضل» را به دست آورد؛ علاوه بر آن از دانشگاه‌ها و مراكز آموزشى الله‌آباد، لكنهو و پنجاب به دريافت دانشنامه‌هاى مولوى، عالم، فاضل ادب، دبير كامل، مولوى فاضل، منشى فاضل، قابل و فاضل اردو نايل آمد. بعد از تأسيس پاکستان، در سال 1950م، به لاهور رفت و به تدريس پرداخت و در سال 1407ق در همان شهر درگذشت[۱]
آثار
وى حدود 33 كتاب درباره موضوع‌هاى دينى و 31 كتاب درباره ادبيات و علوم وابسته تأليف كرده است كه بعضى از آنها عبارتند از:
- حيات محسن الحكيم؛
- كليات فارسى غالب (3 جلد)؛
- احوال و آثار و رباعيات حكيم عمر خيام نيشابورى؛
- اردوى معلاى غالب (3 جلد)؛
- تذكره رياض انودوس؛
- ترجمه مختصر صحيفه كامله؛
- ترجمه صحيفه علويه؛
- خطيب قرآن (سيره نبى آخر الزمان(ص))؛
- گلستان حكمت (شرح كلمات قصار حضرت على(ع))؛
- سوانح امام تقى(ع)؛
- سوانح امام نقى(ع)؛
- سوانح امام حسن عسكرى(ع)؛
- شرح نهج‌البلاغة؛
- تاريخ تدوين حديث؛
و..[۲]
پانويس
منابع مقاله
صدرالافاضل، سيد مرتضى حسين، «مطلع انوار: احوال دانشوران شيعه پاکستان و هند»، ترجمه محمد هاشم، مشهد، آستان قدس رضوى، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى، 1374.