المتعة وأثرها في الإصلاح الإجتماعي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'اجتماعي' به 'اجتماعی')
    جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد‌‎')
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    '''المتعة و أثرها في الإصلاح الاجتماعی''' تأليف استاد [[فکیکی، توفیق|توفيق الفكيكى]]، به بحث درباره مشروعيت متعه از ديدگاه قرآن، روايات و اقوال فقها و نقد كسانى كه اين سنت پيامبر(ص) را تحريم كرده اند، پرداخته و آثار مفيد اجتماعى آن را بيان كرده است.
    '''المتعة و أثرها في الإصلاح الاجتماعی''' تأليف استاد [[فکیکی، توفیق|توفيق الفكيكى]]، به بحث درباره مشروعيت متعه از ديدگاه قرآن، روايات و اقوال فقها و نقد كسانى كه اين سنت پيامبر(ص) را تحريم كرده اند، پرداخته و آثار مفيد اجتماعى آن را بيان كرده است.


    اين اثر براى اولين بار در سال 1356ق در نجف اشرف به چاپ رسيد و در سال 1418ق پس از تحقيق و تعليق جديد توسط هشام شريف هم در، براى پنجمين بار، منتشر شد.
    اين اثر براى اولين بار در سال 1356ق در نجف اشرف به چاپ رسيد‌‎و در سال 1418ق پس از تحقيق و تعليق جديد توسط هشام شريف هم در، براى پنجمين بار، منتشر شد.





    نسخهٔ ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۵۸

    المتعه و اثرها فی الاصلاح الاجتماعی
    المتعة وأثرها في الإصلاح الإجتماعي
    پدیدآورانفکیکی، توفیق (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرفقه جعفری
    ناشردار الکتاب الإسلامي
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1399 ق
    چاپ1
    موضوعزناشویی (اسلام)

    زناشویی (فقه)

    متعه

    متعه - جنبه‏‌های قرآنی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏189‎‏/‎‏4‎‏ ‎‏/‎‏ف‎‏8‎‏م‎‏2‎‏ ‎‏1358
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المتعة و أثرها في الإصلاح الاجتماعی تأليف استاد توفيق الفكيكى، به بحث درباره مشروعيت متعه از ديدگاه قرآن، روايات و اقوال فقها و نقد كسانى كه اين سنت پيامبر(ص) را تحريم كرده اند، پرداخته و آثار مفيد اجتماعى آن را بيان كرده است.

    اين اثر براى اولين بار در سال 1356ق در نجف اشرف به چاپ رسيد‌‎و در سال 1418ق پس از تحقيق و تعليق جديد توسط هشام شريف هم در، براى پنجمين بار، منتشر شد.


    انگيزه تأليف

    هدف نگارنده، چنانكه در مقدمه كتاب آمده است، تبيين آثار مفيد فردى و اجتماعى متعه در جوامع اسلامى و جلوگيرى آن از فساد جنسى و تبيين مشروعيت متعه و اثبات عدم نسخ آن بعد از رحلت پيامبر اسلام(ص) است.

    ساختار

    اين اثر داراى نه فصل، چهار مقدمه از افراد مختلف و تقريظهاى متعدد براى تأييد مطالب در پایان كتاب است، و به شيوه تحليلى و نقدى و با استناد به ادله قرآنى و روايى و ديدگاه‌هاى فقهاى مشهور شيعه و اهل سنت به نگارش در آمده است.

    گزارش محتوا

    محقق در مقدمه شرح حال مختصرى از نويسنده، تأليفات و فعاليت‌هاى علمى او و انگيزهاش از اين نگارش ارائه ميدهد.

    در فصل اول به بحث درباره مفهوم لغوى و اصطلاحى متعه و مختصرى از احكام آن در فقه شيعه پرداخته شده؛ سپس ديدگاه‌هاى فريقين درباره آيه 24 سوره نساء «فمااستمتعتم به منهنَّ فآتوهنَّ أجورهنَّ فريضة» و صراحت آن بر جواز و مشروعيت متعه به همراه نظر مفسران مختلف بررسى گرديده است. نگارنده همچنين بر اجماعى بودن ازدواج موقت بين امت عصر پيامبر اكرم(ص) تأكيد كرده و به بررسى آياتى از قرآن در مورد متعه حج و متعه زنان پرداخته است. در ادامه مشروعيت متعه با استفاده سنت نبوى و وقوع مكرر آن در زمان حيات پيامبر صتوسط بسيارى از صحابه آن حضرت مورد بحث و بررسى قرار گرفته و با استفاده از شواهد و قراين قرآنى، روايى، تاريخى و سيره بزرگان دين ثابت می‌شود كه آيات مربوط به متعه نسخ نشده و ادعاى نسخ حكم آن بى اساس است.

    نگارنده در فصل ديگرى از كتاب به ديدگاههاى اهل سنت مبنى بر عدم مشروعيت متعه اشاره نموده و از لحاظ سندى و دلالى رواياتى را كه ايشان براى اثبات حرمت متعه، به آنها استناد می‌كنند مورد خدشه قرار داده است.

    آنگاه ادله قائلين به جواز متعه مطرح شده و فتاواى فقهاى بزرگ شيعه مانند: ابن ادريس، فاضل مقداد، شيخ مفيد، ابن جريح و برخى ديگر از فقهاى اهل سنت مانند ابوحنيفه، ابن حزم اندلسى، فخر رازى و برخى ديگر از فقهاى معاصر آنان درباره مشروعيت متعه بيان گرديده است.

    در ادامه، نگارنده به پاسخگويى برخى از شبهات و انتقادات مطرح شده در مورد متعه می‌پردازد.

    وى در پایان به حكمت و فلسفه تشريع متعه در اسلام اشاره كرده و ازدواج موقت را راه چاره خوبى براى نجات جوانان از گرداب فساد جنسى عنوان نموده و تشويق و ترغيب جوانان و فرهنگ سازى در اين زمينه را بسيار مهم و اساسى ارزيابى می‌كند.

    كتاب داراى 300 صفحه می‌باشد و فهرست منابع و مصادر، عناوين و موضوعات در پایان آن درج گرديده است.[۱]

    پانویس

    1. المتعة و أثرها في الإصلاح الاجتماعی، توفيق الفكيكى، ج۱، ص۳

    وابسته‌ها

    خلاصة الإيجاز في المتعة